|
Για το
θέμα των «μυστηρίων» στην τιμολόγηση
του ρεύματος μόνο τις τελευταίες εβδομάδες
έχουμε μια επιστολή του Πρωθυπουργού προς την
κυρία Φον ντερ Λάιεν – ίσως την πρώτη που έλαβε
μετά την ανάληψη των καθηκόντων της –, μια
επιστολή του αρμόδιου υπουργού από κοινού με
βαλκάνιους υπουργούς Ενέργειας, επίσης προς την
Κομισιόν, και πολλές δημόσιες παρεμβάσεις σε
κοινοτικά όργανα. Και καλώς έγιναν όλα αυτά. |
|
Οταν μια
αγορά δεν λειτουργεί για όλους το ίδιο και ο
έλεγχος ρύθμισής της υπάγεται σε ένα υπερεθνικό
όργανο εκτός της δικής σου επικράτειας, τότε
λογικό είναι να ψάχνεις την κατάσταση στο
εξωτερικό. Είναι σημαντικό να γίνεται κάτι
τέτοιο, όταν επηρεάζει έναν βασικό συντελεστή
του κόστους παραγωγής, του κόστους λειτουργίας
των επιχειρήσεων.
Το
ερώτημα οπότε είναι γιατί δεν κάνει το ίδιο ο
Πρωθυπουργός και για έναν άλλο συντελεστή
κρίσιμο για τη λειτουργία της οικονομίας, όπως
είναι το κόστος του χρήματος, τα τραπεζικά
επιτόκια. Γιατί δεν στέλνει μια επιστολή, δεν
ενοχλεί αυτούς που πρέπει να ενοχλήσει, για
λογαριασμό όλων μας, όταν η διαφορά των
επιτοκίων καταθέσεων και δανείων παραμένει πάνω
από το 5,3%.
Οταν τα
επιτόκια μειώνονται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική
Τράπεζα και τον ίδιο μήνα το επιτόκιο των νέων
στεγαστικών δανείων στην Ελλάδα αυξήθηκε σε
4,46% από 4,42% που ήταν πριν. Το ίδιο έγινε και
με τα καταναλωτικά, που όλοι λένε ότι δεν έχουν
ζήτηση, αλλά με μέσο επιτόκιο 12,44% από 12,34%
που ήταν πριν, ποιος να ενδιαφερθεί; Αν
επιχειρούσε να το «σκαλίσει», όπως το κάνει με
το ρεύμα, κάτι μπορεί να πετύχαινε. Σίγουρα θα
διευκολύνονταν όλοι. Προφανώς και οι διοικήσεις
των συστημικών τραπεζών που τρώνε τη «ρετσινιά».
Εφαρμόζουν ένα μοντέλο λειτουργίας, που είτε
τους έχει επιβληθεί είτε είναι υποχρεωμένες να
το ακολουθούν προκειμένου να πετύχουν τους
στόχους τους.
Αν
μάθουμε ωστόσο τι ακριβώς συμβαίνει, δεν θα βγει
κανένας χαμένος. Ούτως ή άλλως είμαστε όλοι
χαμένοι από το ακριβό χρήμα όταν δανειζόμαστε
και τις μηδενικές αποδόσεις καταθέσεων και
προφανώς και οι ίδιες οι τράπεζες από τη
δυσφορία των πελατών που εισπράττουν καθημερινά
και τις μειωμένες εργασίες. Είναι σημαντικό να
ακούσουμε και την άποψη του επόπτη τους, που
έχει την ευθύνη του ελέγχου τους από τη
Φρανκφούρτη.
Ο
έλεγχος είναι τακτικότατος και δεν μπορεί να μην
έχει πέσει στην αντίληψη των ελεγκτών ότι κάτι
δεν πάει καλά με τα επιτόκια στην Ελλάδα. Αν
συμφωνούν και, ακόμα περισσότερο, αν έχουν
υπαγορεύσει μια τέτοια πρακτική στις ελληνικές
τράπεζες, θα ήταν και αυτό χρήσιμο να το
μάθουμε…
Νίκος
Φιλιππίδης (Το Βήμα) |
