Ο Ερντογάν γνωρίζει πως στις επικείμενες προεδρικές εκλογές δεν διακυβεύεται μόνον η παραμονή του στην εξουσία. Διακυβεύεται και η προσωπική του ελευθερία, γιατί μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα δεκάδες χιλιάδες Τούρκοι αξιωματούχοι φυλακίστηκαν και εκατοντάδες χιλιάδες διώχθηκαν ή αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους. Ολοι αυτοί θα ζητήσουν τη ρεβάνς. Συνεπώς όσοι νομίζουν πως αυτός θα παρακολουθήσει, ανήμπορος να αντιδράσει, την πτώση του είναι γελασμένοι. Στο παρελθόν σε ανάλογες περιστάσεις κατηγορήθηκε πως οργάνωσε προβοκάτσιες για να φοβίσει τους πολίτες. Αλλωστε, τόσο η εκλογική επιτροπή όσο και οι ανώτατοι δικαστές ελέγχονται πλήρως από το καθεστώς του, ώστε αν παραστεί ανάγκη μετεκλογικά να παρέμβουν. Αυτό έχει ξαναγίνει στο παρελθόν. Οταν ελέγχει ένα κόμμα όλους τους αρμούς της εξουσίας ρυθμίζει το παιχνίδι όπως θέλει, αλλάζοντας ακόμα και το αποτέλεσμά του.

Στην Ελλάδα καλό είναι να αρχίσουν να εκπονούνται σενάρια με τον Ερντογάν και πάλι πρόεδρο. Το καλό σενάριο είναι πως θα χαμηλώσει τους τόνους απέναντι στην πατρίδα μας αφού θα έχει νικήσει στις εκλογές και το κακό σενάριο είναι να συνεχίσει την ίδια επιθετική πολιτική, στο πλαίσιο της στρατηγικής της «γαλάζιας πατρίδας». Αυτό το σενάριο θα ενισχυθεί ιδίως αν το ακραίο εθνικιστικό κόμμα του Μπαχτσελί εισέλθει στην τουρκική Βουλή. Πάντως, έτσι ή αλλιώς, η εθνική ενότητα και η επαγρύπνηση θα πρέπει να αποτελούν μόνιμα στοιχεία της εξωτερικής μας πολιτικής.

Σάκης Μουμτζής (Καθημερινή)