|
Προ
ημερών, ένας πρώην κατοχικός ηγέτης, ο Μεχμέτ
Αλί Ταλάτ, που επίσης χρησιμοποιήθηκε από την
Άγκυρα για να προωθήσει το στρατηγικό της αυτό
στόχο, παρουσιάζοντας τον και ως προοδευτική
εκδοχή, προέβη σε μια καταγγελία. Στο πλαίσιο
τηλεοπτικής εκπομπής, υποστήριξε ότι ο Ερσίν
Τατάρ μπόρεσε να συμμετάσχει στη Σύνοδο Ηγετών
του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών στην Κιργισία,
όταν η Τουρκία διέγραψε χρέος της Κιργισίας ως
αντάλλαγμα την πρόσκληση. Ο Ταλάτ, ανέφερε πως,
για παράδειγμα, το Ουζμπεκιστάν ακόμα και το
Τουρκμενιστάν δεν προσκάλεσαν και κατά πάσα
πιθανότητα δεν θα προσκαλέσουν την αποσχιστική
οντότητα σε καμία διεθνή, περιφερειακή σύναξη,
που θα φιλοξενήσουν. Κατά τον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ,
η Κιργισία προχώρησε και προσκάλεσε τον σημερινό
εγκάθετο της Τουρκίας στα κατεχόμενα και αυτό το
χρέος διαγράφηκε ( 60 σχεδόν εκατομμυρίων
δολαρίων). «Είμαι σίγουρος ότι έγινε ένα τέτοιο
αίτημα. Το γνωρίζω πολύ καλά ως κάποιος που
γνώρισε στο παρελθόν τον τρόπο που προχωρούν οι
σχέσεις διότι βρέθηκα σε τέτοιου είδους
συναντήσεις», είπε. Για το ίδιο θέμα αναφέρθηκε
και το ιδιωτικό ειδησεογραφικό πρακτορείο της
Κιργισίας «24.kg» που, επικαλούμενο το Γραφείο
Τύπου της Προεδρίας της χώρας, έκανε αναφορά για
διαγραφή χρέους ύψους 58,9 εκ. δολαρίων.
Είναι
σαφές πως η Άγκυρα ασκεί όλη την επιρροή της σε
αυτές τις χώρες, οι οποίες συμμετέχουν
στον Οργανισμό Τουρκικών Κρατών, για να
φιλοξενούν τον κατοχικό ηγέτη. Και επειδή πολλές
από τις χώρες αυτές έχουν δημιουργήσει κανάλια
επικοινωνίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, επενδύοντας
πολιτικά και οικονομικά σε αυτή την προοπτική
συνεργασίας, το σκέφτονται διπλά να προσκαλέσουν
το ψευδοκράτος σε συνόδους που φιλοξενούν. Τον…
ειρμό της σκέψης τους, όμως, διακόπτει η Άγκυρα,
που έχει τον τρόπο να… πείθει αυτά τα κράτη.
Όπως είναι, ως φαίνεται και η περίπτωση της
Κιργισίας. Αυτή, λοιπόν, η προσπάθεια να
περιοδεύουν τον Τατάρ παντού, να κάθεται έστω
και «αόρατος» σε συνάξεις κρατών, είναι μέρος
του ευρύτερου σχεδιασμού. Γνωρίζουν τις
δυσκολίες αλλά φαίνεται ότι δεν θα εγκαταλείψουν
αυτή την στόχευση.
Η κατοχική Τουρκία υλοποιεί ένα ολοκληρωμένο
σχεδιασμό, που είναι συνυφασμένο με την
επεκτατική της πολιτική. Αυτή η πολιτική
επικεντρώνεται τα τελευταία χρόνια στην
Αφρική, αλλά έχει ήδη διεισδύσει στα Βαλκάνια,
στον Καύκασο και στην Ασία. Αυτή η διείσδυση
γίνεται σε διάφορα πεδία, το πολιτικό,
στρατιωτικό ενώ παράλληλα κινήσεις ήπιας ισχύος,
συνδέονται με οικονομικές, εμπορικές,
πολιτιστικές δράσεις, οι οποίες βαθμηδόν
προωθούν και επιβάλλουν την κυριαρχία της
Άγκυρας. Την ίδια ώρα, οι
τουρκικές «φιλανθρωπίες» συνιστούν, στο τέλος,
εργαλείο επιβολής. Κι αυτά αφορούν την ανέγερση
νοσοκομείων, σχολείων, η παροχή επιστημονικής
βοήθειας για έργα υποδομής κλπ.
Η
κατοχική δύναμη κτίζει τον «αιώνα της
Τουρκίας». Αυτός ο αιώνας περιλαμβάνει και το
όραμα να καταστεί η χώρα του Ερντογάν μεγαλύτερη
εδαφικά. Κι αυτό το επαναλαμβάνει συχνά-πυκνά ο
ηγέτης της κατοχικής δύναμης.
Στο
πλαίσιο αυτό περιοδεύουν τον Τατάρ, ως εκπρόσωπο
«κράτους». Η διαγραφή δανείων είναι, όπως
φαίνεται, ένα εργαλείο προώθησης πολιτικής και
μέρος του σχεδιασμού, πολύ μικρό κομμάτι, σε
σχέση με τις επενδύσεις και τις δωρεές, που
κάνει διεθνώς η κατοχική δύναμη. Κοντολογίς, το
να πληρώνει για να κάθεται σε μια καρέκλα ο
Τατάρ και να φωτογραφίζεται δεν είναι τίποτε για
μια κατοχική δύναμη, με τα όσα κάνει σε άλλες
περιοχές του κόσμου.
Πέραν
του τι κάνει η Άγκυρα, το ζητούμενο είναι και
πώς αντιμετωπίζονται. Γιατί θα πρέπει να υπάρξει
αντίδραση, πρωτίστως από την Ε.Ε., που ενισχύει
οικονομικά αυτές τις χώρες.
Κώστας
Βενιζέλος (philenews.com)
|
