Με την εκλογή της νέας Κεντρικής Επιτροπής στο ΠαΣοΚ-Κίνημα Αλλαγής έκλεισε ένας μεγάλος κύκλος συνεδρίων των κομμάτων, καθώς είχαν προηγηθεί οι συνεδριακές διαδικασίες στη ΝΔ, στο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και στο ΜέΡΑ25.

Μεγάλη συζήτηση γίνεται σε αυτές τις διαδικασίες για τα πρόσωπα:ποιοι εκλέγονται, ποιοι κόπηκαν, ποιοι «ψήλωσαν» και ποιοι «κόντυναν» πολιτικά.

Αυτό το είδαμε έντονα και τις προηγούμενες ημέρες και στην εκλογή της νέας Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ –Π.Σ. αλλά και στη ΝΔ και θα το δούμε και στο ΠαΣοΚ.

Το ζήτημα όμως δεν είναι μόνο θέμα προσώπων, αλλά ιδεών, προτάσεων και θέσεων που θα προκαλέσουν το ενδιαφέρον των πολιτών και θα δώσει άλλη διάσταση σε αυτό που λέγεται πολιτική.

Ο αείμνηστος Στέφανος Μανίκας, ένα σημαντικό στέλεχος του ΠαΣοΚ, με τον οποίο είχα τακτική επικοινωνία ως κοινοβουλευτικός συντάκτης, την περίοδο που ήταν υπουργός Επικρατείας, μου παραχώρησε συνέντευξη για το ημερήσιο Βήμα.

Το μακρινό Οκτώβριο του 2002, μετά τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών μου είχε, στη σκιά του τότε συνθήματος, «τα πρόσωπα στο προσκήνιο και το κόμμα στο παρασκήνιο»: «Θα το έλεγα ως εξής: τα προγράμματα και τα πρόσωπα στο προσκήνιο, ενώ οι κομματικοί μηχανισμοί οφείλουν να υποστηρίζουν εκείνους που μπορούν να αναδείξουν με συνέπεια και αποφασιστικότητα λύσεις στα προβλήματα».

Αυτή είναι και η ουσία όσων συζητάμε σήμερα. Δεν είναι μόνο ζήτημα προσώπων στα κόμματα –αν και εκεί πέφτουν τα φώτα των ΜΜΕ- αλλά αφορά πρωτίστως το προγραμματικό πλαίσιο για το οποίο δεν ακούμε και πολλά, αν και θα έπρεπε «στην εποχή των τεράτων». 

Στα συνέδρια των κομμάτων ελάχιστα ακούσαμε περί προγραμμάτων, ειδικά όταν σε όλο κόσμο συντελούνται σημαντικές διεργασίες σε όλα τα επίπεδα και τεκτονικές αλλαγές.

Ο δρόμος τα επόμενα χρόνια θα είναι αρκετά ανώμαλος. Η κρίση είναι πολυεπίπεδη και από παντού υπάρχουν αρνητικά μηνύματα. Απόγνωση, απελπισία, προβληματισμός, ανασφάλεια και αγωνία για το αύριο εν μέσω του πολέμου είναι κομμάτια του παζλ της παρούσας περιόδου.

Οι πολίτες, αν και οι στέκονται στα πρόσωπα που όντως έχουν τη σημασία τους και δικαίως πολλές φορές μαγνητίζουν την κοινή γνώμη, θέλουν λύσεις στα προβλήματά τους, τα οποία σε μεγάλο βαθμό συνδέονται με τον βιοπορισμό τους.

Ναι, και πρόσωπα και προτάσεις στο προσκήνιο με έμφαση στο προγραμματικό. Την ίδια στιγμή να μην έχουμε την επικυριαρχία των κομματικών μηχανισμών, εάν θέλουμε ξανά να αναγεννηθεί η πολιτική.

Ουσιαστικά να γίνει αυτό που έλεγε ο Μανίκας για την υποστήριξη των προσώπων  που θα προτάξουν λύσεις στα προβλήματα και άρα προγραμματικές θέσεις με αποφασιστικότητα και συνέπεια.

Σε διαφορετική περίπτωση θα επικρατήσουν και εντός των κομμάτων και οι αριβίστες και οι λαϊκιστές.

Άρης Ραβανός (in.gr)