|
Η
προσπάθεια των BRICS είναι εμφανής. Οι χώρες
αυτές, όπως και άλλες που επιθυμούν να
ενταχθούν, επιδιώκουν να καταστούν ως το
αντίπαλο δέος της Δύσης και κυρίως των ΗΠΑ.
Ειδικά ο Κινέζος πρόεδρος, Σι Τζινπίνγκ θα
επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί αυτή τη συνάντηση
για να προωθήσει τη συγκρότηση μιας ευρείας
συμμαχίας, που θα στέκεται ισάξια απέναντι στην
Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της, υπό την
ηγεμονία του ιδίου και του Πεκίνου.
Και
κάπου εδώ ξεκινούν και τα προβλήματα για τους
BRICS. Παρά το γεγονός πως η Κίνα αποτελεί
αναμφισβήτητα την ισχυρότερη χώρα της ομάδας,
αυτό δεν σημαίνει πως οι υπόλοιπες είναι
πρόθυμες να της παραδώσουν το πρώτο ρόλο. Και αν
η Ρωσία μετά την εισβολή της αποδείχτηκε ένας
γίγαντας με πήλινα πόδια δεν συμβαίνει το ίδιο
και με την Ινδία που δεν είναι καθόλου πρόθυμη
να συρθεί στο κινεζικό άρμα.
Επιπλέον, αν οι BRICS θελήσουν να αυξήσουν την
ισχύ τους και να διεκδικήσουν μεγαλύτερο μερίδιο
από την παγκόσμια πίτα και όχι απλά να εκφράζουν
την υποστήριξή τους μεταξύ τους, πρέπει να
συντονίσουν ακόμη πιο στενά τα βήματά τους και η
κοινή τους πορεία να τους οδηγήσει σε κοινές
δράσεις. Πόσο εφικτό, όμως είναι αυτό; Αν
λάβουμε υπόψη πως αν τα κράτη μέλη της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενός οργανισμού με κοινό
νόμισμα, κοινούς θεσμούς και κοινές αξίες
δυσκολεύονται σε ορισμένες περιπτώσεις να
συμφωνήσουν και στα βασικά, μπορεί να φανταστεί
κάποιος τι θα γίνεται μέσα στους BRICS που
στερούνται όσα ενώνουν τις ευρωπαϊκές χώρες.
Αυτό
βέβαια δεν σημαίνει πως το εγχείρημα είναι
καταδικασμένο. Θα απαιτηθούν πολύ περισσότερες
σύνοδοι και πολλές προσπάθειες στο παρασκήνιο
για να μπορέσει η ομάδα να δημιουργήσει μια
γεωπολιτική συμμαχία ικανή να αποτελέσει το
αντίπαλο δέος των ΗΠΑ. Προς το παρόν δεν
φαίνεται να είναι ακόμη σε αυτό το σημείο. Η
σύνοδος του Τζοχάνεσμπουργκ δεν θα δώσει
ξεκάθαρη απάντηση, θα αφήσει όμως να φανούν πιο
καθαρά οι προθέσεις των πρωταγωνιστών.
Ξένια
Τούρκη (philenews.com) |
