Τα παραπάνω
έγραψε σε πρόσφατο άρθρο του στο Project Syndicate ο Βο
Lidegaard (συνιδρυτής, εταίρος και επικεφαλής ερευνών στην
Kaya Advisory) προσθέτοντας πως ο πόλεμος της Ρωσίας στην
Ουκρανία και η διακοπή των εξαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου
στην Ευρώπη έχουν πυροδοτήσει μια ενεργειακή κρίση, με
αυξήσεις των τιμών που δεν έχουν φανεί από το 1973. Και η
κατάσταση θα χειροτερέψει προτού βελτιωθεί. Οι ρωσικές ροές
φυσικού αερίου προς την Ευρώπη είναι πιθανό να περιοριστούν
περαιτέρω – ή ακόμα και να διακοπούν – πριν από τον χειμώνα
και οι κυρώσεις στις εξαγωγές πετρελαίου μπορεί σύντομα να
αρχίσουν να επηρεάζουν και τον ενεργειακό εφοδιασμό.
Η κρίση είναι
διπλή. Η επείγουσα ανάγκη να κρατηθεί η Ευρώπη ζεστή
τους επόμενους χειμώνες πρέπει να εξεταστεί παράλληλα με την
επιτακτική ανάγκη να επιταχυνθεί η μετάβαση στην καθαρή
ενέργεια. Πολλοί βλέπουν εδώ μια σύγκρουση μεταξύ
βραχυπρόθεσμου και μακροπρόθεσμου. Αλλά η σωστή απάντηση
στην άμεση ενεργειακή κρίση θα βοηθήσει επίσης στην
αντιμετώπιση της ευρύτερης κλιματικής πρόκλησης. Οι αρχές
πρέπει και να περιορίσουν το σοκ και να επιταχύνουν τη
μετάβαση.
Σίγουρα, οι
ευρωπαϊκές χώρες που εξαρτώνται περισσότερο από το ρωσικό
φυσικό αέριο και πετρέλαιο θα αγωνιστούν για να εξασφαλίσουν
ηλεκτρισμό και θέρμανση για τον ερχόμενο χειμώνα. Τα
αποθέματα φυσικού αερίου είναι μόνο 65%.
Το κρίσιμο
ερώτημα για τις μεγάλες οικονομικές δυνάμεις, λοιπόν, είναι
αν μπορούν να διαχειριστούν τον χειμώνα χωρίς να αναγκάσουν
τους μεγάλους εγχώριους βιομηχανικούς καταναλωτές φυσικού
αερίου να κλείσουν. Η απάντηση είναι πιθανώς ναι, υπό την
προϋπόθεση ότι οι Ευρωπαίοι επιδεικνύουν διασυνοριακή
αλληλεγγύη εξοικονόμησης ενέργειας (όπως προτείνει η ΕΕ) και
μεγιστοποιούν τη χρήση όλων των άλλων πηγών ενέργειας.
Ακόμη και καθώς
προχωράμε προς ένα μεσοπρόθεσμο στόχο στον οποίο οι
ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μπορούν να παρέχουν σταθερή και
οικονομικά προσιτή ενέργεια, θα προκύψουν άλλα εμπόδια. Θα
χρειαστούμε άφθονη οικονομικά προσιτή ενέργεια, τόσο για να
τροφοδοτήσουμε οτιδήποτε μπορεί να ηλεκτροδοτηθεί όσο και
για να παρέχουμε καύσιμα μηδενικού άνθρακα για βιομηχανίες,
προϊόντα και δραστηριότητες. Επομένως, πρέπει να
οικοδομήσουμε τη νέα υποδομή πράσινης ενέργειας όσο το
δυνατόν γρηγορότερα και φθηνότερα.
Η Ευρώπη θα
χρειαστεί να συνεργαστεί ευρύτερα με τους γείτονες και τους
παγκόσμιους εταίρους για την κλιμάκωση των πράσινων
βιομηχανιών και τη μείωση του οριακού κόστους των πράσινων
τεχνολογιών. Τα ευρωπαϊκά εκλογικά σώματα θα απαιτήσουν
γρήγορη, φθηνή, καθαρή και ασφαλή ενέργεια, αλλά η
ικανοποίησή τους είναι αδύνατη βραχυπρόθεσμα. Για άλλη μια
φορά επιστρέφουμε σε σκληρές πολιτικές επιλογές. Οι
δημιουργικές πολιτικές λύσεις μπορούν να βοηθήσουν. Αλλά οι
πολιτικοί θα πρέπει να αποφασίσουν για μια στρατηγική και
στη συνέχεια να πείσουν το κοινό να έρθει μαζί τους. Οι
Ευρωπαίοι δεν πρέπει να περιμένουν τίποτα λιγότερο από τους
ηγέτες τους. |