Αν και η
προσωπική μας άποψη είναι πως δε θα συμβεί το παραμικρό,
αφού καμία πλευρά δε θέλει έναν ανεξέλεγκτο πόλεμο μεταξύ
Ισραήλ, ΗΠΑ με Ιράν και ενδεχομένως κάποιων αραβικών χωρών.
Αφενός γιατί ακόμη και το ίδιο το Ιράν, ειδικά μετά τον
πόλεμο στην Ουκρανία, βρίσκονται σε φάση προσέγγισης με τη
δύση, για το άνοιγμα των αγορών ενέργειας. Την ώρα που η
μεγάλη δύναμη της ευρύτερης περιοχής, Σαουδική Αραβία,
βρίσκεται σε φάση προσπάθειας εξωστρέφειας της οικονομίας
της, με μια σειρά ιστορικών project εκτός ενέργειας, με
τεράστιες προκλήσεις, που το τελευταίο που θα χρειάζονταν
είναι ένας γενικευμένος πόλεμος στην ευρύτερη περιοχή. Πάμε
να δούμε τα όσα ενδιαφέροντα έγραψε σε άρθρο του στο
Bloomberg, ο James
Stavridis
(απόστρατος ναύαρχος του
πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ, πρώην ανώτατος συμμαχικός
διοικητής του ΝΑΤΟ και επίτιμος κοσμήτορας της Σχολής
Νομικής και Διπλωματίας Fletcher στο Πανεπιστήμιο Tufts.
Είναι επίσης αντιπρόεδρος παγκόσμιων υποθέσεων στον Όμιλο
Carlyle. Συμμετέχει στα διοικητικά συμβούλια των American
Water Works, Fortinet, PreVeil, NFP, Ankura Consulting
Group, Titan Holdings, Michael Baker και Neuberger Berman
και έχει υπάρξει σύμβουλος στην Shield Capital, εταιρεία που
επενδύει στον τομέα της κυβερνοασφάλειας).
Όπως έγραψε:
Πέρασα μεγάλο μέρος
της επαγγελματικής μου ζωής στον Αραβοπερσικό Κόλπο και
συνάντησα τις ιρανικές ναυτικές δυνάμεις εκεί σε πολλές
περιπτώσεις. Ήταν ομοιόμορφα αντιεπαγγελματικές,
συγκρουσιακές και καταπιάνονταν ξεκάθαρα με το να κάνουν τη
ζωή όσο το δυνατόν πιο δύσκολη τόσο για τη νόμιμη εμπορική
ναυτιλία όσο και για τα πλοία του πολεμικού ναυτικού των
πολλών χωρών με τις οποίες οι Ιρανοί έχουν δυσεπίλυτες
διαφορές. Είναι δειλοί μπροστά στις αντίπαλες στρατιωτικές
δυνάμεις, ταυτόχρονα όμως επικίνδυνοι και απρόβλεπτοι.
Πιθανότητες
Καθώς παρακολουθώ
την κλιμάκωση της κατάστασης στη Γάζα, φοβάμαι ότι οι
πιθανότητες να παρέμβει το Ιράν εξαπολύοντας τους 130.000
πυραύλους τους οποίους έχει αποθηκεύσει η Χεζμπολάχ στο
βόρειο τμήμα του Ισραήλ αυξάνονται. Αμέσως μετά την
επαίσχυντη και καταστροφική επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ
στις 7 Οκτωβρίου, θα είχα εκτιμήσει τις πιθανότητες μιας
άμεσης ή μέσω πληρεξουσίων επέμβασης από το Ιράν σε περίπου
10%. Καθώς όμως η παγκόσμια κοινή γνώμη αρχίζει να στρέφεται
εναντίον του Ισραήλ στον απόηχο των αναπόφευκτων απωλειών
αμάχων στη Γάζα, το Ιράν γίνεται ολοένα και πιο τολμηρό.
Διεξάγουν
διερευνητικές επιθέσεις από το βορρά, προσπαθώντας να
εκτιμήσουν εάν οι Ισραηλινοί έχουν διατηρήσει μια στρατηγική
εφεδρεία επαρκή για να αντιμετωπίσουν ένα δεύτερο μέτωπο το
οποίο να προέρχεται από τον Λίβανο. Έχουν επίσης
πραγματοποιήσει περίπου 20 επιθέσεις μέσω πληρεξουσίων τους
κατά των αμερικανικών δυνάμεων στο Ιράκ και τη Συρία,
επιδιώκοντας να καθορίσουν πώς θα μπορούσε να μοιάζει η
απάντηση των ΗΠΑ. Οι αντάρτες Χούθι οι οποίοι υποστηρίζονται
από το Ιράν εκτόξευσαν πρόσφατα πυραύλους από τη νότια
αραβική χερσόνησο - οι οποίοι καταρρίφθηκαν από αμερικανικό
αντιτορπιλικό. Έχουν εμπλακεί σε κυβερνοεπιθέσεις με στόχο
το Ισραήλ και άλλους στην περιοχή. Είναι σαφές ότι το Ιράν
δοκιμάζει τα "νερά” για να δει εάν μια κλιμάκωση θα ήταν
αποτελεσματική.
Έχω ξαναδεί αυτή τη
σειρά γεγονότων στον Αραβοπερσικό Κόλπο. Όταν ήμουν
επικεφαλής τμήματος σε καταδρομικό τύπου Aegis στα τέλη της
δεκαετίας του 1980, τους έβλεπα να παρενοχλούν τη νόμιμη
κυκλοφορία δεξαμενόπλοιων, να ρίχνουν ανώνυμα νάρκες στο
κρίσιμο σημείο του Στενού του Ορμούζ και να προσπαθούν να
πραγματοποιούν υπερπτήσεις και να στοχεύσουν αμερικανικά
πολεμικά πλοία όπως το δικό μου.
Τελικά,
αναγκαστήκαμε να καταστρέψουμε ένα σημαντικό κομμάτι του
ιρανικού ναυτικού στην Επιχείρηση Praying Mantis τον Απρίλιο
του 1988. Το πολεμικό ναυτικό βύθισε μια ιρανική φρεγάτα και
ακρωτηρίασε μια άλλη. Βύθισαν επίσης μια κανονιοφόρο, τρία
ταχύπλοα και κατέστρεψαν μια σειρά από εξέδρες στον Κόλπο
από τις οποίες επιχειρούσαν οι ναυτικές δυνάμεις του Στρατού
των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν.
Το Ιράν είναι ολοένα
και πιο πιθανό να ασκήσει θερμή πίεση στο Ισραήλ και στις
ΗΠΑ και θα έλεγα ότι οι πιθανότητες για μια σοβαρή επίθεση
από το Ιράν έχουν αυξηθεί δυσάρεστα, σε πάνω από 20%. Θα
μπορούσε να κλείσει τα Στενά του Ορμούζ, να εκτινάξει τις
τιμές του πετρελαίου και να προχωρήσει με απρόβλεπτους
τρόπους, ειδικά με δύο ομάδες κρούσης αερομεταφορών των ΗΠΑ,
πολλαπλές μοίρες αεροσκαφών επίθεσης της πολεμικής
αεροπορίας και μια ομάδα κρούσης πεζοναυτών να σταθμεύουν
αυτή τη στιγμή στην περιοχή. Δεν αποκλείεται να υπάρξει και
άμεση στρατιωτική αναμέτρηση μεταξύ των δυνάμεων των ΗΠΑ και
του Ιράν.
Επιλογές
Ποιες περαιτέρω
επιλογές είναι διαθέσιμες στον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν
εάν το Ιράν υπολογίσει λάθος την ωμή προειδοποίησή του προς
τους αγιατολάχ - η οποία ήταν απλή: "Μην το κάνετε";
Εάν το Ιράν
αποφασίσει να επιτεθεί είτε μέσω περισσότερων ενεργειών
πληρεξουσίων - ιδίως από τη Χεζμπολάχ - είτε ακόμη και
απευθείας, ο Μπάιντεν θα λάβει μια λεπτομερή λίστα επιλογών
για το τι θα μπορεί να πράξει ως απάντηση. Έχω συμμετάσχει
στην προετοιμασία τέτοιων λιστών όλα αυτά τα χρόνια και
είναι τρομακτικό να το κάνεις, γνωρίζοντας ότι αναπτύσσεις,
ουσιαστικά, ένα μενού θανάτου και καταστροφής.
Σίγουρα, το
Πεντάγωνο έχει ήδη λεπτομερείς λίστες στόχων ιρανικών
εγκαταστάσεων που βασίζονται σε χρόνια αντιπαράθεσης που
χρονολογούνται από την ιρανική κρίση των ομήρων του 1979.
Μερικές από τις επιλογές που ενδέχεται να εξεταστούν
περιλαμβάνουν:
-Κυβερνοεπιθέσεις
από την αμερικανική Διοίκηση Κυβερνοχώρου, με εφεδρική
υποστήριξη από την Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας (NSA), με
στόχο κρίσιμες ιρανικές υποδομές: εγκαταστάσεις πετρελαίου
και φυσικού αερίου, διυλιστήρια, ναυτιλιακούς τερματικούς
σταθμούς και πιθανώς το ηλεκτρικό δίκτυο τόσο του Λιβάνου
όσο και του Ιράν. Όλες θα ήταν νόμιμοι στρατιωτικοί στόχοι
εάν χτυπηθούν ως απάντηση στον ιρανικό τυχοδιωκτισμό στην
τρέχουσα κρίση.
-Επιχειρήσεις
ειδικών δυνάμεων κατά της Χεζμπολάχ, οι οποίες ενδέχεται να
περιλαμβάνουν κοινές αποστολές με Ισραηλινούς ομολόγους, με
σκοπό να υπονομεύσουν τη διασύνδεση διοίκησης και ελέγχου
μεταξύ της Τεχεράνης και της Χεζμπολάχ. Οι Ειδικές Δυνάμεις
θα μπορούσαν επίσης να είναι σημαντικά αποτελεσματικές εάν
χρησιμοποιηθούν κατά της υλικοτεχνικής υποστήριξης τόσο της
Χεζμπολάχ όσο και του Ιράν, των αποστολών όπλων (τόσο στη
θάλασσα όσο και στην ξηρά) και στις προσπάθειες ανεφοδιασμού
για βοήθεια προς τη Χαμάς.
-Χτυπήματα μεγάλης
εμβέλειας, πιθανώς χρησιμοποιώντας πυραύλους Tomahawk από τα
καταδρομικά, τα αντιτορπιλικά και τα υποβρύχια τα
οποία συνοδεύουν τα δύο αεροπλανοφόρα που βρίσκονται ήδη
στην περιοχή. Με βεληνεκές άνω των 1.500 ναυτικών μιλίων και
απίστευτη ακρίβεια, αυτά τα πλήγματα θα μπορούσαν να
αναπτυχθούν εποικοδομητικά εναντίον κρίσιμων ιρανικών
στρατιωτικών στόχων, όπως ο εκτεταμένος ναυτικός σταθμός
Μπαντάρ Αμπάς από τον οποίο λειτουργεί μεγάλο μέρος του
ιρανικού ναυτικού (τόσο το κλασικό ναυτικό όσο και οι
ναυτικές μονάδες των Φρουρών της Επανάστασης).
-Αεροπορικές
επιδρομές από F/A-18 Hornets ή Joint Strike Fighters από το
κατάστρωμα του USS Eisenhower στη Βόρεια Αραβική Θάλασσα. Η
πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ θα μπορούσε να τα αυξήσει με
επιδρομές από όλο τον Αραβικό Κόλπο κατά των ιρανικών
παράκτιων υποδομών. Τόσο τα επιθετικά αεροσκάφη του ναυτικού
όσο και της πολεμικής αεροπορίας απέχουν λίγα λεπτά από
κομβικής σημασίας ιρανικούς στόχους. Εκτός από τους
παράκτιους στόχους, οι αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ θα
μπορούσαν να καταστρέψουν τις ιρανικές υποδομές στην περιοχή
του Κόλπου, συμπεριλαμβανομένων θαλάσσιων πλατφορμών ή
κεφαλών φρεατίων σωληνώσεων φυσικού αερίου και πετρελαίου.
Αυτοί οι στόχοι
δε θα προκαλούσαν σημαντική παράπλευρη ζημία σε αμάχους,
αλλά θα είχαν τόσο βαθιά στρατιωτική επίδραση όσο και
ακρωτηριαστικό οικονομικό αντίκτυπο. Ο παραπάνω κατάλογος,
στην πραγματικότητα, είναι μόνο η αρχή όσον αφορά την
ικανότητα των ΗΠΑ με τη δύναμη που έχει αναπτυχθεί αυτή τη
στιγμή στην περιοχή. Οι ηγέτες του Ιράν είναι εξτρεμιστές,
αλλά όχι παράφρονες. Ας ελπίσουμε ότι διαβάζουν τα πράγματα
προσεκτικά. |