|
Η αλήθεια είναι ότι
τελικά σε ένα σύνολο
περίπου 8.500.000
φορολογούμενων που
διαθέτουν ΑΦΜ ελάχιστοι
είναι εκείνοι που
προτιμούν να πάρουν
«φορολογικό διαζύγιο»
γιατί πολύ απλά δεν τους
συμφέρει ούτε κερδίζουν
κάτι από την εν λόγω
διαδικασία.
Το μόνο ουσιαστικό που
κερδίζει ένα ζευγάρι
υποβάλλοντας χωριστή
δήλωση είναι ο ένας
σύζυγος να μην γνωρίζει
τι εισοδήματά έχει ο
άλλος σύζυγος. Θα μου
πείτε λίγο είναι αυτό; Η
απάντηση είναι όχι, αλλά
αν σε ένα ζευγάρι ο ένας
κρύβει από τον άλλον τι
εισοδήματα βγάζει τότε
μάλλον κάτι δεν πάει
καλά. Προσωπικές απόψεις
βέβαια είναι αυτές και ο
αντίλογος δεκτός αλλά ας
δούμε όμως πρακτικά
γιατί ΔΕΝ συμφέρει το
φορολογικό
διαζύγιο.Αρχικά, όσοι
επέλεγαν τις χωριστές
δηλώσεις, πίστευαν ότι
με αυτόν τον τρόπο αν ο
ένας από τους δύο
συζύγους χρωστάει στην
εφορία και αυτός που δεν
οφείλει ούτε ένα ευρώ
τυγχάνει να έχει
επιστροφή φόρου, αυτή
δεν θα κατέληγε ποτέ
στην τσέπη του γιατί θα
γινόταν συμψηφισμός με
το οφειλόμενο ποσό του
άλλου συζύγου. Αυτό δεν
ισχύει. Τα χρέη πάνε
στον κάθε ΑΦΜ χωριστά,
όπως και η εκκαθάριση
των εισοδημάτων. Κατά
συνέπεια, ακόμη και αν ο
ένας σύζυγος χρωστάει
εκατομμύρια ευρώ στην
εφορία και ο άλλος έχει
επιστροφή φόρου θα τη
λάβει κανονικά. Επίσης,
όταν υποβάλλεται από
κοινού φορολογική δήλωση
επειδή γίνεται χωριστή
βεβαίωση φόρου δεν
γίνεται συμψηφισμός
χρεωστικού και
πιστωτικού ποσού μεταξύ
των συζύγων.
Ένα άλλο ζήτημα που
απασχολούσε κατά το
παρελθόν τα ζευγάρια
ήταν αν επηρεάζεται η
χορήγηση επιδομάτων όταν
υποβάλλονται χωριστές
δηλώσεις συζύγων. Η
απάντηση είναι όχι. Αρά
είτε λάβουν φορολογικό
διαζύγιο είτε όχι τα
επιδόματα που
δικαιούνται τα λαμβάνουν
κανονικά.
Η μεγαλύτερη όμως παγίδα
στις χωριστές δηλώσεις
συζύγων ακούει στο όνομα
τεκμήρια. Στο ερώτημα
που τίθεται για το ποιος
βαρύνεται με τα τεκμήρια
διαβίωσης και απόκτησης
στις χωριστές δηλώσεις
φορολογίας εισοδήματος
συζύγων η απάντηση είναι
υπέρ του να μην πάρουν
φορολογικό διαζύγιο τα
ζευγάρια. Αυτό διότι
στις χωριστές δηλώσεις
φορολογίας εισοδήματος
συζύγων δεν υφίσταται η
έννοια του οικογενειακού
εισοδήματος για την
κάλυψη των επιμέρους
τεκμηρίων καθενός εκ των
συζύγων, καθώς τα
τεκμήρια διαβίωσης και
απόκτησης βαρύνουν τον
κάθε σύζυγο ατομικά.
Όσον αφορά τη δυνατότητα
κάλυψης τεκμηρίων με
ανάλωση κεφαλαίου, δεν
μπορεί να γίνει επίκληση
εισοδημάτων από τη
χωριστή δήλωση του άλλου
συζύγου.
Ένα άλλο θέμα που είναι
πολύ σοβαρό και πρέπει
να το λάβουν υπόψη τους
όσοι επιθυμούν να
προχωρήσουν σε
φορολογικό διαζύγιο έχει
να κάνει με το αν στις
χωριστές φορολογικές
δηλώσεις υπάρχει η
δυνατότητα μεταφοράς
υπολειπόμενου ποσού
αποδείξεων από τον ένα
σύζυγο στον άλλο. Η
απάντηση είναι ξεκάθαρα
όχι. Αυτό σημαίνει ότι
αν ένας από τους δύο
συζύγους δεν συμπληρώνει
τις απαιτούμενες
αποδείξεις (30% του
εισοδήματος) και ο άλλος
έχει πλεόνασμα, τότε
εκείνος που δεν καλύπτει
το 30% θα πληρώσει 22%
φόρο στη διαφορά των
λιγότερων αποδείξεων.
Και κάτι τελευταίο, στο
ερώτημα για τον αν και
οι δύο σύζυγοι πρέπει να
διαθέτουν δικούς τους
κωδικούς πρόσβασης
προκειμένου να
υποβάλλουν χωριστές
δηλώσεις Φ.Ε. η απάντηση
είναι ναι. Η σύζυγος που
δεν έχει μέχρι τώρα
κωδικούς πρόσβασης,
οφείλει να αποκτήσει
προκειμένου και αυτή να
μπορέσει να υποβάλει τη
δική της δήλωση. Άλλη
μία πρόσθετη ταλαιπωρία
έρχεται να προστεθεί σε
όλα τα παραπάνω.
Ντίνος Σιωμόπουλος
(Οικονομικός Ταχυδρόμος) |
