|
Ο λόγος;
Έχασαν τις οικονομίες τους επειδή έκανε μερική
στάση πληρωμών μεγάλη επενδυτική εταιρεία
(αθέτησε πληρωμές σε ενυπόθηκα ομόλογα) και το
κράτος καταγράφει τις ζημίες για να αποζημιώσει
αυτό.
Η δε
ύφεση στην αγορά ακινήτων βαθαίνει, τα ιδιωτικά
και εταιρικά χρέη εκτοξεύτηκαν και φυσικά το
σκηνικό αυτό ανακόπτει τον ρυθμό ανάπτυξης της
χώρας.
Το αίνιγμα του κινεζικού καπιταλισμού
συνοδεύεται απο την σχετική «άγνοια» μας για τα
αληθινά οικονομικά δεδομένα του.
Το μόνο
σίγουρο είναι - όπως διαβάζουμε στην Καθημερινή-
ότι το 10ετές πλάνο που έστησε στον υπόλοιπο
κόσμο ο Σι δανείζοντας 1 τρις δολάρια σε
δυτικούς( αλλά και υποσχέσεις κερδών σε
κινεζικούς ομίλους από διεθνείς επενδύσεις)
μάλλον αποδείχθηκε ως μια απο τις μεγαλύτερες
παγίδες χρέους στην ανθρωπότητα.
Μπορεί
λοιπόν να δημοσιεύονται ενθουσιώδεις αναλύσεις
για την επέκταση των BRICs και την
αποδολαριοποίηση («το δολάριο χρησιμοποιείται
για να τιμωρήσει, να διαχωρίσει και να
περιπλέξει τη ζωή άλλων ανθρώπων» τόνισε η
εκπρόσωπος της Ρωσίας) αλλά η πραγματικότητα
ίσως και να είναι διαφορετική( και όχι μόνο λόγω
των κυρώσεων στη Ρωσία): το παγκόσμιο εργοστάσιο
των Κινέζων, με τα φθηνά χέρια και την υψηλή
τεχνολογία, ίσως άρχισε να κρασάρει.
Το
ανησυχητικό είναι ότι δεν γνωρίζουμε αν και κατά
ποσό στήθηκε και στην Κίνα - όπως στις ΗΠΑ πριν
το 2008 - τεράστιο καζίνο με στοιχήματα από
τιτλοποιήσεις και σκάρτα ενυπόθηκα ομόλογα πάνω
στις αξίες των δανείων.
Φοβάμαι,
έχοντας ασύμμετρη πληροφόρηση από τον διεθνή
τύπο, ότι κάτι τέτοιο είναι πολύ πιθανό.
Στην
Κίνα ξεκίνησε αποπληθωρισμός, πτώση κατανάλωσης,
σημαντική αύξηση ανεργίας στους νέους και μείωση
άμεσων ξένων επενδύσεων (άρχισαν να φεύγουν τα
δολάρια).
Υπάρχουν
πόλεις φαντάσματα ενω οι αγρότες δεν κατεβαίνουν
στα νεόκτιστα αστικά κέντρα.
Το
καθεστώς του Πεκίνο συγκαλύπτει τις εξελίξεις.
Στον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό όμως δεν
μπορεί να συγκαλυφθεί τίποτα για πολύ καιρό.
Ηλίας
Καραβόλιας (EBR) |
