|
Σε
χαιρετισμό του στη συνέλευση του Συνδέσμου
Αγοράς Ηλεκτρισμού, ο τέως πρόεδρος του ΔΗΣΥ
Αβέρωφ Νεοφύτου αναρωτήθηκε «ποια είναι τελικά η
πολιτική της χώρας μας για το φυσικό αέριο; Θα
αλλάζει η στρατηγική κάθε φορά που θα έχουμε
είτε μια νέα Κυβέρνηση, είτε ένα νέο υπουργό;».
Χμ,
θυμάστε αγαπητέ που ένα από τα πρώτα πράγματα
που τρέξατε να ξηλώσετε το 2013 ήταν η ΚΡΕΤΥΚ,
που είχε στήσει η Κυβέρνηση Χριστόφια για να
διαχειριστεί τον εντοπισμό, άντληση και εμπορία
του φυσικού αερίου;
Είπε
ακόμα: «Από το 2011 ανακαλύψαμε κοιτάσματα
φυσικού αερίου. Μέχρι σήμερα όμως δεν είχαμε
κανένα όφελος για τον τόπο, ενώ παράλληλα
υπάρχουν 4 διαφορετικοί σχεδιασμοί (…). Στο
τέλος θα μας μείνουν οι σχεδιασμοί».
Αν τα
ανωτέρω είναι κριτική στον Αναστασιάδη, να τη
δεχθούμε, έστω κι αν τη μοιράζεται μαζί μας ο κ.
Νεοφύτου με καθυστέρηση ετών.
Ίσως,
όμως, αυτό που κυρίως ήθελε να περάσει, ήταν
αυτό που είπε αμέσως μετά: «Από την στιγμή που
ξέρουμε τον ευρωπαϊκό στόχο για πλήρη και
απόλυτη απεξάρτηση από τις συμβατικές πηγές
ενέργειας μέχρι το 2050, είναι οξύμωρο να μην
δίνουμε απόλυτη έμφαση σε αυτό και να
ακολουθούμε ακόμα πολιτικές που εστιάζονται σε
συμβατικά καύσιμα».
Δεν
είναι μόνο ο Αβέρωφ που προσπαθεί να περάσει σαν
αναχρονισμό τη συνέχιση της προσπάθειας για
εισαγωγή φυσικού αερίου, ώστε να μειωθεί -αν
μειωθεί- το κόστος καυσίμου για ρεύμα αλλά να
μειωθεί και το κόστος ρύπων.
Κάτι που
όφειλε να κάνει η Κυβέρνηση Αναστασιάδη πριν
χρόνια, διότι ήξερε πολύ καλά πως από το 2020
και μετά η ΕΕ θα μας χρέωνε πανάκριβα τον κάθε
τόνο ρύπων. Και φθάσαμε σχεδόν στα 300 εκατ. τον
χρόνο… και πάμε.
Όμως,
δεν είναι αναχρονισμός η επιμονή για εισαγωγή
φθηνού φυσικού αερίου, τουλάχιστο όχι με τον
τρόπο που το παρουσιάζει ο κ. Νεοφύτου. Και
κάποιοι άλλοι, διότι μην ξεχνάτε πως, εκτός από
σοβαρός ρυπαντής, το φυσικό αέριο είναι και
ανταγωνιστής αυτών που ελέγχουν ολιγοπωλιακά
σήμερα τις ΑΠΕ στην Κύπρο και θησαυρίζουν.
Αν ήταν
αναχρονισμός, δεν θα έτρεχαν τα κράτη της ΕΕ να
φτιάχνουν άρον-άρον πανάκριβους σταθμούς
υγροποίησης ή αποϋγροποίησης αερίου και δεν θα
δέχονταν να τους κατακλέβουν πλοιοκτήτες και
παραγωγοί για εσπευσμένα συμβόλαια LNG.
Όπως
λένε οι περισσότεροι ξένοι αναλυτές, το φυσικό
αέριο θα παραμείνει για πολλά χρόνια
καύσιμο-γέφυρα. Η βάση της ενέργειας, μέχρι τη
μετάβαση στην απανθρακοποίηση.
Αρχίζει
να ακούγεται επικίνδυνο αυτό που προσπαθούν
κάποιοι να περάσουν ως νέα ενεργειακή πολιτική
που πρέπει να υιοθετήσει η νέα Κυβέρνηση. Και
είναι επικίνδυνο να βάζουμε με το μυαλό μας πως
είναι δυνατό, ειδικά εμείς εδώ στην Κύπρο, να
εκτοξεύσουμε την παραγωγή από ανανεώσιμες πηγές
ενέργειας, διατηρώντας εξ ανάγκης και πανάκριβη
συμβατική παραγωγή.
Διότι
όπως είναι γνωστό, τις κιλοβατώρες από ΑΠΕ τις
πωλούν και θα τις πωλούν για πολύ ακόμα με
υπερκέρδος, σχεδόν όσα κοστίζει η παραγωγή της
ΑΗΚ, λίγο πιο κάτω.
Με
σχετικά φθηνό αέριο και λιγότερους ρύπους, θα
πωλεί φθηνότερα η ΑΗΚ και θα είναι και λιγότερα
τα κέρδη από την πώληση ιδιωτικής πράσινης
ενέργειας.
Αν
σήμερα, με 500 μεγαβάτ εγκατεστημένη ισχύ
φωτοβολταϊκών γίνεται εκτεταμένη απόρριψη
πράσινης ενέργειας για κάποιους μήνες, σε
καθημερινή βάση, τι θα γίνει όταν τα 500 θα
γίνουν 600 ή 700 ή χίλια και η συνολική
κατανάλωση (εκείνους τους 4-5 μήνες) θα είναι
μόνο 500-600 μεγαβάτ;
Ποιος θα
τους αποζημειώνει αυτούς αύριο – μεθαύριο, που
θα απορρίπτει το ρεύμα τους ο Διαχειριστής και
ποιος θα πληρώνει τις μονάδες της ΑΗΚ να
ξεροκαταπίνουν πετρέλαιο χωρίς την εργοστασιακή
αποδοτικότητα, που μειώνει το κόστος καυσίμου;
Θα πουν
«αποθήκευση». Ναι, πριν δύο χρόνια μας είπαν πως
έστειλαν πρόταση στην ΕΕ για σχέδιο χορηγιών για
εγκατάσταση αποθήκευσης.
Χαμπάρι
κανένα, ακόμα. Και να μας ανάψουν πράσινο, μέχρι
να προκηρυχθεί σχέδιο, να υποβληθούν,
αξιολογηθούν και να εγκριθούν αιτήσεις και μέχρι
οι άδειες να γίνουν πραγματικά συστήματα
αποθήκευσης σε λειτουργία, θέλουμε περίπου άλλα
πέντε χρόνια.
Και πάλι
όμως θα χρειάζεται η ηλεκτροπαραγωγή από ορυκτά
καύσιμα, για τους γνωστούς λόγους που καθιστούν
τις ΑΠΕ περιορισμένης αξιοπιστίας για την ώρα.
Άρα,
πρώτα να καλύψουμε τα νώτα μας με πραγματική και
όχι επιθυμητή αποθήκευση και διασύνδεση (φθηνή
αν σας είναι εύκολο), φροντίζοντας να μειώσουμε
και το κόστος ηλεκτροπαραγωγής της ΑΗΚ (για να
μην «κάθονται πάνω του» οι παραγωγοί από ΑΠΕ)
και μετά να επιταχύνουμε όσο θέλετε για την
πράσινη μετάβαση.
Xρύσανθος Μανώλη (Φιλελεύθερος της Κύπρου) |
