Και επειδή οι
σύμμαχοί μας είναι έθνη με πρακτική αντίληψη
ζωής και ενεργούντες ορθολογικώς, επείσθησαν
περί της ειλικρινείας των ανησυχιών μας όταν η
Ελλάς προχώρησε στον άμεσο και ευρύτατο
επανεξοπλισμό της. Εχει ένα τίμημα η
αποκατάσταση του αισθήματος ασφαλείας.
Με τρόπο ανάλογο
εξελίχθηκαν τα πράγματα και στην Τουρκία. Οι
πάγιοι εθνικοί στόχοι μιας χώρας ουδέποτε
εγκαταλείπονται οριστικώς. Απλώς προσαρμόζονται
ανάλογα με τις συνθήκες που εκάστοτε επικρατούν.
Είναι ενοχλητικό
βεβαίως, ιδιαίτερα ανησυχητικό, όχι όμως
παράδοξο, ότι η εντυπωσιακή ανάπτυξη της
τουρκικής οικονομίας και της αμυντικής
βιομηχανίας είχε ως συνέπεια να διεκδικεί η
Αγκυρα ρόλο περιφερειακής
δυνάμεως στην περιοχή. Μια σταδιακή αποξένωση
της Αγκυρας από την Ουάσιγκτον και από ορισμένες
χώρες της Ε.Ε. είχε επιπτώσεις σοβαρές στις
σχέσεις της Τουρκίας με την Ελλάδα, που εξ
ανάγκης οδηγήθηκε σε πλήρη ταύτιση της ασφαλείας
της με τις στρατηγικές επιλογές των ΗΠΑ. Με
αυτόν τον τρόπο βέβαια οι διμερείς
ελληνοτουρκικές διαφορές άρχισαν να επηρεάζονται
σημαντικά από την πορεία των σχέσεων της Αγκυρας
με την Ουάσιγκτον.
Εφτασε όμως η
στιγμή να διακοπεί η «μονομαχία» και άρχισαν οι
εναγκαλισμοί
των υπουργών επί των Εξωτερικών Ελλάδος και
Τουρκίας. Κρίσιμες εκλογές διεξάγονται στις δύο
χώρες, με το αποτέλεσμα να είναι αβέβαιο τόσο
για τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν όσο
και για τον Ελληνα πρωθυπουργό Κυριάκο
Μητσοτάκη.
Κάποιοι αποδίδουν
το κλίμα υφέσεως που σήμερα παρατηρείται στη
διέλευση του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών
Αντονι Μπλίνκεν από την Αγκυρα και την Αθήνα.
Μάλλον αμφίβολο, αλλά ίσως να συμβαίνει και
αυτό. Εκεί που έφτασαν τα πράγματα, κάθε
ανάπαυλα, έστω και περιορισμένης διαρκείας,
είναι ευπρόσδεκτη.
Κώστας Ιορδανίδης (Καθημερινή) |