|
Οι
υποστηρικτές των μέτρων κατά της κλιματικής
αλλαγής και γενικά των κρατικών παρεμβάσεων στην
οικονομία, που γενικά διατηρούν τον πλούτο των
πλουσίων και με τη γραφειοκρατία εμποδίζουν τους
νέους επιχειρηματίες να απειλήσουν την κυριαρχία
των ισχυρών, ικανοποιούν τους συνδαιτυμόνες του
Νταβός. Παρά τις όποιες ανησυχίες, σχεδόν τίποτε
δεν ταράσσει την ατζέντα των σχεδίων και των
προοπτικών τους.
Τη σούπα
στη φετινή σύναξη τάραξε λίγο μια παρουσία που
σχεδόν κανείς δεν περίμενε. Και που τα διεθνή
μέσα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τη θάψουν. Ο
νέος πρόεδρος της Αργεντινής Χαβιέ Μιλέι εκ των
πραγμάτων δεν μπορούσε να μην προσκληθεί. Και
τάραξε τα νερά της συναίνεσης των ισχυρών που
συνήθισαν να αλληλοσυγχαίρονται για έναν κόσμο
με λίγες ελευθερίες που έχουν φτιάξει. Ο Μιλέι
επανέφερε το θέμα στην ουσία του.
Κατατροπώνοντας την πολιτική ορθότητα και την
κουλτούρα της αφύπνισης (wοke culture) που έχει
σχεδόν παντού επικρατήσει. Ο Μιλέι επεσήμανε πως
η ανάπτυξη και η ευημερία των πολλών δεν
προέρχονται απο τις πολιτικές παρεμβάσεις και
τον κρατικό σχεδιασμό. Πηγή τους είναι η
ελευθερία του ατόμου να δρα ανεμπόδιστο σε μια
ελεύθερη οικονομία. Και πως όσο μεγαλύτερη η
κρατική παρέμβαση τόσο περισσότερες είναι οι
διαστρεβλώσεις των ορθών οικονομικών επιλογών
και η τελική φτώχεια και δυστυχία που
προκαλείται.
Η
20λεπτη περίπου ομιλία του προέδρου της
Αργεντινής εκθρόνισε όλα τα υποκείμενα «πιστεύω»
της συνάθροισης του Νταβός: πως το κράτος δηλαδή
και οι υποστηρικτές του ξέρουν τα πάντα
καλύτερα. «Χάρη στην ελεύθερη επιχειρηματική
δράση», είπε ο πρόεδρος Μιλέι, «ο κόσμος σήμερα
ζει τις καλύτερές του στιγμές. Ο κόσμος σήμερα
είναι περισσότερο ελεύθερος, πιο πλούσιος, πιο
ειρηνικός και με μεγαλύτερη ευημερία απο κάθε
άλλη στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας». Επέμεινε
πως η χώρα του είναι το καλύτερο παράδειγμα για
τις καταστροφές που επέρχονται όποτε εφαρμόζεται
ο σοσιαλισμός. Αυτό συμβαίνει, τόνισε, όταν
χώρες αντικαθιστούν την ελευθερία με ένα
καθεστώς υποταγής στα κελεύσματα της κρατικής
γραφειοκρατίας.
Το
μήνυμά του δεν ήταν μόνο προς τους αρχηγούς
κρατών να μην εγκαταλείψουν την επιδίωξη της
ελευθερίας, αλλά και προς τους ηγέτες των
μεγάλων επιχειρήσεων να αφήσουν τις παρέες και
τις κολακίες και να στραφούν προς τον ανοιχτό
και υγιή ανταγωνισμό. «Μη φοβόσαστε τα παράσιτα
που ζουν σε βάρος του κράτους» φώναξε,
κατηγορώντας τις γραφειοκρατίες που ζουν
επιβαρύνοντας τον απλό λαό, διευρύνοντας
προνόμια κι εξασφαλίζοντας ωφέλη. Λόγια
ασυνήθιστα στο Νταβός, που κράτη και
επιχειρήσεις μαζεύονται να αλληλοσυγχαρούν ο
ένας τον άλλο για τις επιτυχίες και τη
συνεργασία τους!
Πολύ
ασυνήθιστα λόγια για έναν ηγέτη που δεν
επιδιώκει να χαϊδέψει αφτιά και να κολακέψει
τους εκλογείς του μοιράζοντας παροχές. Σίγουρα
ήταν λόγια που δεν περίμεναν να ακούσουν στο
Νταβός όσοι βολεμένοι στην αγκαλιά του κράτους
στοχεύουν σε ένα κολεκτιβισμό που τους κάνει να
νιώθουν πατερούληδες των κοινωνιών τους.
Αδιάφορο αν τις οδηγούν στην καταστροφή…
Premium
έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ» |
