Αν υπολογίσουμε έτσι ότι
ένα μεσαίο νοικοκυριό
έχει συνολικό ετήσιο
εισόδημα περί τα 40.000
ευρώ, για 3,5 άτομα,
τότε η δαπάνη του για
είδη διατροφής
αντιπροσωπεύει 10.400
ευρώ.
Συνεπώς με επιβάρυνση
10% από τον πληθωρισμό,
έχουμε πληθωριστικό
κόστος 1.040 ευρώ
ετησίως, ήτοι 87 ευρώ το
μήνα. Αυτό είναι το
δραματικό πρόβλημα του
νοικοκυριού;
Με τα υπόλοιπα 29.600
ευρώ της ετήσιας δαπάνης
του, τι γίνεται; Δηλαδή
με τις δαπάνες
κατοικίας, ένδυσης,
αυτοκινήτου,
εκπαίδευσης, ψυχαγωγίας,
κινητών τηλεφώνων,
ταξιδιών και δεν
συμμαζεύεται, δεν τρέχει
τίποτε; Εκεί δεν
υπάρχουν αυξήσεις; Σε
ένα νοικοκυριό 4 ατόμων,
στο οποίο λειτουργούν 7
κινητά τηλέφωνα, τα
ζαρζαβατικά και το γάλα
είναι το πρόβλημα;
Κάποια ηλεκτρονικά είδη
που από τη μια μέρα στην
άλλη αυξήθηκαν 100% ,
δεν επηρεάζουν το κόστος
ζωής; Οι δαπάνες των
συνεργείων αυτοκινήτων,
που πήγαν 40% πάνω δεν
συμμετέχουν στον
οικογενειακό
προϋπολογισμό; Τα
ενοίκια δεν συμμετέχουν
στον οικογενειακό
προϋπολογισμό?
Λιγότερη δημαγωγία και
περισσότερη υπεύθυνη
ενημέρωση θα ήταν για
τους πολίτες και τη
δημοκρατία πολύ πιο
χρήσιμα εργαλεία στην
αντιμετώπιση του
πληθωρισμού και της
διεθνούς οικονομικής
αναστάτωσης από τις
ανεύθυνες λαϊκίστικες
κορώνες.
Τα αίτια της παγκόσμιας
εντυπωσιακής ανόδου του
πληθωρισμού είναι
συγκυριακά και
διαρθρωτικά ταυτοχρόνως.
Και στις ιδιότητες αυτές
ήλθε να προστεθεί ο
γεωπολιτικός
καιροσκοπισμός ενός
αρρωστημένου πρώην
αξιωματικού της KGB, που
νομίζει ότι θα
ξαναμοιράσει την
παγκόσμια τράπουλα.
Μπουκάροντας έτσι στην
Ουκρανία, ο Βλαδίμηρος
Πούτιν νόμισε ότι θα
γίνει και ο σημαιοφόρος
μιας διεθνούς
αντιδυτικής και
αντιδημοκρατικής
συμμαχίας, μέσω της
οποίας θα ενισχυθεί το
σύστημα του
ολοκληρωτικού
καπιταλισμού που
«ονειρεύεται».
Αγνοεί προφανώς ότι
παρόμοια «όνειρα» έκαναν
και άλλοι πριν από
αυτόν, με ολέθρια και
για τους ίδιους
αποτελέσματα.
Πλην όμως, αυτοί οι
«οραματιστές» ηγέτες, με
τις πράξεις τους
προκαλούσαν ισχυρές
πληθωριστικές δονήσεις
από τις οποίες μεγάλοι
κερδισμένοι πάντα είναι
οι καιροσκόποι του
αποκαλούμενοι
«δημοκρατικού
καπιταλισμού», στους
κόλπους του οποίου
κυρίαρχο ρόλο σήμερα
παίζουν οι διεθνείς
εφοδιαστικές αλυσίδες,
οι αγοραστές κόκκινων
δανείων και οι κεντρικοί
τραπεζίτες.Ο πληθωρισμός
είναι ένα αμιγώς
συγκυριακό φαινόμενο. με
ισχυρά διαρθρωτικά
χαρακτηριστικά, τα οποία
απαιτούν σοβαρές
μεταρρυθμίσεις Αυτές τις
τελευταίες όμως, σχεδόν
κανείς δεν τις θέλει
Είναι πιο βολικό έτσι να
παίζεται θέατρο κακής
ποιότητας με τα
ζαρζαβατικά και τις
λιανικές πωλήσεις, παρά
να γίνεται υπεύθυνη
συζήτηση περί των
ουσιαστικών προβλημάτων
και των λύσεων τους στη
σημερινή εποχή των
αναθεωρήσεων.
Αθανάσιος Χ.
Παπανδρόπουλος (Ο.Τ.) |