Οι φίλοι μου περίμεναν να δουν το διαφημισμένο «πράσινο και έξυπνο νησί» σε πλήρη ανάπτυξη, που βεβαίως δεν ήταν. Κι απογοητεύτηκαν κάπως. Εγώ πάλι, όντας του περιβαλλοντικού συναφιού, κρατούσα μικρότερο καλάθι. Ήξερα πως τέτοια μεγαλεπήβολα έργα θέλουν χρόνια ν' αναπτυχθούν. Έτσι έψαξα να ενημερωθώ περισσότερο έχοντας κατά νου τον εξής προβληματισμό: τη δημιουργία ενός eco-resort παγκόσμιας εμβέλειας στο νησί.

Αν και η Αστυπάλαια έχει ήδη βιώσιμα ξενοδοχεία «πόλεως» (για τα μέτρα του νησιού, βεβαίως), εγώ είχα κατά νου ένα συγκρότημα περίπου 30-40 δωματίων και 30-40 σπιτιών, κατασκευασμένο σε κάποια πλαγιά που θα αγνάντευε τη Χώρα από μακριά και θα ήταν κοντά σε μια από τις πολλές απρόσιτες αμμουδιές.

Όπως τα υπέροχα μπουτίκ ξενοδοχεία της Χώρας προσφέρουν μια εμπειρία διεθνών προδιαγραφών με έντονο τοπικό χρώμα, προσωποποιημένες υπηρεσίες υψηλής στάθμης που εκμεταλλεύονται όλα τα σύγχρονα τεχνολογικά εργαλεία, με υποδειγματική περιβαλλοντική διαχείριση ως ιδιωτικές επιχειρήσεις, έτσι και ένα θέρετρο θα ακολουθούσε αυτή η διαδρομή: με πλήρη διαχείριση νερού (δηλ. αφαλάτωση-καθαρισμό-άρδευση), πλήρη διαχείριση αποβλήτων (όπως ξεκίνησε να κάνει η Τήλος), άψογα καταλύματα προσωπικού, ηλεκτροκίνηση και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Βέβαια, τα δύο τελευταία υποτίθεται πως έχουν ήδη ξεκινήσει. Κι αυτό μας φέρνει πίσω στον τίτλο: έχουν πολύ δρόμο ακόμη. Ναι, υπάρχουν 10-20 ηλεκτρικά οχήματα στο νησί, αλλά οι επισκέπτες έφεραν μαζί τους εκατοντάδες συμβατικά οχήματα. Και άρα υπάρχει ακόμη βενζινάδικο, που οι φίλοι μου νόμιζαν πως θα είχε καταργηθεί. Κι από ΑΠΕ; Δεν είδαμε ούτε μία ανεμογεννήτρια, ούτε ένα φωτοβολταϊκό. 

Φώτης Κοκοτός (Athens Voice)