|
Η
σημερινή Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών
ηττήθηκε κατά κράτος και οι Δημοκρατικοί είναι
σε απόλυτη σύγχυση και αταξία. Πλήρωσε η ίδια
και το κόμμα πολιτικές που οδήγησαν εκατομμύρια
πολίτες σε οικονομική απόγνωση, ένα πληθωρισμό
που αποτελεί εικόνα και ομοίωση του Προέδρου Τζο
Μπάιντεν και της ίδιας, και μία οικονομία που
ευνοεί τους πλούσιους και καταβαραθρώνει τους
φτωχούς. Και υποτίθεται ότι το Δημοκρατικό είναι
το κόμμα που νοιάζεται για τους φτωχούς
Αμερικανούς πολίτες. Απέναντι της βρέθηκε ένας
δισεκατομμυριούχος (στα χαρτιά), ο οποίος όμως
στις εκλογές της περασμένης Τρίτης αντιπροσώπευε
όχι μόνο τους πάμπλουτους φίλους του. Τον
πίστεψαν και η μεσαία τάξη, ακόμα και αυτοί που
βρίσκονται στα όρια της φτώχειας, τους οποίους
εγκατέλειψαν οι Δημοκρατικοί.
Όταν οι
άνθρωποι δεν έχουν να φάνε, ολίγο τους
ενδιαφέρει η δήθεν «πολιτική ορθότητα» που
επέβαλε η κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν. Είναι
απίστευτο αλλά συναντήσαμε ανθρώπους οι οποίοι
ψήφισαν με βάση τη θέση της Κάμαλα Χάρις στο
συγκεκριμένο θέμα. Και όταν ρωτήσαμε, γιατί η
απάντηση ήταν αποστομωτική: Για θέματα που
καλύπτονται από τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν
χρειάζονται ειδικοί νόμοι, ειδικές εκδηλώσεις
και πανηγύρια, σε μία χώρα όπως η Αμερική, μας
απάντησαν.
Στο
επιτελείο του Ντόναλντ Τραμπ, ένας εκ των πλέον
στενών του συνεργατών είναι ομοφυλόφιλος, και
πιθανότατα θα αναλάβει και ένα από τα πιο
σημαντικά υπουργεία. Σέβεται τις θέσεις του
κόμματος σε όλα τα θέματα, αλλά και το ίδιο το
κόμμα τον στηρίζει στον δρόμο που έχει
ακολουθήσει.
Θα
τολμήσω να υποστηρίξω, διότι βρέθηκα για πέντε
μέρες στο «άντρο» των οπαδών του εκλεγμένου
Προέδρου, ότι η «πολιτική ορθότητα» είναι μαζί
με την οικονομία η βασική αιτία για την ήττα των
Δημοκρατικών. Βεβαίως, η κ. Χάρις δεν μπόρεσε να
κρύψει την ανικανότητα της, καθώς τέσσερα χρόνια
στη θέση της Αντιπροέδρου, δεν έχει να επιδείξει
κανένα έργο.
Ο κ.
Μπάιντεν τής έδωσε το θέμα της παράνομης
μετανάστευσης όπου τα θαλάσσωσε και έδωσε το
δικαίωμα στον αντίπαλο της να το χρησιμοποιήσει
εναντίον της. Δεν είναι τυχαίο ότι μεγάλο
ποσοστό των οπαδών της, έστω και αν δεν το
παραδέχονται δημόσια, συμφωνούσαν ότι έπρεπε να
αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η παράνομη
μετανάστευση.
Χωρίς
αμφιβολία ο κ. Τραμπ υπερβάλλει και λέει πολλά
ψέματα για το συγκεκριμένο ζήτημα. Αλλά έχει ένα
δίκιο ότι γέμισαν πάρκα με άμοιρους μετανάστες
που ήρθαν στη «γη της επαγγελίας» για να
ανακαλύψουν ότι φτωχοί και άνεργοι υπάρχουν και
στην πιο πλούσια χώρα του κόσμου, την
αμερικανική υπερδύναμη.
Η
Ελλάδα, αλλά και η Κύπρος, έχουν αναδειχθεί τα
τελευταία χρόνια σε σημαντικούς συμμάχους και
εταίρους των Ηνωμένων Πολιτειών. Η απερχόμενη
κυβέρνηση του κ. Μπάιντεν το αντιλήφθηκε πολύ
αργά αν και πρόλαβε και επιβράβευσε τη στάση του
Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας με μία
πολύτιμη για το νησί επίσκεψη στο Λευκό Οίκο.
Έχουν
γίνει συμφωνίες οι οποίες αναμένεται να
ανακοινωθούν μέσα στο Δεκέμβριο. Δεν υπάρχει
κάποιος σοβαρός λόγος για να μην προχωρήσουν
καθώς αφορούν τα στρατηγικά συμφέροντα της
Ουάσιγκτον που ταυτίζονται και με αυτά της
Κύπρου. Είναι «νόμιμο» το ερώτημα που ακούσαμε
μετά τις εκλογές: αν δηλαδή αυτές οι συμφωνίες
θα αναγνωριστούν από την κυβέρνηση του κ. Τραμπ.
Γιατί να μην αναγνωριστούν; είναι το λογικό
ερώτημα. Η Αμερική είναι μία σοβαρή χώρα όταν
πρόκειται για τα συμφέροντα της και δεν
υπολογίζει αν κάποια άλλη χώρα διαφωνεί. Αν τα
συμφέροντα της καλύπτονται, προχωρεί και δεν
ακυρώνει. Από αυτή την άποψη δεν πιστεύω ότι θα
υπάρξει πρόβλημα.
Η
ανησυχία αφορά το άλλο ερώτημα, αν η Ουάσιγκτον
επιθυμεί να κρατήσει στη Δύση την Τουρκία η όχι.
Δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες. Θα προσπαθήσει
να την επαναφέρει στο δυτικό μαντρί και
πιθανότατα θα χρειαστούν ανταλλάγματα. Αν και ο
Ντόναλντ Τραμπ σκέφτεται διαφορετικά. Πιστεύει
ότι όλες οι άλλες χώρες χρωστούν στην Αμερική,
όχι το ανάποδο.
Έχει
επίσης εκφρασμένες θέσεις για το ΝΑΤΟ και την
Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.). Η αντιπάθεια του είναι
γνωστή. Για τη Δυτική Συμμαχία θεωρεί ότι οι
χώρες-μέλη δεν προσφέρουν πολλά και πρέπει να
δώσουν περισσότερα. Για τις Βρυξέλλες πιστεύει
ότι διακρίνονται από άκρατο νεοφιλελευθερισμό
και είναι επικίνδυνες όσο και το δημοκρατικό
Κόμμα στις ΗΠΑ.
Η Αθήνα
και η Λευκωσία πρέπει να επιλέξουν τα εθνικά
τους συμφέροντα πρώτα και μετά τα ευρωπαϊκά. Και
να ανακαλύψουν πεδία στα οποία θα μπορούν να
συνεργαστούν με τη νέα αμερικανική κυβέρνηση.
Είναι «ευτύχημα» για τις δύο χώρες ότι διατηρούν
καλές σχέσεις με την Ιερουσαλήμ. Διότι αν τα
σπάσει με τον Ταγίπ Ερντογάν θα το πράξει για
χάρη του Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Θα
βαδίσουν η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία σε
επικίνδυνα μονοπάτια. Αλλά στον «καυγά» του κ.
Τραμπ με τις διεφθαρμένες Βρυξέλλες ο κ.
Μητσοτάκης και ο κ. Χριστοδουλίδης θα πρέπει να
καθίσουν στις εξέδρες.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Με αφορμή την εκλογή του Ντόναλντ
Τραμπ, τα γνωστά εξαπτέρυγα του ερντογανισμού
…ξέσπασαν εναντίον της επίσκεψης του Προέδρου
της Κύπρου στο Λευκό Οίκο. Δεν γνωρίζω τι θα
έλεγαν εάν νικούσε η κ. Κάμαλα Χάρις. Κάτι άλλο
θα έβρισκαν, άλλωστε στην υποβάθμιση της
Μεγαλονήσου έχουν καταστεί ειδικοί. Καλώς έπραξε
ο κ. Χριστοδουλίδης και συναντήθηκε με τον Τζο
Μπάιντεν. Η πόρτα του Λευκού Οίκου θα ανοίξει
ξανά διότι αναγνωρίζεται ο στρατηγικός ρόλος της
νήσου και έχουν, την ίδια στιγμή, έχουν
…ευθυγραμμιστεί τα άστρα…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Πρέπει κάποιος που πραγματικά
αγαπά τον Αβέρωφ Νεοφύτου να τον προστατεύσει.
Γελά ο κόσμος μαζί του καθώς οι συχνές
ανακοινώσεις του «δεν έχουν ούτε μούττη» ούτε
πισινό» (για να μην χρησιμοποιήσω την άλλη
λέξη). Τι εννοείς ρε άνθρωπε μου ότι «τα κοινά
συμφέροντα της Κύπρου και των Ηνωμένων Πολιτειών
είναι μακροπρόθεσμα και δεν εξαρτώνται από την
εναλλαγή προέδρων», στην Αμερική; Που ζεις; Ένας
εκ των πρώτων Προέδρων με τον οποίο επικοινώνησε
ο κ. Τραμπ ήταν ο ισλαμιστής Ταγίπ Ερντογάν…
Μέχρι της στιγμής δεν μίλησε ούτε με τον
Πρωθυπουργό της Ελλάδας, ούτε με τον Πρόεδρο της
Κύπρου.
Μιχάλης
Ιγνατίου (philenews.com)
|
