|
Μια
εκτεταμένη βλάβη στο ηλεκτρικό σύστημα από την
περασμένη Παρασκευή προκάλεσε ένα παρατεταμένο
μπλακ άουτ. Κάτι καθόλου ασυνήθιστο για την
Κούβα, που εδώ και πολύ καιρό είναι αντιμέτωπη
με ενεργειακή κρίση και οι διακοπές ρεύματος
είναι χρόνιο πρόβλημα. Ωστόσο, τους τελευταίους
μήνες είναι όλο και συχνότερες, με τα μπλακ
άουτ, μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις να
διαρκούν 10 με 20 ώρες την ημέρα.
Η
κουβανέζικη κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι οι
διακοπές ρεύματος οφείλονται στις υποδομές που
παρακμάζουν και τις ελλείψεις σε καύσιμα. Οι
σταθμοί παραγωγής ρεύματος είναι σε πολύ άσχημη
κατάσταση, ενώ δεν υπάρχουν ούτε αρκετοί πόροι
για την παραγωγή ενέργειας, αλλά ούτε και τα
μέσα για τη συντήρηση των σταθμών.
Σε
κάποιο βαθμό, ενδεχομένως να ισχύει αυτό, ωστόσο
δεν είναι η πλήρης αλήθεια. Χωμένη μέσα στα
σοσιαλιστικά ιδεώδη των Κάστρο, η Κούβα
κυβερνάται από ένα στυγνό, κομμουνιστικό,
δικτατορικό καθεστώς. Καθώς η οικονομία, όπως
και όλα τα άλλα ελέγχεται από το κράτος ποτέ δεν
κατάφερε να αναπτυχθεί πάνω σε υγιή θεμέλια. Τα
μικρά ανοίγματα που έγιναν δεν στάθηκαν ικανά να
σώσουν την κατάσταση.
Είναι
γεγονός το εμπάργκο που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ
δημιουργεί επιπρόσθετες δυσκολίες. Ο αντίκτυπος
του είναι αρκετά σοβαρός με αναλυτές να
υπολογίζουν σε περισσότερα από πέντε
δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως το κόστος.
Ωστόσο,
αν και το εμπάργκο είναι ένας αναχρονισμός του
Ψυχρού Πολέμου που έπρεπε να είχε αρθεί εδώ και
πολύ καιρό, δεν ευθύνεται για την σφοδρή κρίση,
με την οποία είναι αντιμέτωπη η Κούβα. Η
βαθύτερη αιτία έχει να κάνει με το ότι το
οικονομικό μοντέλο στο οποίο βασίστηκε για
δεκαετίες το νησί είναι βαθιά αντιδημοκρατικό,
βαθιά αναχρονιστικό και βαθιά αναποτελεσματικό.
Η
κυβέρνηση της Κούβας προσπαθεί να διορθώσει τα
οικονομικά της προβλήματα εφαρμόζοντας ένα βαθιά
αντιδημοφιλές πρόγραμμα λιτότητας. Δεν θα
καταφέρει να έχει σημαντικά αποτελέσματα.
Η κρίση δεν μπορεί να διορθωθεί χωρίς να αλλάξει
ριζικά το συγκεντρωτικό, κρατικά ελεγχόμενο
μοντέλο της χώρας όπου οι γραφειοκράτες
κυβερνούν κάθε πτυχή της δημόσιας ζωής.
Δεν
είναι δυνατόν μια οικονομία να πηγαίνει καλά
όταν το κράτος ελέγχει σχεδόν τα πάντα και όταν
οι πολίτες στηρίζονται σε κουπόνια για να
εξασφαλίζουν τα απαραίτητα για να ζήσουν. Παρά
τα επιτεύγματα στην παιδεία και στην υγεία ο
μέσος μισθός στο νησί είναι τα 170 δολάρια το
μήνα.
Η Κούβα
για τους επισκέπτες είναι ένας ειδυλλιακός
παράδεισος. Για τους Κουβανούς πάλι η ζωή είναι
δύσκολη και μοιάζει περισσότερο με κόλαση.
Ξένια
Τούρκη (Φιλελεύθερος της Κύπρου)
|
