| Ειδήσεις | Ο Κυνηγός | Λεωφόρος Αθηνών | "Κουλου - Βάχατα" | +/- | "Μας ακούνε" | Fundamentalist | Marx - Soros | Start Trading |

 

 

Τετάρτη, 00:01 - 01/06/2022

 

 

Το «Τέλος του Παιχνιδιού» του Σάμιουελ Μπέκετ ήταν από τις παραστάσεις που ξεχώρισαν φέτος τον χειμώνα. Ενα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας με τον Δημήτρη Καταλειφό στον πρωταγωνιστικό ρόλο, σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα.

 

 

 

«Τετέλεσται». Η πρώτη λέξη του κειμένου με την οποία ξεκινάει το έργο, παραπέμπει στο τέλος του ως προανάκρουσμα των λόγων του Σάμιουελ Μπέκετ πως «το τέλος βρίσκεται στην αρχή, και ωστόσο συνεχίζουμε».

 

«Το τέλος βρίσκεται στην αρχή, και ωστόσο συνεχίζουμε» και στα καθ’ ημάς. Στην οικονομία, στην ασφάλεια, στην ενέργεια. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ακρίβεια και το ενεργειακό κόστος. Ενα χρόνο μετά, βρισκόμαστε στην αρχή, χωρίς καμία αποκρυσταλλωμένη πολιτική ανάσχεσης του ενεργειακού κόστους, με την κοινωνία και την οικονομία στα όριά της και την κυβέρνηση να καρκινοβατεί ανάμεσα στην ευρωπαϊκή αναβλητικότητα και τη δική της πολιτική δυστοκία. Διότι ένα χρόνο μετά τις πρώτες προειδοποιήσεις για τα όσα επρόκειτο να ακολουθήσουν αναφορικά με την εκτίναξη των τιμών ενέργειας και τη συνακόλουθη επιβάρυνση όλης της εφοδιαστικής αλυσίδας, βρισκόμαστε ακόμη στο μηδέν: απουσία ρυθμιστικής παρέμβασης, στρεβλώσεις στην αγορά, σιωπηλές Αρχές, καταναλωτές και επιχειρήσεις σε ασφυξία.

 

Από τις σελίδες της «Καθημερινής» είχα προειδοποιήσει: Η αύξηση του ενεργειακού κόστους είναι πολυπαραγοντική, με αναφορά φυσικά σε διεθνείς συνθήκες, αλλά ασφαλώς και σε εσωτερικά προβλήματα και στρεβλώσεις. Εμφανίστηκε ως παγκόσμια ή συγκυριακή, φέρνει ωστόσο στην επιφάνεια τις εσωτερικές παθογένειες στη χάραξη της ενεργειακής πολιτικής της χώρας μας και απειλεί σοβαρά την οικονομία και την κοινωνική συνοχή «εις πτώσιν πολλών». Σήμερα, ένα χρόνο μετά, η κατάσταση είναι γνωστή: «Εκρηξη» των ληξιπρόθεσμων οφειλών με συνεχώς διογκούμενο τον αριθμό των καταναλωτών που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στους αλλεπάλληλους αυξημένους λογαριασμούς ρεύματος. Λόγω αυτής της οικονομικής «κόπωσης» τα υπερήμερα χρέη κινούνται σε διπλάσια επίπεδα, συγκριτικά με ένα εξάμηνο νωρίτερα. Η αύξηση των ληξιπρόθεσμων λογαριασμών ρεύματος αγγίζει το 400%. Ο πληθωρισμός καλπάζει, πολλές βιομηχανικές επιχειρήσεις αναστέλλουν την παραγωγή τους και εταιρείες λιανικής αδυνατούν να αντισταθμίσουν τα κόστη.

 

Στην Ελλάδα η άνοδος των τιμών ξεπερνάει κατά πολύ τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Το υψηλό ενεργειακό κόστος δεν αυξάνει μόνον τις τελικές τιμές, «ακρωτηριάζει» και υγιείς παραγωγικές μονάδες, οι οποίες είτε κλείνουν είτε περιορίζουν την παραγωγή τους γεννώντας ελλείψεις σε άλλους κλάδους, π.χ. στη γεωργία, στην οικοδομή, κ.ο.κ., όπου ακολούθως η περιορισμένη προσφορά οδηγεί σε νέο γύρο ανατιμήσεων.

 

Γιατί η κυβέρνηση δεν προχώρησε εγκαίρως σε ένα τρίπτυχο δημοσιονομικών – ρυθμιστικών – ελεγκτικών παρεμβάσεων, όπως έπραξαν άλλες χώρες; Γιατί μόλις τον Μάιο άρχισε να επεξεργάζεται κάποιο σχέδιο παρεμβάσεων στη χονδρική ηλεκτρικής ενέργειας, αφού είχε προηγηθεί επί μήνες η μονότονη διαβεβαίωση ότι οι «αγορές λειτουργούν κανονικά», «οι ενεργειακές επιχειρήσεις δεν έχουν ουρανοκατέβατα κέρδη», «οι μονάδες φυσικού αερίου είναι φθηνότερες από τις λιγνιτικές», «η ΔΕΠΑ αγοράζει φθηνότερα από τους γείτονές της», «οι Βρυξέλλες θα λάβουν τα δέοντα μέτρα»; Ενα χρόνο μετά γνωρίζουμε καλώς: οι αγορές (ιδίως οι ρηχές και ολιγοπωλιακές) εντέλει δεν λειτουργούν τέλεια, υπάρχουν πράγματι υπερκέρδη των ενεργειακών εταιρειών (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ανεξάρτητοι Η/Π), οι τιμές των πετρελαιοειδών καλπάζουν σε δυσθεώρητα ύψη, οι μονάδες φυσικού αερίου παράγουν σήμερα ηλεκτρισμό πολύ ακριβότερα από τις λιγνιτικές, η ΔΕΠΑ από τον Ιανουάριο 2022 αγοράζει κατά 30% ακριβότερα σε σχέση με την Bulgargaz το ρωσικό φυσικό αέριο λόγω μεγαλύτερης αναλογίας χρηματιστηριακών κόμβων – πετρελαίου (80/20) στη φόρμουλα της τιμής, και οι Βρυξέλλες δεν έλαβαν τόσους μήνες τα αναμενόμενα δραστικά μέτρα που προσδοκούσε η κυβέρνηση. Εν τω μεταξύ, όλες οι χώρες της Ε.Ε. έσπευσαν να οχυρωθούν με «έξυπνες» δημοσιονομικές, ρυθμιστικές και ελεγκτικές παρεμβάσεις. Με φορολόγηση των υπερκερδών και ισόποση μείωση του ΕΦΚ και ΦΠΑ, με πλαφόν στα κέρδη των ενεργειακών εταιρειών τους, με αποσύνδεση των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας από τις τιμές φυσικού αερίου. Εγκαιρα και αποτελεσματικά.

 

Στην Ελλάδα ακόμη σχεδιάζεται ο μηχανισμός που θα ισχύσει(;) από τον Ιούλιο μετά την προχθεσινή απόρριψη από την Κομισιόν του Plan A που γνωστοποίησε όψιμα μέσα στον Μάιο η κυβέρνηση, καθώς και σχέδιο για τη «φορολόγηση» των υπερκερδών με την υιοθέτηση κατάφωρα αντίθετων προς το Ευρωπαϊκό Δίκαιο Ανταγωνισμού μηχανισμών σταυροειδών επιδοτήσεων και συμψηφισμού κερδών σε χονδρική-λιανική που ακυρώνουν οποιαδήποτε «φορολόγηση».

 

«Το τέλος βρίσκεται στην αρχή, και ωστόσο συνεχίζουμε» (S. Beckett).

 

* Ο κ. Νικόλαος Φαραντούρης είναι καθηγητής της Ευρωπαϊκής Εδρας Jean Monnet στο Δίκαιο Ενέργειας και Ανταγωνισμού και διευθυντής Μεταπτυχιακών Σπουδώνστην Ενέργεια στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Διετέλεσε επί 10ετία μέλος Δ.Σ. και νομικός σύμβουλος στη ΔΕΠΑ και πρόεδρος της Νομικής Επιτροπής της EUROGAS, της ένωσης εταιρειών φυσικού αερίου στην Ευρώπη.

 

** Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στην Καθημερινή της Κυριακής. 

 

Greek Finance Forum Team

 

 

Σχόλια Αναγνωστών

 

 
 

 

 

 

 

 

 

 

 
   

   

Αποποίηση Ευθύνης.... 

© 2016-2022 Greek Finance Forum