Συχνά νιώθω να πονάει από το γράψιμο, ο καρπός της παλάμης μου από τα αμέτρητα κείμενα, που για τουλάχιστον 6 χρόνια γράφω κατά του αδιόρθωτου τούρκου στρατοκράτη, ο οποίος με τα κατά συρροήν ψεύδη του, εναντίον της Ελλάδας, αλλά και με τις ιταμές και τραμπουκικές απειλές κατά του ελληνικού πολιτικού κόσμου-συνεπώς και κατά του λαού μας-που εκτοξεύει αυτός ο τύπος, υποβιβάζοντας έτσι το αξίωμά του, στο επίπεδο ενός άξεστου υπαξιωματικού (καραβανά) ή σύμφωνα με τον αείμνηστο Χάρυ Κλυν στο μπόι του σπαρταριστού «τραμπάκουλα»…

Τα μάζεψε ο τύπος άρον-άρον, αυτοαποδοκιμαζόμενος από το πολιτικό forum της Κωνσταντινούπολης, αλλά και στον διάδρομο της φυγής του, άκουσε κι εκεί τα εξ αμάξης από τους βουλευτές μας.

Δίνω τη δέουσα μεγέθυνση στο άκρως διδακτικό αυτό περιστατικό, για το σύνολο της πολιτικής και στρατιωτικής μας ηγεσίας, με την ευχή «ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του».

Θύματα της υποχωρητικής ευγένειας

Ίσως κρίνεται κάπως υπερβολική η επικριτική αναφορά μου, σε αμέτρητα περιστατικά, όπου η κατ’ εξακολούθηση… ευπρεπής επίκληση κυρίως από την πλευρά του έλληνα ΥΠΕΞ κυρίου Νίκου Δένδια, των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας, αυτή λοιπόν η μετά θρησκευτικής ευλάβειας προβολή των κανόνων της διεθνούς αβροφροσύνης, κυριολεκτικά καταρρακώνεται και περιφρονείται, από την κρυπτοσυμμαχική πατριδοκαπηλική πλειάδα Ερντογάν, Ακάρ, Τσαβούσογλου, Μπαχτσελί. Αυτή ακριβώς η παρέα τελεί υπό την υψηλή προστασία του ανθέλληνα γεν. γραμματέα του ΝΑΤΟ Γιενς Στόλτενμπεργκ ο οποίος:

Σε κάθε σειρά επεισοδίων της τουρκικής μαχητικής αεροπορίας εις βάρος της ελληνικής κυριαρχίας, αντί να καταδικάσει το ολιγαρχικό-ιμπεριαλιστικό καθεστώς του Ερντογάν καλεί την Ελλάδα και την Τουρκία «να τα βρουν μέσω του διαλόγου». Έτσι ταυτίζει ανερυθρίαστα τον θύτη με το θύμα.
 

Ο Στόλτενμπεργκ αντλεί αυτό το θράσος, ακριβώς από την επί σειρά ετών σιωπηρή υποχώρηση των υπουργών Άμυνας και Εξωτερικών της Ελλάδας στο όργιο των φραστικών προκλήσεων της τουρκικής ηγεσίας κατά της Ελλάδας, αλλά και των χιλιάδων παραβιάσεων του εναερίου χώρου μας, χωρίς μέχρι σήμερα να έχει γίνει έστω και μια κατάρριψη πολεμικού αεροσκάφους των αχαλίνωτων και ατιμώρητων τούρκων εισβολέων. Περιττό στην περίπτωση αυτή να τονίσουμε ότι το Διεθνές Δίκαιο δικαιολογεί παρόμοιες καταρρίψεις, ως πράξη επιβεβλημένης προάσπισης της εθνικής κυριαρχίας.

Να γενικευθεί η πολιτική αντεπίθεση

Ας ελπίσουμε ότι η δικαιολογημένη μαχητική αντίδραση των ελλήνων βουλευτών κατά του κατ’ εξακολούθηση ιταμού γείτονά μας και της νεοφασιστικής πλειάδας του, αυτό λοιπόν το περιστατικό ας ευχηθούμε να καθοδηγήσει τον μείζονα ελληνικό πολιτικό χώρο για ανάλογη συμπεριφορά αποκατάστασης της εθνικής-δημοκρατικής αξιοπρέπειας. Μόνον έτσι θα παύσουμε να περιφερόμαστε ως θλιβεροί ικέτες για τη δικαίωση της εθνικής μας κυριαρχίας σε κάθε διεθνοπολιτικό φόρουμ, όπου «μας την έχουν στημένη» ασύδοτοι και αδίστακτοι ορκισμένοι γιατί όχι και μίσθαρνοι εχθροί μας…

Κλείνω μετά την επιτυχημένη εμφάνιση των Ελλήνων βουλευτών, στη συνάντηση των βουλευτών χωρών του ΝΑΤΟ της Κωνσταντινούπολης, με το λαϊκό επίγραμμα «Για το καλό της πατρίδας και ο κακός άγιος θέλει φοβέρα».

Πέτρος Μακρής (in.gr)