|
Απαιτείται
μεγαλύτερη σταθερότητα στα ομόλογα των ΗΠΑ για την ομαλή
λειτουργία άλλων τμημάτων της χρηματοπιστωτικής αγοράς, του
τομέα της στέγασης και της οικονομίας ευρύτερα, τόσο στην
Αμερική όσο και εκτός αυτής. Τα παραπάνω ανέφερε σε πρόσφατο
άρθρο – άποψη στο Bloomberg o
Mohamed A. El-Erian,
σχολιάζοντας πως αυτή η σταθερότητα είναι απίθανο
να εδραιωθεί σύντομα είτε από μια νέα σαφήνεια σχετικά με
τις οικονομικές προοπτικές είτε από μια αφθονία
χρηματοοικονομικών ροών οι οποίες θα καταστείλουν την
αστάθεια. Εκείνο που χρειάζεται είναι μια άγκυρα πολιτικής
που, σε αυτό το στάδιο, θα πρέπει απαραίτητα να έχει μια
σημαντική συνιστώσα νομισματικής πολιτικής.
Το να πούμε ότι η
αγορά κρατικών ομολόγων ήταν ασυνήθιστα ασταθής θα ήταν
υποτίμηση. Τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρήθηκαν
εντυπωσιακές ενδοσυνεδριακές κινήσεις στις αποδόσεις,
αβέβαιες δημοπρασίες και περιοδικές ανησυχίες για τη
ρευστότητα και τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα.
Η τελευταία Έκθεση
Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας της ομοσπονδιακής κεντρικής
τράπεζας των ΗΠΑ (Federal Reserve), η οποία κυκλοφόρησε την
Παρασκευή, ασχολείται με το θέμα της ρευστότητας της αγοράς
ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου, σημειώνοντας ότι "είναι
σημαντική λόγω του βασικού ρόλου τον οποίο διαδραματίζουν οι
συγκεκριμένοι τίτλοι στο χρηματοπιστωτικό σύστημα". Η
ανάλυση τεκμηριώνει πώς η ρευστότητα ήταν κάτω από τα
ιστορικά πρότυπα και "μπορεί να είναι λιγότερο ανθεκτική από
το συνηθισμένο".
Οι αποδόσεις των
ομολόγων χρησιμεύουν ως σημεία αναφοράς για την τιμολόγηση
μιας ολόκληρης σειράς δανείων από και προς νοικοκυριά,
επιχειρήσεις και κράτη. Επηρεάζουν τα επιτόκια των
στεγαστικών δανείων και τη λειτουργία της στεγαστικής
αγοράς. Επηρεάζουν τη σταθερότητα των χρηματοπιστωτικών
ιδρυμάτων και του συστήματος συνολικά. Οι δε κινήσεις τους
διαχέονται στις χρηματοπιστωτικές αγορές και σε οικονομίες
άλλων χωρών, είτε είναι προηγμένες είτε αναπτυσσόμενες.
Όπως έχω αναφέρει
και αλλού, η πρόσφατη αστάθεια των ομολόγων αντανακλά τόσο
την απώλεια των πολύχρονων βεβαιοτήτων όσο και τη σταδιακή
αποδυνάμωση των βραχυπρόθεσμων σταθεροποιητών. Συγκεκριμένα,
οι προοπτικές ανάπτυξης είναι αβέβαιες και υπάρχουν
πραγματικά ερωτηματικά σχετικά με τους άμεσα διαθέσιμους
αγοραστές για ομόλογα ενόψει της σημαντικά υψηλότερης
προσφοράς που προκαλείται από τα μεγάλα δημοσιονομικά
ελλείμματα και την αυξανόμενη εξυπηρέτηση χρέους. Οι δύο
αυτοί παράγοντες, μαζί, τροφοδοτούν περιοδικές ανησυχίες για
την υγεία των περιφερειακών τραπεζών και ορισμένων τμημάτων
του μη τραπεζικού χρηματοοικονομικού κλάδου.
Σε ένα τέτοιο
περιβάλλον, θα προσβλέπαμε στo guidance πολιτικής της Fed
για να χρησιμεύσει ως άγκυρα.
Δυστυχώς, η
επικοινωνία της Fed έχει την τάση να μεταδίδει περισσότερο
αστάθεια παρά σταθερότητα τα τελευταία χρόνια. Αρκεί να δει
κανείς την εκδήλωση της περασμένης εβδομάδας στο Economic
Club της Νέας Υόρκης όπου, μέσα σε λιγότερο από μία ώρα, τα
σχόλια του προέδρου της Fed Jerome Powell οδήγησαν την
απόδοση του 10ετούς ομολόγου των ΗΠΑ να πέσει κάτω από το
4,90%, μόνο για να αντιστραφεί στην πορεία και να εκτιναχθεί
έως και το 4,99% και στη συνέχεια να αλλάξει ξανά
κατεύθυνση. Αυτός ο τύπος αστάθειας κατά τη διάρκεια
επεισοδίων έντονης επικοινωνίας της Fed έχει αποδειχθεί από
μια μελέτη του Κέντρου Έρευνας Οικονομικής Πολιτικής ότι
είναι ένα σημαντικό πολλαπλάσιο εκείνου που συνέβαινε υπό
τους προηγούμενους προέδρους της Fed.
Ευτυχώς για την
αγορά ομολόγων και πέραν αυτής, η απουσία μακροπρόθεσμων
σταθεροποιητών - οικονομικών, τεχνικών και σχετικών με τη
νομισματική πολιτική - αντισταθμίστηκε από βραχυπρόθεσμους
σταθεροποιητές. Όμως, και εδώ, τα πράγματα δεν είναι καθόλου
καθησυχαστικά.
Ορισμένοι επενδυτές
ήταν πρόθυμοι να παρέμβουν και να αγοράσουν λόγω ξαφνικών
αυξήσεων στις αποδόσεις, προσπαθώντας να κλειδώσουν για
μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μια ροή υψηλότερου εισοδήματος.
Αυτή ωστόσο η προθυμία είναι συνάρτηση της διαθεσιμότητας
κεφαλαίων και της ικανότητας επανειλημμένης υπερνίκησης του
φόβου, με τα δύο αυτά στοιχεία να διαβρώνονται όσο πιο συχνά
συμβαίνουν τέτοιες εξάρσεις.
Από την άλλη πλευρά,
οι ξαφνικές μειώσεις στις αποδόσεις έχουν δελεάσει όσους
έχουν μεγάλες απώλειες από ομόλογα να μειώσουν τα υπερβολικά
ανοίγματά τους σε πιο ελκυστικά επίπεδα τιμών. Αν και δεν
είναι καθόλου ξεκάθαρο πώς θα εξελιχθεί η όρεξή τους για
επενδυτικό ρίσκο, η απειλή μεγάλων εκπτώσεων αυξάνει όσο
ψηλότερα βαδίζουν οι αποδόσεις.
Όπως έγραψε στο
άρθρο του ο Mohamed A.
El-Erian. Όλα αυτά καταλήγουν σε μια συνισταμένη η
οποία απαιτεί μια σταθεροποιητική δύναμη σε αυτή την κρίσιμη
αγορά. Δυστυχώς, δεν θα προέλθει από μεγαλύτερη οικονομική
σαφήνεια δεδομένων των αντίρροπων ανέμων οι οποίοι πλήττουν
την οικονομία των ΗΠΑ. Ούτε θα προέλθει από διαβεβαιώσεις
μεγάλων αγοραστών για την αυξανόμενη έκδοση κρατικών
ομολόγων: η Fed μειώνει τον ισολογισμό της, οι θεσμικοί
αγοραστές έχουν μεγάλες ζημιές και οι ξένοι αγοραστές
εμφανίζονται διστακτικοί.
Εκείνο που
χρειάζεται είναι η Fed να στραφεί από το να είναι παράγοντας
πρόκλησης αστάθειας στην ενίσχυση της σταθερότητας. Αυτό δεν
θα συμβεί εκτός εάν, τουλάχιστον, η πιο ισχυρή κεντρική
τράπεζα του κόσμου κάνει τρία πράγματα: να στρέψει τις
μελλοντικές κατευθύνσεις πολιτικής της από την υπερβολική
εξάρτηση από μακροοικονομικά δεδομένα που κοιτάζουν προς τα
πίσω σε έναν συνδυασμό της εξάρτησης από τα δεδομένα με ένα
πιο ξεκάθαρα διατυπωμένο οικονομικό όραμα. Να επιταχύνει την
ανανέωση ενός ξεπερασμένου πια Πλαισίου Νομισματικής
Πολιτικής για να αντικατοπτρίζει τη μετατόπιση της
μακροοικονομίας από έναν κόσμο ανεπαρκούς συνολικής ζήτησης
σε έναν κόσμο όπου η προσφορά είναι ανεπαρκώς ευέλικτη· και
να είναι πιο ανοιχτόμυαλη σχετικά με τον κατάλληλο στόχο
πληθωρισμού, ο οποίος, υπό τις τρέχουσες και αναμενόμενες
συνθήκες, μπορεί να είναι πιο κοντά στο 3% απ΄ό,τι στο 2%.
Η Fed θα έχει ξανά
την ευκαιρία να παράσχει μηνύματα σε αυτούς τους τομείς την
1η Νοεμβρίου, όταν θα εκδώσει τη δήλωση πολιτικής της και ο
πρόεδρος Powell θα πραγματοποιήσει την τακτική συνέντευξη
Τύπου του. Ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά μια τέτοια
επικοινωνία θα βοηθήσει στη μείωση της αστάθειας της αγοράς
ομολόγων με ουσιαστικό και ανθεκτικό τρόπο.
Άλλωστε αυτό θα
ανταποκρινόταν ουσιαστικά τόσο στη διπλή εντολή της Fed όσο
και στην ευθύνη της να προάγει τη χρηματοοικονομική
σταθερότητα. |
