|
Μέχρις
εδώ όλα καλά: δικαίωμα όσο και υποχρέωση του ΟΗΕ
είναι να αναδείξει το πρόβλημα της διεθνούς
τρομοκρατίας και να δώσει φωνή στα θύματα της.
Εδώ,
ωστόσο, αρχίζουν τα «παράδοξα». Από την Έκθεση,
όπου αναδεικνύονται πολλές τρομοκρατικές
επιθέσεις των τελευταίων χρόνων απουσιάζει και
από τις φωτογραφίες που κοσμούν την είσοδο των
γραφείων του ΟΗΕ, και από τις μαρτυρίες συγγενών
και θυμάτων και από τους λόγους των ανώτατων
στελεχών του Οργανισμού -συμπεριλαμβανομένου του
Γ. Γ. Αντόνιο Γκουτιέρες- η χειρότερη, ίσως,
πρόσφατη τρομοκρατική ενέργεια, αυτή των
δολοφόνων της Χαμάς εναντίων αθώων πολιτών στο
Ισραήλ -με τις πασίγνωστες συνέπειες.
Ποιος
επιχειρεί τη διάβρωση του ΟΗΕ και για ποιους
λόγους;
Τι άραγε
συμβαίνει; Ο Διεθνής Οργανισμός δε θέλησε να
πάρει θέση σε μια κατάσταση «εν εξελίξει»; Μα το
γεγονός συνέβη και προφανώς είναι αποτέλεσμα
«μιας ιδεολογίας μίσους, που τραυματίζει,
βλάπτει και σκοτώνει χιλιάδες αθώους ανθρώπους»
-σύμφωνα με τον ορισμό του ίδιου του Οργανισμού.
Προς τι, λοιπόν, αυτή η συνειδητή απόκρυψη της
πασιφανούς τρομοκρατικής επίθεσης της
7ης Οκτωβρίου;
Στάση,
που οδήγησε από τη μεριά του τον αντιπρόσωπο του
Ισραήλ στον ΟΗΕ Γκιλάντ Ερντάν, (μέλους του
δεξιού κόμματος του Λικούντ και οπαδού της
σκληρής πολιτικής του Νετανιάχου),
περιδιαβαίνοντας την έκθεση, και μη βρίσκοντας
καμία αναφορά στην τρομοκρατική ενέργεια της
Χαμάς, να καταγγείλει εν εξάλλω καταστάσει πως
«το κτίριο του ΟΗΕ πρέπει να κατεδαφιστεί, να
διαλυθεί ο Οργανισμός και να ξαναδημιουργηθεί εκ
νέου»;
Προφανώς
και οι δύο καταστάσεις ισχύουν. Για την ακρίβεια
η μία τροφοδοτεί την άλλη. Το τεράστιο -και μαζί
επικίνδυνο- ζήτημα είναι πως συμβαίνουν στο χώρο
του ΟΗΕ, του Οργανισμού, που σύμφωνα με το Χάρτη
του είναι ταγμένο «στην υπεράσπιση της Ειρήνης
και την αποφυγή πράξεων που βλάπτουν ή που
οδηγούν στην έξαρση του μίσους μεταξύ των λαών».
Τι
συμβαίνει, λοιπόν με τον ίδιο τον Οργανισμό
Ηνωμένων Εθνών; Γιατί αυτή η μονομερής στάση που
παράγει αντίρροπες δυνάμεις; Και σε τι οφείλεται
κάτι τέτοιο;
Μια
μικρή έρευνα
Αναζητώντας βαθύτερα στους κόλπους του ΟΗΕ το
ποιος ακριβώς οργάνωσε αυτή την
πανθομολογουμένως αμφιλεγόμενη, τουλάχιστον,
«Έκθεση για την Τρομοκρατία» ανακαλύπτουμε
μερικά ενδιαφέροντα όσο και εντυπωσιακά
στοιχεία. Την Έκθεση οργάνωσε το «Γραφείο
Αντιτρομοκρατίας του ΟΗΕ», μέσω του «Παγκόσμιου
Προγράμματος Υποστήριξης Θυμάτων Τρομοκρατίας
και της Πύλης Υποστήριξης Θυμάτων Τρομοκρατίας
των Ηνωμένων Εθνών». Ψάχνοντας τώρα το προσωπικό
που είναι υπεύθυνο γι αυτό το Γραφείο του ΟΗΕ
ανακαλύπτουμε και το ποιος είναι ο επικεφαλής
του. Πρόκειται, λοιπόν για τον Αναπληρωτή Γενικό
Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών κ. Vladimir
Voronkov. Ποιος είναι τώρα αυτός ο κ. Vladimir
Voronkov; Αντιγράφω από τη Wikipedia το
βιογραφικό του: «Ο Βλαντιμίρ Βορονκόφ εντάχθηκε
στο Ινστιτούτο Οικονομικών της Σοβιετικής
Ακαδημίας Επιστημών και έγινε διερμηνέας στην
Πολωνία της Κεντρικής Επιτροπής, διερμηνεύοντας
για τους Κεντρικούς Προέδρους του Κόμματος
Λεονίντ Μπρέζνιεφ και Κωνσταντίν Τσερνένκο. Ο
Βορονκόφ εντάχθηκε στο σοβιετικό Υπουργείο
Εξωτερικών το 1989 και μέχρι το 1994 εργάστηκε
ως ακόλουθος Τύπου στην Πολωνία, στη σοβιετική
και στη συνέχεια στη ρωσική πρεσβεία. Από το
1994 και μετά κατείχε διάφορες θέσεις στο
Υπουργείο Εξωτερικών στη Μόσχα, την Πολωνία και
τη Βιέννη. Από το 2008 έως το 2011 διετέλεσε
διευθυντής του Τμήματος Ευρωπαϊκής Συνεργασίας
του Υπουργείου. Το 2011 διορίστηκε μόνιμος
αντιπρόσωπος της Ρωσικής Ομοσπονδίας στον ΟΗΕ
και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς στη Βιέννη,
πριν διοριστεί από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ
Αντόνιο Γκουτιέρες ως πρώτος Αναπληρωτής Γενικός
Γραμματέας της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας του
ΟΗΕ, η οποία δημιουργήθηκε στις 15 Ιουνίου
2017».
Υποθέτω
πως καταλαβαινόμαστε … Και κατανοούμε και την
πραγματική ιδιότητα του κ. Βορονκόφ και το ρόλο
του στο πλαίσιο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Αυτό που
παραμένει σταθερά ως μέγα ερωτηματικό είναι το
πώς ένας -προφανέστατα- πράκτορας του Πούτιν
βρίσκεται να έχει διοριστεί στο κρίσιμο πόστο
του επικεφαλής της «Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας
του ΟΗΕ»;
Και
κάποιες σκέψεις
Βρισκόμαστε απ΄ ότι δείχνουν όλα τα στοιχεία
-και όχι μόνο όσα αφορούν αυτή την περιώνυμη
«Έκθεση για την Τρομοκρατία», η υπόθεση πάει
πολύ πιο βαθιά στο χρόνο- μπροστά σε μια
«διάβρωση» του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών από
δυνάμεις που εξυπηρετούν «ίδια συμφέροντα», με
τριπλό στόχο: και τη μονομερή στάση του
Οργανισμού και την υποβάθμιση του στα μάτια της
κοινής γνώμης αλλά και την -αντιθέτως- παραγωγή
απόψεων που ζητούν τη διάλυση του.
Και εδώ
έγκειται το πολύ κρίσιμο ζήτημα: όσο χρειάζεται
όλη η προσπάθεια για την καταγγελία και την
αντιμετώπιση της «διάβρωσης» του Οργανισμού άλλο
τόσο χρειάζεται και η προσπάθεια για την
«αναδόμηση» και τη συνέχιση της ύπαρξης του. Και
αν η ανάγκη για την αντιμετώπιση της «διάβρωσης»
είναι προφανής, για τον δεύτερο στόχο, της
συνέχισης της ύπαρξης του ένα άλμα πίσω στο
χρόνο, στην πλήρη αποδυνάμωση και εντέλει την
ουσιαστική διάλυση της «Κοινωνίας των Εθνών»,
ίσως μας θυμίσει τι αποτελέσματα είχε.
Ένα, σε
τελική ανάλυση, από τα πολύ δύσκολα, «διπλού
στόχου», προβλήματα της εποχής μας. Αλλά ποιο
δεν είναι;
Για την
"έρευνα" αυτή μου χρειάστηκαν 30 (τριάντα)
λεπτά. Και λίγο παραπάνω για να την γράψω Αν
θέλετε μπορείτε να τη συνεχίσετε μόνοι σας,
ακολουθώντας το link που παραθέτω.
Γιατί
απ’ ότι υποθέτω διάφορα ελληνικά sites δεν
πρόκειται να δώσουν και τόση σημασία …
https://www.un.org/counterterr.../2022-terrorism-victims-day
Τέλης Σαμαντάς (Athens Voice) |
