|
Σίγουρα,
κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ότι, τόσο
ως χώρα όσο και ως λαός , ανήκουμε στην
Ευρωπαϊκή οικογένεια των σύγχρονων κοινωνιών και
εθνοτήτων. Ωστόσο θεωρούμε πως, ως Ελληνική
κοινωνία παρουσιάζουμε υστέρηση στην πολιτική
και κοινωνική μας ωριμότητα, σε σχέση με εκείνη
των πολιτών των Ευρωπαϊκών χωρών. Σαν μια πρώτη
ένδειξη μπορούμε να αναφέρουμε, τόσο το επίπεδο
αντιπαράθεσης και την ανυπαρξία διαλόγου των
πολιτικών κομμάτων μεταξύ τους, αλλά ακόμη και
το ότι στις πρόσφατες εκλογές εξεδήλωσαν
ενδιαφέρον για κάθοδο 50 (!) πολιτικοί
σχηματισμοί. Αυτό το τελευταίο, μας θύμισε τις
προεδρικές εκλογές στην Ουκρανία το 2019 όπου
υπήρχαν 39 (!) υποψήφιοι πρόεδροι ! |
|
Στον
Ευρωπαϊκό χώρο, τόσο από τη περίοδο της
Αναγέννησης όσο και της Γαλλικής επανάστασης ,
οι ιδέες του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη για την
Πολιτεία και τη Δημοκρατία, αποτέλεσαν τη βάση
για να κτιστούν τα Δημοκρατικά τους πολιτεύματα,
και έτσι οι λαοί τους να αποκτήσουν τη
δυνατότητα να μπορούν να οραματίζονται. Όμως
στον Ελλαδικό χώρο, οι αλλεπάλληλες κατακτήσεις
του, από τους Ρωμαίους, τους Βυζαντινούς αλλά
και τους Οθωμανούς αργότερα , αποτέλεσαν τη
τροχοπέδη για μια πορεία του Ελληνισμού ανάλογη
με εκείνη των Ευρωπαίων! Δυστυχώς όμως για τον
Ελληνικό λαό, οι αγώνες του για μια ζωή με
αξιοπρέπεια και χωρίς ‘’εξωτερικούς πάτρωνες’’,
δεν ήταν εύκολη, ακόμη και μετά την ανεξαρτησία
του. Η Μικρασιατική καταστροφή το ‘22, η κήρυξη
της δικτατορίας του Μεταξά το ΄35 , η Γερμανική
κατοχή του ’40 -΄45 , η εμφύλια σύρραξη του
΄47-’49 , η αποστασία του ΄65, και τέλος η
7χρονη δικτατορία του ΄67-74 , αποτέλεσαν τους
ατυχείς σταθμούς για τη πολιτική και κοινωνική
πρόοδο της χώρας μας.
Όμως το
΄74 με την πτώση της χούντας, ήρθε και η Άνοιξη
της Δημοκρατίας μας! Εκτιμούμε πως από τότε,
άρχισε να συγκροτείται η πολιτική συνείδηση των
Ελλήνων πολιτών στο σύνολό τους, και να
εξελίσσεται η πολιτική τους σκέψη. Ακόμη,
άρχισαν να δημιουργούνται οι πολιτικοί θεσμοί
και τα κόμματα που έκτοτε παλεύουν να εκφράσουν
τις προσδοκίες των Ελλήνων πολιτών. Τα κόμματα,
παρουσιάζουν μιαν αργή μεν, αλλά ειλικρινή
προσπάθεια εξέλιξης των πολιτικών τους θέσεων
και βελτίωση της λειτουργίας και της δράσης
τους. Ωστόσο όμως ,θα πρέπει οι θέσεις τους και
η δράσεις τους να εναρμονιστούν και με αυτό που
θα ονομάζαμε «Ευρωπαϊκή κανονικότητα». Δηλαδή
την ευθυγράμμιση τόσο της δημόσιας συμπεριφοράς
τους όσο και των θέσεών τους με το Ευρωπαϊκό
κεκτημένο, όσον αφορά τη δικαιοσύνη, το κράτος
δικαίου, και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Για να
κατορθωθεί όμως αυτό, θα πρέπει στον πολιτικό
διάλογο να υπεισέλθει και το ποιοτικό
χαρακτηριστικό της «Μεταπολιτικής θεώρησης».
Και
λέγοντας «Μεταπολιτική θεώρηση’» εννοούμε τη
προσπάθεια, του να σκέφτεσαι και να εξετάζεις
τους παράγοντες που γεννούν και επηρεάζουν τις
πολιτικές θέσεις. Αυτό θα κατορθωθεί, και μόνον
όταν τα κόμματα αποκτήσουν τη δυνατότητα , να
‘’βλέπουν’’ και πέραν από τις οντότητές τους !
Τους είναι λοιπόν απαραίτητο, να μπορούν να
συνδιαλέγονται μεταξύ τους με απόλυτη
ειλικρίνεια και πέραν των πολιτικών τους
αντιπαραθέσεων. Αυτό θα επιτευχθεί μέσω της
λειτουργίας της «διεργασίας της Μεταπολιτικής»,
και που εν τέλει θα είναι η βασιλική οδός για
την κατάκτηση της «Ευρωπαϊκής μας
κανονικότητας»!
Ο
Γιώργος Ουρανός είναι ψυχολόγος. τ. διοικητής
του Ψυχιατρείου Χανίων
Πρώτη
δημοσίευση στο Βήμα |
