Η
προεκλογική συζήτηση που ξεκίνησε με θόρυβο
μπορεί να βάζει σε δοκιμασία «τα μπάνια του λαού»
αλλά μοιραία πλέον θα οδηγήσει σε πρόωρη
προσφυγή στις κάλπες. Για τον χρόνο ουδείς είναι
σίγουρος καθώς ο μόνος που αποφασίζει (ο
πρωθυπουργός) και με δική του επιλογή επέτρεψε
να ξεκινήσει η εκλογολογία, φαίνεται πως θα
κρατά ώς την ύστατη ώρα το μυστικό. Εδώ που
φθάσαμε όμως ελάχιστη σημασία έχει αν οι εκλογές
θα γίνουν στο τέλος Σεπτεμβρίου ή τις πρώτες
μέρες του Οκτωβρίου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης που
ενώ ήθελε να εξαντλήσει την τετραετία, φαίνεται
πως πλέον έχει περισσότερους λόγους να τις
επισπεύσει για να τερματιστεί η πολιτική
αβεβαιότητα που κοστίζει ακριβά στη χώρα. Η
οικονομική κατάσταση δεν επιτρέπει μια δεκάμηνη
προεκλογική ένταση εν μέσω ενεργειακής κρίσης
και πληθωρισμού. Οσο γρηγορότερα ξεκαθαρίσει το
πολιτικό τοπίο τόσο το καλύτερο για την
οικονομία που πάντα κοστολογεί το πολιτικό ρίσκο.
Αλλωστε, οι οίκοι αξιολόγησης ξεκαθάρισαν ότι η
Ελλάδα δεν θα εξασφαλίσει την πολυπόθητη
επενδυτική βαθμίδα εφόσον δεν καταστεί σαφές
ποιος και πώς θα κυβερνήσει τη χώρα τα επόμενα
χρόνια. Αν ο πρωθυπουργός επέλεγε τη θεσμική
προσήλωση για εξάντληση της τετραετίας γνωρίζει
καλά ότι αυτό θα επιβαρύνει υπέρμετρα την
πολιτική ένταση αλλά κυρίως την οικονομία με
πρόσθετα βάρη που δεν αντέχει.
Με υπόθεση εργασίας πως
οι εξελίξεις δεν θα μας
κρύβουν εκπλήξεις έπειτα
από δύο μήνες οι πολίτες
θα κληθούν να δώσουν τη
λύση, ενώ είναι σίγουρο
ότι θα απαιτηθούν και
δεύτερες εκλογές, οπότε
μιλάμε για νέα κυβέρνηση
περί τα τέλη Οκτωβρίου.
Εως τις πρώτες εκλογές
βεβαίως παραμένει στη
θέση της η κυβέρνηση με
ή χωρίς αλλαγές και
μόνον με την έναρξη της
επίσημης προεκλογικής
περιόδου μπορεί να
τοποθετηθούν υπηρεσιακοί
υπουργοί σε δύο ή τρία
υπουργεία. Ολα τα άλλα
που ζητάει ο πρόεδρος
του ΣΥΡΙΖΑ είναι εκ του
πονηρού και δεν
προβλέπονται ούτε στο
Σύνταγμα, ούτε στους
νόμους. Η κυβέρνηση
διαθέτει τη δεδηλωμένη
και θα παραμείνει στη
θέση της μέχρι τις
πρώτες εκλογές. Εφόσον
δεν προκύψει κυβέρνηση,
τότε πράγματι διορίζεται
υπηρεσιακή για να κάνει
τις επόμενες εκλογές. Ο
κ. Τσίπρας ασφαλώς τα
γνωρίζει όλα αυτά, αλλά
προσπαθεί να
δημιουργήσει θόρυβο και
να μεταθέσει την ευθύνη
της πρόωρης προσφυγής
στη λαϊκή ετυμηγορία
στον κ. Μητσοτάκη
ασχέτως αν εκείνος
ζητάει εκλογές εδώ και
μερικούς μήνες. Ο
πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ
θέλει ασφαλώς να ξεχάσει
πως κορόιδεψε όλο το
πολιτικό προσωπικό το
καλοκαίρι του 2015. Τότε
που απώλεσε τη
δεδηλωμένη αλλά η
αντιπολίτευση τον
στήριξε για να μην πέσει
η χώρα στα βράχια και
μετά τους πήγε σε
εκλογές-εξπρές παρά τις
περί του αντιθέτου
δεσμεύσεις του.
Σε μια ώριμη δημοκρατία
τα μικροπολιτικά
παιχνίδια και οι
μπαγαποντιές αυτού του
είδους ευτελίζουν την
πολιτική και προκαλούν
την απέχθεια των πολιτών
που θέλουν να έχουν λόγο
για όσα συμβαίνουν στον
τόπο. Συνεπώς έχει
σημασία η συζήτηση να
γίνει εφεξής για την
ουσία των πολιτικών
θέσεων και σχεδίων και
όχι να εξαντλείται σε
άγονες αντιπαραθέσεις
και τακτικισμούς και
πρωτίστως να κλείσει το
συντομότερο δυνατόν η
αβεβαιότητα.
