Λίγο πριν έρθει στην Αθήνα ο γερμανός υπουργός
Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ απευθυνόμενος στους
συμπατριώτες του είχε ξεκαθαρίσει ότι υπάρχουν
ελάχιστα οικονομικά και νομικά περιθώρια για τη
λήψη νέων μέτρων ανακούφισης των πολιτών από την
ακρίβεια. Αφησε μόνο ένα παράθυρο για νέα μέτρα
ενίσχυσης, στην περίπτωση που προκύψει
δημοσιονομικός χώρος. Μετά από αυτές τις
δηλώσεις στη Γερμανία, φαντάζομαι κανείς δεν θα
περίμενε διαφορετικού τύπου αναφορές επί
ελληνικού εδάφους. Να έλεγε για παράδειγμα, «εμείς
στη Γερμανία θα σφίξουμε το ζωνάρι, αλλά εσείς
εδώ στον νότο μπορείτε να ξοδεύετε όσο θέλετε».
Αντ’ αυτών ο γερμανός υπουργός Οικονομικών είχε
έναν τόνο παρηγορητικό, λέγοντας ότι «ο
πληθωρισμός δεν είναι στατιστική, είναι αυτό που
βλέπουμε στο ψυγείο μας στο τέλος του μήνα».
Παρά το γεγονός ότι σε πολλούς φάνηκε λιγότερο
κυνικός από ό,τι θα ήταν ο προ-προκάτοχός του
Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, επί της ουσίας είπε τα
απολύτως αναμενόμενα. Επιβεβαίωσε με αυτό τον
τρόπο όλη την προετοιμασία σε επίπεδο ρητορικής
που είχε κάνει όλο το προηγούμενο διάστημα ο
έλληνας ομόλογός του Χρήστος Σταϊκούρας, περί
λελογισμένων κινήσεων ανακούφισης των πολιτών,
στο μέτρο του δυνατού. Δηλαδή των αντοχών του
προϋπολογισμού. Αλλο αν αυτό που έλεγε ο
υπουργός Οικονομικών έρχονταν σε πλήρη αντίθεση
με όσα διέρρεαν πολλοί συνάδελφοί του υπουργοί,
όλο το προηγούμενο διάστημα. Τουλάχιστον τώρα
που το άκουσαν και από τον Κρίστιαν Λίντνερ
είναι ίσως ευκαιρία να μαζευτούν εγκαίρως, πριν
το πρόβλημα που δείχνει να ξεκινάει από τις
αγορές, στοχεύσει και την Ελλάδα.
Σε αυτό το πλαίσιο το
χρονικό σημείο της
επίσκεψης Λίντνερ στην
Αθήνα μόνο τυχαίο δεν
είναι. Τη στιγμή που οι
αγορές προεξοφλούν ότι
έρχεται μεγάλη «τρικυμία»
και οι κεντρικές
τράπεζες επιχειρούν η
μια μετά την άλλη να «μαζέψουν»
με τη διαδικασία του
κατεπείγοντος την άφθονη
ρευστότητα που
κυκλοφορούσε επί χρόνια
στην αγορά, περιθώρια
για «γαλαντόμες»
οικονομικές πολιτικές
δεν υπάρχουν.
Οι ευάλωτοι κρίκοι
μπαίνουν ξανά στο
μικροσκόπιο των αγορών.
Μπορεί αγορές «παραφουσκωμένες»
από τη δωρεάν ρευστότητα
όπως αυτές των
κρυπτονομισμάτων να
είναι έτοιμες να σκάσουν
με πάταγο, ο κίνδυνος
όμως παραμονεύει και για
τις χώρες με προβλήματα.
Η υπερχρεωμένη Ιταλία,
με βραχυπρόθεσμες
ανάγκες
αναχρηματοδότησης του
χρέους της άνω των 200
δισ. ευρώ είναι μια από
αυτές και το πληρώνει
ήδη με μεγάλη για τα
μέτρα της άνοδο των
επιτοκίων δανεισμού. Η
Γαλλία με άλλης τάξης
προβλήματα, όπως ο
πολιτικός κίνδυνος που
προκάλεσε το εκλογικό
αποτέλεσμα της
περασμένης Κυριακής,
επίσης το πληρώνει με
υπέρμετρη αύξηση του
κόστους δανεισμού. Η
Ελλάδα με ρυθμισμένο το
μεγαλύτερο μέρος του
χρέους της και
κοντρολαρισμένα δημόσια
οικονομικά, πληρώνει και
αυτή με άνοδο του
κόστους δανεισμού, την «αχίλλειο
πτέρνα» της, που είναι η
έλλειψη της επενδυτικής
βαθμίδας.
Ολα αυτά αποτελούν
προβλήματα που
στοιχίζουν και
τιμολογούνται αρνητικά,
επιβαρύνοντας και τα
γερμανικά ομόλογα. Αρα
αποτελούν και πρόβλημα
του Κρίστιαν Λίντνερ και
εξηγούν την έλευσή του
στην Ελλάδα δύο μόλις
μέρες πριν από την
απόφαση του Eurogroup
για την έξοδό μας από το
καθεστώς αυξημένης
εποπτείας,
υπενθυμίζοντάς μας ότι
δεν είναι ώρα για
δημοσιονομική χαλάρωση…
