Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχει ανησυχήσει επίσης τις κεντροασιατικές πρώην σοβιετικές δημοκρατίες του Καζακστάν και του Ουζμπεκιστάν, που μετέχουν στη συνεργασία της Σαγκάης και φοβούνται πιθανή ρωσική στρατιωτική επέμβαση.

Η Ινδία και η Κίνα, παρά τις πολύ καλές σχέσεις που διατηρούν με τη Μόσχα -οι δύο αυτές χώρες είναι οι μεγαλύτεροι πελάτες για το ρωσικό πετρέλαιο-, πήραν από την πρώτη στιγμή αποστάσεις. Δεν καταδίκασαν ευθέως τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αλλά δεν συντάχθηκαν και αναφανδόν με τον Πούτιν, παρότι το δυτικό εμπάργκο έχει συμβάλει στην άνθηση των ρωσοκινεζικών σχέσεων, ιδιαίτερα στον οικονομικό-εμπορικό τομέα.

Οι παραινέσεις του Ινδού πρωθυπουργού Μόντι προς τον Πούτιν στην ουσία «να τελειώνει τον πόλεμο» σηματοδοτούν μία ακόμη αποτυχία για τον Ρώσο πρόεδρο, μετά τις πρόσφατες ήττες και την ανακατάληψη εδαφών από τον ουκρανικό στρατό.

Παρά τις διακηρύξεις για τη δημιουργία «εναλλακτικού άξονα» απέναντι στην παντοκρατορία των ΗΠΑ, το μέτωπο των «τριών» -Ρωσίας, Κίνας, Ινδίαςδεν είναι τόσο αρραγές όσο δείχνει.

Η Ινδία δείχνει να ενδιαφέρεται περισσότερο για τη διεθνή ασφάλεια των τροφίμων, την ενέργεια και τα λιπάσματα, προϋπόθεση των οποίων είναι ο τερματισμός του πολέμου στην Ουκρανία.

Όσο για την Κίνα, το εμπάργκο κατά της Ρωσίας επιταχύνει την επιχειρηματική και νομισματική διείσδυση στον βόρειο γείτονά της, με απώτερο στόχο τη διεθνοποίηση του νομίσματός της, του γιουάν.

Μωυσής Λίτσης (Ναυτεμπορική)