Οι νέοι
σήμερα δεν είναι ευτυχισμένοι και βιώνουν
αντίστοιχα αρνητικά συναισθήματα με τους
μεγαλύτερους που περνούν κρίση ηλικίας.
Αυτό δεν
αποτελεί ένα τυχαίο συμπέρασμα. Είναι από το
αποτέλεσμα μιας μεγάλης έρευνας που δημοσιεύτηκε
την περασμένη βδομάδα στις ΗΠΑ και που έρχεται
να προστεθεί σε αρκετές άλλες που λένε ακριβώς
το ίδιο πράγμα. Για αρκετά χρόνια τα στοιχεία
στις ΗΠΑ κατέγραφαν πως οι άνθρωποι ηλικίας 15
έως 24 ετών ήταν πιο ευτυχισμένοι από τους
μεγαλύτερους. Η
τάση αυτή άλλαξε δραματικά το 2017. Το
ίδιο ισχύει και για την Ευρώπη με τις εκτιμήσεις
να κάνουν λόγο πως αυτό θα φανεί πιο έντονα τα
επόμενα ένα με δύο χρόνια.
Δεν
πρόκειται για απλά συναισθήματα ή σκέψεις
ανέφερε ο Βικ Μέρφι, Αμερικανός γιατρός και ένας
από τους επικεφαλής της έρευνας. Οι νέοι σήμερα
είναι πραγματικά δυστυχισμένοι και έχουν
κλονισμένη ψυχική υγεία.
Και ο
λόγος πίσω από την εκτεταμένη δυστυχία είναι
απλός: η
αυξημένη, σχεδόν εμμονική χρήση των κινητών
τηλεφώνων και ειδικά η δραστηριότητα στα
κοινωνικά δίκτυα. Υπολογίζεται πως
σχεδόν όλα τα παιδιά σήμερα έχουν στην κατοχή
τους smartphone. Πολλά αποκτούν το πρώτο τους
μέχρι τα 11 τους χρόνια. Σύμφωνα με μια έρευνα
από το Ινστιτούτο Pew, ένας στους δύο εφήβους
είναι «σχεδόν διαρκώς» στο διαδίκτυο.
Ασταμάτητα.
Η
προσπάθεια για περισσότερα likes και shares, το
αδιάκοπο ποστάρισμα ρετουσαρισμένων πλην τέλειων
φωτογραφιών, το μπούλινγκ και τα κάθε είδους
αρνητικά σχόλια προκαλούν τεράστιο άγχος στα
παιδιά, το οποίο δεν μπορούν να διαχειριστούν. Συνεχώς
τρέφονται με μια «δίαιτα» άκρως εθιστικού και
συχνά εξαιρετικά ανθυγιεινού περιεχομένου από
το οποίο είναι εξαιρετικά δύσκολο να
αποσυνδεθούν, και συγχρόνως υποχρεώνονται να
δημιουργήσουν τα ίδια περιεχόμενο στα μέσα
κοινωνικής δικτύωσης.
Λύσεις
εύκολες δεν υπάρχουν. Πως
μπορούν τα παιδιά να αποσυνδεθούν από ένα κόσμο,
που είναι συνεχώς συνδεδεμένος; Πως
μπορούν να απέχουν από τα κινητά τους τηλέφωνα
όταν εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από αυτά για να
διεκπεραιώνουν ένα σωρό καθημερινές
δραστηριότητες;
Ο
Αμερικανός κοινωνικός ψυχολόγος Τζόναθαν Χάιντ
στο βιβλίο του «The Anxious Generation» (Η γενιά
του άγχους) προτείνει
τέσσερα μέτρα: περισσότερο παιχνίδι
χωρίς επίβλεψη και περισσότερη παιδική
ανεξαρτησία, όχι smartphones πριν από την ηλικία
των 14 ετών, όχι μέσα κοινωνικής δικτύωσης πριν
από τα 16, και, τέλος, σχολεία χωρίς κινητά
τηλέφωνα.
Όσο
ακατόρθωτο και να φαίνεται, πρέπει να
ξεκολλήσουμε τα παιδιά από τις οθόνες.
Διαφορετικά, κινδυνεύουμε να τα αφήσουμε
κολλημένα στο άγχος και τη δυστυχία.
Ξένια
Τούρκη (philenews.com) |