|
ΜΕΤΑ την
εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία, αποφασίστηκαν
κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, μεταξύ των οποίων
και το εμπάργκο, υπό όρους, στο ρωσικό
πετρέλαιο.
ΠΡΙΝ
όμως αποφασίσει η ηγεσία της Ε.Ε. να ακολουθήσει
την πολιτική των ΗΠΑ -αφού δεν έχει δική της-
στο ζήτημα των κυρώσεων, όφειλε να αναλογιστεί
εάν θα μπορούσε να επιβιώσει η οικονομία της
χωρίς τις ποσότητες του ρωσικού πετρελαίου που
εισήγαγε πριν από τον πόλεμο.
ΔΕΝ ΤΟ
ΕΠΡΑΞΕ, αλλά και αν το έκανε, οι υπολογισμοί της
ήταν πρόχειροι, διότι αμέσως διαπιστώθηκαν
ελλείψεις και προέκυψε το δίλημμα: Και το ρωσικό
πετρέλαιο είναι αναγκαίο και το εμπάργκο πρέπει
να φαίνεται, τουλάχιστον, πως είναι σε ισχύ.
ΓΙΑ ΝΑ
ΛΥΘΕΙ ο δύσκολος αυτός γρίφος οι Βρυξέλλες
κατέφυγαν στην υποκριτική μέθοδο και μεθόδευσαν
την αναβάπτιση του ρωσικού πετρελαίου σε ινδικό,
αραβικό, τουρκικό, κινέζικο κ.λπ.
ΣΤΟ
ΠΛΑΙΣΙΟ αυτό, το ρωσικό πετρέλαιο αγοράζεται από
την Ινδία, τα ΗΑΕ και άλλες χώρες. Στη συνέχεια,
από τις χώρες αυτές, αγοράζουν το ρωσικό
πετρέλαιο, αργό ή διυλισμένο, οι χώρες της Ε.Ε.,
αλλά δεν το θεωρούν ρωσικό… Το ίδιο πράττουν και
οι Αμερικανοί.
ΑΣΦΑΛΏΣ,
οι διαδρομές του ρωσικού πετρελαίου ανά τους
ωκεανούς ανεβάζουν αισθητά τα ναύλα και το
κόστος για τον τελικό αγοραστή.
ΑΛΛΑ οι
Ευρωπαίοι ηγέτες είναι ικανοποιημένοι, αφενός
γιατί εμφανίζονται να τιμωρούν τη Ρωσία,
αφετέρου δεν διαταράσσουν τον ενεργειακό
εφοδιασμό της Ε.Ε., αγοράζοντας υπογείως -έστω
και ακριβότεραρωσικό πετρέλαιο, μέσω τρίτων.
ΚΑΠΟΤΕ η
Ε.Ε. θα πρέπει να σταματήσει την πολιτική
στρουθοκαμηλισμού που την έχει καθηλώσει σε
ουραγό των διεθνών εξελίξεων.
Πάνος
Κακούρης (Ναυτεμπορική) |
