Η «Νέα
Δημοκρατία» με… καύσιμο από τον ΣΥΡΙΖΑ
εξασφάλισε αυτοδυναμία, και οι «Σπαρτιάτες» με
«καύσιμο» από τον ναζί Κασιδιάρη εισήλθε στη
Βουλή και μάλιστα πρώτο κόμμα από τους
«μικρούς». Το δικομματικό σύστημα όπως το
γνωρίζαμε από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν,
ανατρέπεται. Το δεύτερο κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως
και το τρίτο, το ΠΑΣΟΚ, με αυτό το εκλογικό
αποτέλεσμα, δύσκολα-φευ- μπορούν να θεωρηθούν
εναλλακτικές δυνάμεις εξουσίας. Από τα τρία
συστημικά κόμματα, επιλέγηκε το πιο… οριτζινάλ.
Κι αυτό φάνηκε στο αποτέλεσμα.
Η «Νέα
Δημοκρατία» απέσπασε, διπλάσιο συν, ποσοστό από
το δεύτερο κόμμα και «μετακύλησε» τη φθορά, που
θα έπρεπε να είχε η ίδια λόγω των πολιτικών της,
στον ΣΥΡΙΖΑ. Εάν Ελλάδα διανύει την μετά τα
Μνημόνια εποχή, το κόστος που αφήνει πίσω η
προηγούμενη περίοδος, πέραν από τα κοινωνικά κι
άλλα προβλήματα, δεν το πλήρωσε ο «ορίτζιναλ»,
αλλά οι άλλοι δυο.
Την ίδια
ώρα, ο Μητσοτάκης προφανώς και θα διευκολυνθεί
από το γεγονός ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ θα
βρίσκονται σε συνεχή ανταγωνισμό και
αντιπαράθεση για την… πολυπόθητη δεύτερη θέση,
αφήνοντας τον… ήσυχο. Από το αποτέλεσμα
προκύπτει, επίσης, ότι υπάρχει πρόβλημα στο χώρο
της ευρύτερης αριστεράς καθώς δεν φαίνεται να
κατάφεραν να διαμορφώσουν συγκροτημένη πρόταση
εξουσίας. Αντίθετα, κυριαρχείται ο χώρος από
παλιά σύνδρομα που αντί προτάσεως αναδεικνύει
την άρνηση.
Το πιο
ανησυχητικό είναι η είσοδος της μετάλλαξης της
«Χρυσής Αυγής» στη Βουλή. Και μάλιστα το
πρωτοεμφανιζόμενο κόμμα, εξασφάλισε σχεδόν 5%!
Και δεν είναι μόνο το κόμμα του Κασιδιάρη, που
ειρήσθω εν παρόδω το οργάνωσε μέσα από το κελί
του, είναι και οι άλλοι δυο φορείς της
ακροδεξιάς, «Ελληνική Λύση» και «Νίκη», που
ανεβάζουν το ποσοστό κοντά στο 13%!
Κι αυτό
οφείλεται και στα κόμματα του δημοκρατικού
τόξου, που δεν αντιμετώπισαν αποτελεσματικά αυτά
τα φαινόμενα. Προφανώς και κάποιους
εξυπηρετούσε, η αύξηση της ακροδεξιάς, αλλά αυτά
είναι, όπως αποδεικνύονται πρόσκαιρα, γιατί το
πρόβλημα είναι να μην εδραιωθεί ο φασισμός και
καταστεί, όπως λένε οι αγγλοσάξονες, mainstream.
Άλλωστε το βιώνουμε τούτο κι εμείς στην Κύπρο.
Το ακροδεξιό ΕΛΑΜ, βαθμηδόν, μέσα από την ανοχή
του πολιτικού συστήματος, αλλά και της ίδιας της
κοινωνίας, ενισχύεται εκλογικά. Και αυτό δεν
φαίνεται να αντιμετωπίζεται από το πολιτικό
σύστημα καθώς φαίνεται να υποβαθμίζεται.
Το
αδελφό κόμμα της «Χρυσής Αυγής» στην Κύπρο,
βαθιά συστημικό, παρουσιάζεται αντι-συστημικό,
θέλοντας να αξιοποιήσει προς όφελος του την
απαξίωση της κοινωνίας έναντι των άλλων
κομμάτων. Όσο δεν αντιμετωπίζεται το φαινόμενο,
τόσο θα ενισχύεται η ακροδεξιά. Ειδικά σε μια
χώρα, που βίωσε ΕΟΚΑ Β, πραξικόπημα, εισβολή,
συνεχιζόμενη κατοχή, δεν επιτρέπεται να
επιδεικνύεται ανοχή στην ακροδεξιά.
Το
αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλάδα προφανώς και
προσφέρεται για μηνύματα και για το πολιτικό
γίγνεσθαι στην Κύπρο. Αν και διαφορετικά τα
δεδομένα, αλλά και η ατζέντα των θεμάτων, που
συζητούνται στη διάρκεια της προεκλογικής. Στην
Ελλάδα, για παράδειγμα, πλην κάποιων εξαιρέσεων,
τα εθνικά θέματα δεν συζητήθηκαν. Δεν ήθελαν να
τα αγγίξουν; Δεν ενδιαφέρουν ή όπως λεγόταν στο
παρελθόν για το Κυπριακό, δεν πωλούν; Όποια και
να είναι η απάντηση, αναπόφευκτά, την επόμενη
ημέρα τα θέματα αυτά θα τα βρουν μπροστά τους.
Τα γεωπολιτικά ζητήματα, τα θέματα της
κυριαρχίας θα βρεθούν στην ατζέντα των
συζητήσεων. Οι ΗΠΑ, οι οποίες ενδιαφέρονται
μονίμως να έχουν το πάνω χέρι στην ευρύτερη
περιοχή, παρεμβαίνουν και πιέζουν για την
ομαλοποίηση στις σχέσεις Ελλάδος και Τουρκίας.
Και πιέζουν φλερτάροντας την κατοχική πλευρά.
Την ίδια προσέγγιση έχει και η Ε.Ε., που
προσαρμόζεται στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς
της Ουάσινγκτον. Τα θέματα αυτά προφανώς και δεν
θα διαδραματισθούν εντός της Βουλής, αλλά θα τα
χειριστεί η ελληνική κυβέρνηση. Και θα μπορεί
τούτο να το κάνει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε
κανένα.
Κώστας
Βενιζέλος (philenews.com) |