Αν όμως νιώσουμε ότι η πατρίδα μας απειλείται σοβαρά, τα ξεχνάμε όλα αυτά και γινόμαστε μια γροθιά. Βάζουμε στην άκρη τις διαφορές μας, τους καβγάδες μας και πάμε συντεταγμένα όπου πρέπει. Αυτό θα πρέπει να το ξέρουν και στην Αγκυρα γιατί ενδεχομένως να διαβάσουν λάθος τη συγκυρία. Μπορεί να τους γαργαλάει η ιδέα μιας περιπέτειας με την Ελλάδα γιατί μας βλέπουν διχασμένους και με μια κυβέρνηση που αντιμετωπίζει τους μεγαλύτερους κλυδωνισμούς της θητείας της. Και επειδή έχουν τα δικά τους προβλήματα στη δική τους χώρα, ίσως η εξαγωγή της έντασης να αποτελεί μία λύση στο μυαλό κάποιων. Είναι εντυπωσιακό πόσο κλιμακώνουν τη ρητορική τους οι Τούρκοι αξιωματούχοι και πώς επιχειρούν να δημιουργήσουν το υπόστρωμα για κάποια προκλητική ενέργεια. Οσο κι αν κάποιοι τα θεωρούν κομμάτι του τουρκικού πολιτικού παιχνιδιού και ότι είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση, έμπειροι και ψύχραιμοι παρατηρητές των ελληνοτουρκικών σχέσεων δεν συμφωνούν. Ανησυχούν και αναρωτιούνται ποιο σενάριο θα ακολουθήσει το φθινόπωρο.

Πολλές φορές στο παρελθόν η Τουρκία επέλεξε να προκαλέσει κρίσεις όταν έβλεπε την Ελλάδα αποσταθεροποιημένη. Από το 1955, όταν έκανε το πογκρόμ στην Πόλη την ώρα που η χώρα ήταν ακέφαλη με τον Παπάγο άρρωστο, έως το 1996, όταν μόλις είχε αναλάβει ο Κώστας Σημίτης πρωθυπουργός και δεν ήλεγχε κυβέρνηση και κράτος. Το μοτίβο είναι λοιπόν δοκιμασμένο και προβλέψιμο.

Ας ξέρουν, όμως, ότι αν όντως το δοκιμάσουν, η εικόνα που βλέπουν σήμερα δεν θα έχει καμία σχέση με την εικόνα που θα αντικρίσουν τότε. Ο Ελληνας στα δύσκολα παθαίνει «αχρωματοψία», τα βλέπει όλα μπλε.

Εθνικά, όχι κομματικά.

Αλέξης Παπαχελάς (Καθημερινή)