Είπε και
κάτι άλλο, ότι πρέπει να γίνουν περισσότερες
δημόσιες επενδύσεις, καθώς υπάρχουν μεγάλες
ανάγκες για υποδομές. Ενδεχομένως στο μυαλό του
Κορεάτη να ήταν και το προφανές της εγχώριας
επικαιρότητας: Γιατί δεν φτιάχνουμε έναν
σιδηρόδρομο, μια νέα βαριά υποδομή από την αρχή;
Αλλά μπορεί και όχι. Σίγουρα κάτι τέτοιο δεν
φαίνεται να περνάει από το μυαλό της κυβέρνησης,
τουλάχιστον για τον σιδηρόδρομο.
Ο
Joong
Shik
Kang
ανέφερε ανοιχτά ότι αντί της ενίσχυσης των
μισθών στο Δημόσιο, θα πρέπει να κατευθυνθούν
πόροι για την ενίσχυση της παιδείας και της
υγείας, υπό την έννοια ότι αν το κάνουμε θα
διασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον και για τους
μισθούς στη χώρα. Κάτι που σε έναν βαθμό ήδη
γίνεται, απλά αυτός προτείνει να συνεχιστεί με
μεγαλύτερη ένταση.
Οι
συστάσεις του ΔΝΤ είχαν και άλλες αναφορές από
το παρελθόν. Για παράδειγμα, πόσες φορές έχει
μιλήσει στις εκθέσεις του για το κονδύλι των
φοροαπαλλαγών, μια συνηθισμένη μέθοδος των
ελληνικών κυβερνήσεων για να περνούν
εισοδηματικές ενισχύσεις κάτω από τα ραντάρ. Ο
Κορεάτης πρότεινε τον περιορισμό τους, σε
συνδυασμό με την αύξηση της προοδευτικότητας των
συντελεστών φορολόγησης, που ειδικά στην
περίπτωση των μισθωτών έχει μείνει στις
χειρότερες εποχές της προηγούμενης δεκαετίας.
Πρότεινε
και έναν φόρο άνθρακα στις μεταφορές και στη
βιομηχανία, με στόχο περισσότερα έσοδα για
κοινωνική προστασία και ενεργειακή ασφάλεια στο
μοντέλο του «παίρνω από εδώ, δίνω κάπου αλλού»
των παλιών συνταγών του ΔΝΤ της προηγούμενης
δεκαετίας. Ειδικά αυτοί οι φόροι στην εποχή
Τραμπ τελούν υπό επανεξέταση.
Γενικώς, η
παρουσία και μάλιστα δημόσια με συνέντευξη Τύπου
εντός του υπουργείου Οικονομικών ενός στελέχους
του ΔΝΤ στην Αθήνα θύμισε ελάχιστα από όσα
είχαμε ζήσει στο παρελθόν. Ισως αυτή η
συνειδητοποίηση να αποτελεί τη μεγαλύτερη
απόδειξη ότι πράγματι έχουμε αλλάξει (στο
ποσοστό που το έχουμε κάνει) και πράγματι «πάμε
καλά».
Νίκος Φιλιππίδης
(in.gr)
|