|
Ακόμη
και ψήγματα αμφισβήτησης πολιτικών ηγεσιών είναι
σαν να προθερμαίνονται ενόψει των ευρωεκλογών.
Το βράδυ
των εκλογών πολλοί θα ακονίζουν τα μαχαίρια τους
στην κεντροαριστερή όχθη.
Ποτέ
άλλοτε, πρόσφατα τουλάχιστον, μια τέτοια κάλπη
δεν είναι έτοιμη για τόσα μηνύματα. Και όλο αυτό
ως τάση μάλλον εις βάρος των ίδιων των
ευρωεκλογών είναι.
Κι αυτό
αφού αν υπάρχει μια κρίσιμη στιγμή σε εξέλιξη
για την Ευρώπη, είναι αυτή που διανύουμε.
Είσαι,
δεν είσαι ευρωπαϊστής, οι πόλεμοι σε δόσεις και
διάρκεια, η άνοδος της Ακροδεξιάς (στη Γαλλία οι
δημοσκοπήσεις δίνουν τη Λεπέν σε τριπλάσια
δυναμική από τον Μακρόν, ενώ και στη Γερμανία ο
εφιάλτης είναι κοντά), η εξασθένηση της
κοινωνικής συνοχής, τα πολλαπλά μέτωπα, όπως
αυτό των αγροτών ή της ακρίβειας, των
ανισοτήτων, διαμορφώνουν ένα επισφαλές έδαφος
για τον ευρωπαϊκό λαό.
Και την
αρχιτεκτονική του οικοδομήματος.
Οσο
ποτέ, οι ευρωεκλογές αυτές θα έπρεπε να έχουν
όλα αυτά στο επίκεντρο.
Να μπουν
κριτικά και με επιθετικό τρόπο οι πλεύσεις της
Ευρώπης. Οι κοινωνικοί αποκλεισμοί που
διαμορφώνονται στο εσωτερικό της.
Για
χώρες όπως η Ελλάδα, τι ακριβώς υποβοήθησε
καθεστωτικές λογικές και καταπάτηση αρχών και
αξιών.
Να έχουν
ήδη τεθεί σε διαβούλευση ζητήματα όπως η
κλιματική κρίση, οι ανυπόφορες μητροπόλεις, τα
θέματα δημόσιας υγείας και ασφάλειας, η σχέση ΕΕ
και ΝΑΤΟ σε περίπτωση εκλογής του Τραμπ στις ΗΠΑ
ή νίκης της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Γιατί
όμως θα πάμε σε μια κάλπη που θα έχει άλλο νόημα
αλλά θα βγάλουμε άλλο συμπέρασμα; Ακόμη και όσοι
προσέλθουν να ψηφίσουν θα πάνε με όρους ΕΕ,
πολιτικών της ή ως μια προσομοίωση των τοπικών
εκλογών;
Η ΕΕ
είναι μια γραφειοκρατία που εκδίδει κοινοτικές
οδηγίες ή ψηφίσματα. Αυτό πιστεύει ένα μέρος των
πολιτών.
Η ΕΕ,
παράρτημα του ΝΑΤΟ και παρακολούθημα στα
περισσότερα των ΗΠΑ, σήμερα έχει εμπλακεί σε μια
σειρά περιφερειακών εμπλοκών.
Σε ένα
δε περίπλοκο γεωπολιτικό περιβάλλον με πολλά
επιμέρους μέτωπα, με μια ανάδυση του
αναπτυσσόμενου ανατολικού άξονα, η ΕΕ και
δημογραφικά και οικονομικά δίνει την εικόνα
διαχείρισης της ήττας της.
Οι
Ευρωπαίοι ή τέλος πάντως όσοι ψηφίσουν στις 9
Ιουνίου θα πάνε ως πολίτες της χώρας τους.
Οι δε
Ελληνες, πάλι, όσοι πάνε λόγω χαλαρότητας της
ψήφου, θα πάνε για να τιμωρήσουν ή να
επιδοκιμάσουν τοπικές πολιτικές των κυβερνώντων
τους.
Η
συζήτηση για την Ευρώπη – έστω η πιο
ευρωσκεπτικιστική – θα παραπεμφθεί στις
καλένδες.
Premium
έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ» |
