|
Η Ελλάδα
χρεοκόπησε και δυσφημίστηκε παγκοσμίως όσα λίγες
χώρες. Το πλήρωσε πανάκριβα. Αλλά τώρα
επιστρέφει. Προσπάθεια καθόλου εύκολη, αλλά
εξελίσσεται. Μεγάλες διεθνείς επιχειρήσεις
άρχισαν να κοιτούν την χώρα και να επενδύουν. Το
πρώτο κύμα ήρθε από τις πιο ασφαλείς επενδύσεις,
στα ακίνητα και στα δίκτυα. Αλλωστε η πολιτική
αβεβαιότητα της προηγούμενης δεκαετίας μπορεί να
έχει εξαλειφθεί, αλλά δεν έχει σβηστεί ακόμα
πλήρως από την επενδυτική μνήμη. Ακολουθούν
άλλες πιο μεγάλες επενδύσεις στις Ανανεώσιμες
Πηγές Ενέργειας και τα date centers. Οι
επιχειρήσεις άλλωστε, αυτό που πρωτίστως
ζυγίζουν είναι το ρίσκο. Και η αλήθεια είναι ότι
το ρίσκο έχει σχεδόν μηδενιστεί στην περίπτωσή
μας. Αντίθετα αυξάνουν τα πλεονεκτήματα.
Στην Ινδία παίχτηκε τις προηγούμενες μέρες το
ίδιο έργο που είχε παιχτεί προηγουμένως στις
αραβικές χώρες, στις ΗΠΑ και μεγάλες ευρωπαϊκές
χώρες. Μόνο τυχαία δεν ήταν η αναφορά του
Πρωθυπουργού στο επενδυτικό συνέδριο της Βομβάης
περί «αλλαγής σελίδας της Ελλάδας». Γνωρίζει από
πρώτο χέρι τι σκέφτονται όσοι μας αντικρίζουν.
Απευθυνόμενος στη μεγαλύτερη πληθυσμιακά χώρα
του πλανήτη ο Κυριάκος Μητσοτάκης, τους έδειξε
όμως τον χάρτη.
Η Ελλάδα
στις νέες διαδρομές του εμπορίου που
δημιουργούνται μπορεί να είναι η φυσική πύλη
στην Ευρώπη για τα εμπορεύματα που έρχονται από
την Ανατολή. Δεν είναι εύκολο να τους πείσουμε.
Αλλά η προσπάθεια βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι
πρώτες συμφωνίες κλείστηκαν και συνέβαλαν
σύμμαχοι από χώρους που δεν φανταζόμασταν. Η
περίπτωση του ινδοκαναδού μεγαλομετόχου της
Eurobank Πρεμ Γουάτσα, μεγάλου φίλου της
Ελλάδας, είναι μια από αυτές. Ηδη ο όμιλος
Eurobank υπέγραψε συμφωνίες με ινδικές
επιχειρήσεις. Μια ινδική εταιρεία αντίστοιχα, η
GMR, συμμετέχει με τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ στο σχήμα για το
νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι της Κρήτης. Ελέγχει 6
αεροδρόμια στην Ινδία, μεταξύ αυτών και του Νέου
Δελχί, ενώ έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον και για το
αεροδρόμιο Καλαμάτας.
Ολα αυτά
είναι καλά νέα. Είναι ξεκάθαρο ότι έχουμε μια
ευκαιρία. Να βρούμε μια θέση στον παγκόσμιο
επενδυτικό χάρτη. Ο δρόμος δεν θα είναι εύκολος.
Η εναλλακτική ωστόσο να επιστρέψουμε στη
μιζέρια, στην οργή και στην εσωστρέφεια, με μια
Ευρώπη να μας κοιτάζει με οίκτο, έχει
απορριφθεί. Ο κίνδυνος πλέον είναι αποκλειστικά
δικός μας, να εγκλωβιστούμε ξανά στις δικές μας
γραφειοκρατικές ανεπάρκειες και να επιτρέψουμε
στις αποδυναμωμένες δυνάμεις της αντίδρασης να
σηκώσουν κεφάλι…
Νίκος
Φιλιππίδης (in.gr) |
