Εάν ο καταναλωτής σπεύσει και την αγκαλιάσει, εάν δώσει δηλαδή «ψήφο εμπιστοσύνης» τότε σημαίνει ότι κάτι έχει γίνει σωστά. Και πως ήρθε να καλύψει μια πραγματική κοινωνική ανάγκη και δεν πρόκειται για ένα «επικοινωνιακό τέχνασμα» για να μετριασθούν οι αντιδράσεις. Ή πως γίνεται ως «απάντηση» στην έντονη κριτική που ασκείται από την αντιπολίτευση ότι η κυβέρνηση μένει άπραγη μπροστά σε ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα που ροκανίζει τα εισοδήματα των πολιτών και πλήττει δυσανάλογα τους πιο ευάλωτους οικονομικά πολίτες.

Εάν ωστόσο ο καταναλωτής γυρίσει την πλάτη στο «καλάθι της νοικοκυράς», τότε οι εμπνευστές» του θα πρέπει να σκεφτούν καλά τι έκαναν λάθος. Είτε στη σύλληψη της ιδέας, είτε στην εφαρμογή της. Άλλωστε στον τρόπο που εφαρμόζεται ένας νόμος κρύβεται μεγάλο μέρος της επιτυχίας του (κάτι που γνωρίζουμε καλά στην Ελλάδα).

Ήδη, υπάρχουν πολλοί στην αγορά που θεωρούν ότι το μέτρο δεν είναι αρκετό για να αντιμετωπίσει το «τέρας του πληθωρισμού» και πως πάμε στον πόλεμο με λιανοντούφεκα… Επιμένουν μάλιστα πως απαιτούνται πιο γενναίες αποφάσεις, όπως για παράδειγμα η δραστική μείωση του ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Μόνο έτσι υποστηρίζουν θα μπει φρένο στην άνοδο των τιμών που συνεχίζουν να καλπάζουν ανεξέλεγκτα, επιβαρύνοντας υπέρογκα τον οικογενειακό προϋπολογισμό.

Ανεξάρτητα από την τύχη του όλου εγχειρήματος, το μόνο βέβαιο είναι ότι χρειάζεται υπομονή, προκειμένου να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για την αποτελεσματικότητά του. Σίγουρα, η «καλή ημέρα από το πρωί φαίνεται» όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας, στην προκειμένη περίπτωση όμως χρειάζεται πίστωση χρόνου. Εξάλλου, δεν πρέπει να προεξοφλούμε το αποτέλεσμά του, προτού ακόμη αρχίσει να εφαρμόζεται…
 

Γιώργος Μανέττας (Οικονομικός Ταχυδρόμος)