|
Για
παράδειγμα, ο νέος υπουργός Ενέργειας, Θόδωρος
Σκυλακάκης, θα πρέπει άμεσα να δει τι θα γίνει
με τη ρήτρα αναπροσαρμογής και το ποια θα είναι
τα τιμολόγια του ρεύματος από την 1η Οκτωβρίου,
αλλά σε μεγαλύτερο βαθμό θα κριθεί από το πώς θα
συμβάλει στο τεράστιο ενεργειακό επενδυτικό
πρόγραμμα, άνω των 20 δισ. ευρώ, που ωριμάζει
αυτό το διάστημα σε τομείς όπως οι Ανανεώσιμες
Πηγές Ενέργειας, οι διασυνδέσεις, οι εξορύξεις
και οι ενεργειακές αναβαθμίσεις κατοικιών. Θα
κριθεί όμως και από το πώς θα χειριστεί το θέμα
των ενεργειακών «τουριστών» που μετακινούνται
από εταιρεία σε εταιρεία αφήνοντας φέσια άνω των
700 εκατ. ευρώ, χωρίς καμία επίπτωση, με το
ρεύμα κανονικά να παροχετεύει την οικία τους.
Στα
θέματα της αγοράς, ακούσαμε τον προκάτοχο του κ.
Σκυλακάκη, νέο υπουργό Ανάπτυξης, τον κ. Σκρέκα,
να λέει ότι θα συνεχιστεί το «καλάθι του
νοικοκυριού». Προφανώς κρίνει ότι χρειάζεται να
παραταθεί η εφαρμογή του. Δεν θα κριθεί όμως από
αυτό. Θα κριθεί από το αποτέλεσμα της μάχης που
θα δώσει με τα ολιγοπώλια, με την «ανάσταση» της
βιομηχανίας. Το «καλάθι» το εμπνεύστηκε ο Αδωνις
Γεωργιάδης που από χθες ξεκίνησε τον δικό του
αγώνα για το ξεμπλοκάρισμα των εκκρεμών
συντάξεων, την εφαρμογή της κάρτας εργασίας, την
επιτυχή ανάπτυξη του νέου θεσμού των επικουρικών
συντάξεων και των επαγγελματικών ταμείων.
Αυτά σε
συνέχεια του προκατόχου του, Κωστή Χατζηδάκη. Το
δικό του όμως στίγμα θα μείνει έντονο όταν θα
καταφέρει να αυξήσει το εργατικό δυναμικό της
χώρας, μετεκπαιδεύοντας και ξαναβάζοντας στην
αγορά εργασίας ανθρώπους που έχουν σταματήσει
εδώ και πολλά χρόνια να δηλώνουν ότι ψάχνουν για
δουλειά. Αν δουλεύουν στη «μαύρη» αγορά εργασίας
είναι επίσης δουλειά του να τους αποκαλύψει. Το
μεγάλο στοίχημα που επίσης καλείται να φέρει εις
πέρας είναι να πετύχει την επαναφορά των
τριετιών ύστερα από 13 χρόνια παγωμένων
μισθολογικών κλιμακίων. Ισως να αποτελεί η
συγκεκριμένη δουλειά το πιο σημαντικό κομμάτι
από την κυβερνητική δέσμευση για μέση αύξηση των
μισθών κατά 25% στο τέλος της τετραετίας.
Αν όλα
αυτά γίνουν, τότε οι έξι στόχοι που έθεσε για τη
δική του θητεία ο νέος υπουργός Οικονομίας και
Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης είναι πιθανότερο
να γίνουν όλοι πραγματικότητα. Η οικονομία θα
«τρέξει» με ρυθμό άνω του 3% ετησίως, οι μισθοί
θα αυξηθούν, το παραγωγικό μοντέλο θα γίνει
περισσότερο βιώσιμο. Το έργο Χατζηδάκη ωστόσο θα
κριθεί κυρίως από τις δικές του κινήσεις. Από το
πόσο αποτελεσματικά θα αντιμετωπίσει την έξαρση
της φοροδιαφυγής, πώς θα αξιοποιήσει τους
πολλούς ευρωπαϊκούς πόρους, πώς το υγιές
τραπεζικό σύστημα θα χρηματοδοτήσει την ελληνική
οικονομία.
Θα
κριθεί και από τις επιλογές του σε κρίσιμα
διλήμματα στο πώς θα αξιοποιήσει τον
δημοσιονομικό χώρο άνω των 3,7 δισ. ευρώ που του
αφήνει η προηγούμενη ηγεσία. Θα τα κάνει
επιδόματα ή θα μειώσει το δημόσιο χρέος και θα
πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα άνω του 2% έναν
χρόνο νωρίτερα από τον στόχο. Με λίγα λόγια, θα
επιλέξει να είναι δημοφιλής ή χρήσιμος; Και το
δίλημμα αυτό δεν αφορά μόνο τον Κωστή Χατζηδάκη.
Νίκος
Φιλιππίδης (in.gr) |
