|
Οι ευρωπαϊκές τράπεζες κέρδισαν
τις χαμηλές αποτιμήσεις τους, αφού προηγήθηκαν χρόνια
επικίνδυνου δανεισμού, παρακινδυνευμένων συναλλαγών και
υπερβολικής χρηματοοικονομικής μηχανικής. Ωστόσο, οι
επενδυτές ίσως και να μη γνωρίζουν, τελικώς, ότι πολλά
πιστωτικά ιδρύματα, όπως η
Deutsche
Bank
και άλλα, έχουν συν τω χρόνω διορθώσει την
πορεία τους. Οι μεγάλες τράπεζες της Ευρωζώνης και του
Ηνωμένου Βασιλείου βλέπουν τις μετοχές τους να
διαπραγματεύονται με μείωση 40% εν σχέσει με τον ευρύτερο
χρηματιστηριακό δείκτη, χρησιμοποιώντας το πολλαπλάσιο της
τιμής προς τα προθεσμιακά κέρδη, το οποίο παρακολουθεί η
Refinitiv.
Όπως έγραψε σε πρόσφατη ανάλυση του το
Reuters,
η Iστορία
λέει ότι είναι κακή ιδέα να έχεις πιστωτικά ιδρύματα σε μια
οικονομική ύφεση όπως αυτή που
έρχεται. Οι τράπεζες βρίσκονταν στο επίκεντρο του κραχ του
2008 και πολλές χρειαζόταν να διασωθούν. Η κρίση στη Ζώνη
του Ευρώ το 2012 προκάλεσε ένα κύμα επισφαλών χρεών, που
επιβάρυνε τα κέρδη. Με την επιβράδυνση της ανάπτυξης και τον
επικεφαλής της εποπτικής αρχής τραπεζών της Ε.Ε., Αντρέα
Ενρία, να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για αυξανόμενες
χρεοκοπίες πιστωτικών ομίλων, οι επενδυτές φαίνεται να
υποθέτουν ότι το ίδιο θα συμβεί ξανά. Παρά ταύτα, οι
τράπεζες αναμφισβήτητα αξίζουν περισσότερα εύσημα για την
αποκατάσταση των δραστηριοτήτων τους, η οποία θα μπορούσε να
θεωρηθεί ένα είδος προγράμματος ανάκαμψης έξι σταδίων.
Πρώτον, οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν εκκαθαρίσει πολλά
επισφαλή δάνεια. Προ δεκαετίας, περίπου οι μισές από τις
λεγόμενες πιστωτικές απώλειές τους προέρχονταν στην
πραγματικότητα από την επιδείνωση των χορηγήσεων, που είχαν
πάει άσχημα, αλλά παρέμεναν στους ισολογισμούς τους, σύμφωνα με την
Bank
of
America.
Τον τελευταίο καιρό, ωστόσο, οι τράπεζες της Ευρωζώνης
αντιμετωπίζουν καταπρόσωπο τις
παλιές αμαρτίες τους και εκφορτώνουν μη εξυπηρετούμενα
δάνεια.
Τα εύσημα
πηγαίνουν στις αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές, οι οποίες τις
παρακίνησαν, καθώς και στις κυβερνήσεις, οι οποίες συχνά
εγγυήθηκαν τις πωλήσεις. Δεύτερον, τα πιστωτικά ιδρύματα
προσέχουν
πιο πολύ στη διάθεση νέων δανείων. Δεν υπάρχουν ενδείξεις
υπέρβασης του τραπεζικού δανεισμού, παρά τα χρόνια χαμηλά
επιτόκια. Μεταξύ Νοεμβρίου 2012 και Νοεμβρίου 2022, ο
συνολικός δανεισμός των τραπεζών της Ευρωζώνης σε νοικοκυριά
και εταιρείες αυξήθηκε με ετήσιο ρυθμό κάτω του 2%, ένα
κλάσμα από τον αντίστοιχο πριν από το 2008. Τρίτον, όταν
δανείζουν τώρα τα τραπεζικά ιδρύματα αναλαμβάνουν μικρότερο
ρίσκο. Λόγου χάριν, στην Ευρωζώνη, η έκθεση του κλάδου σε
σχετικά επικίνδυνη χρηματοδότηση των καταναλωτών έχει
μειωθεί ως ποσοστό του συνόλου, ενώ το μερίδιο των
στεγαστικών δανείων αυξήθηκε. Οι πελάτες, εν τω μεταξύ,
βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση.
Οι τράπεζες έχουν καταργήσει σταδιακά τα στεγαστικά δάνεια
με κυμαινόμενο επιτόκιο υπέρ εκείνων με σταθερό, βοηθώντας
τους δανειολήπτες να απομονωθούν από το άμεσο κόστος των
υψηλότερων επιτοκίων. Τέταρτον, ο δανεισμός στις
επιχειρήσεις ενέχει ακόμη κίνδυνο, αλλά διαμοιράζεται μεταξύ τραπεζών και κράτους. Λόγου χάριν, σχεδόν το
1/10 των δανείων προς μη χρηματοπιστωτικές εταιρείες στην
BNP
Paribas
και στη Société
Générale
φέρει κρατική εγγύηση, σύμφωνα με
τον
Jefferies.
Πέμπτον, οι τράπεζες έχουν περιορίσει τις κακές συνήθειες,
όπως η μόχλευση και τα ενυπόθηκα ομόλογα. Υπάρχουν ακόμη
θύλακοι κινδύνου σε αυτούς τους
τομείς, όπως ότι η γαλλική
BNP
Paribas
υποστήριξε τις εξαγορές του κοινωνικού
δικτύου Twitter
και του βρετανικού σούπερ μάρκετ
Wm
Morrison.
Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι το 2007 οι τράπεζες της
Ευρωζώνης και του Ηνωμένου Βασιλείου αντιπροσώπευαν εννέα
από τις είκοσι κορυφαίες στους παγκόσμιους πίνακες
χρηματοδότησης με μόχλευση,
σύμφωνα με τη
Refinitiv,
ενώ πέρυσι μόνο τρεις παρέμεναν εκεί.
Και, έκτον, τέλος, οι τράπεζες ελάττωσαν το ποσοστό των
ισολογισμών τους που διατίθενται σε χρηματιστές και
χρηματομεσίτες. |
