Όχι
γιατί ο μακαρίτης ήταν κανένας αγαπητός και
λαοφιλής ηγέτης, το αντίθετο μάλιστα. Λίγοι θα
βρεθούν να τον κλάψουν, αφού υπήρξε ένας από
τους πλέον στυγνούς, συντηρητικούς προέδρους της
χώρας με σκοτεινό ιστορικό, το οποίο
περιλαμβάνει εκτελέσεις πολιτικών κρατουμένων
και αιματηρή καταστολή διαδηλώσεων.
Ο
θάνατος του ήρθε σε μια κρίσιμη συγκυρία, τόσο
επειδή στο εσωτερικό του Ιράν επικρατεί
αναταραχή, όσο και εξαιτίας του πολέμου του
Ισραήλ με τη Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, που
βρίσκεται σε σημείο καμπής. Επομένως, εύλογα
δημιουργείται το ερώτημα ποιες εξελίξεις μπορεί
πλέον να προκύψουν.
Οι
πρώτοι που πρέπει να ερωτηθούν και να δώσουν
απαντήσεις για το τι συνέβη είναι οι ίδιοι οι
Ιρανοί. Ο δεύτερος πιο σημαντικός αξιωματούχος
τους πετούσε με ένα πεπαλαιωμένο ελικόπτερο,
πληροφορίες κάνουν λόγο ότι κατασκευάστηκε τη
δεκαετία του 1970 και κάτω από πολύ άσχημες
καιρικές συνθήκες. Το γεγονός πως χρειάστηκε
ώρες για να εντοπιστεί, όπως και για να
επιβεβαιωθεί ο θάνατος του Ραϊσί, δημιουργεί τις
χειρότερες εντυπώσεις για τις επιχειρησιακές και
όχι μόνο ικανότητες των Ιρανών.
Για αυτό
και είναι πιθανόν, να δούμε προσπάθειες οι
ευθύνες να πέσουν αλλού και όχι σε αυτούς που
έπρεπε να είχαν διασφαλίσει πως ο Εμπραχίμ Ραϊσί
θα ήταν ασφαλής. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως
εξαρχής υπήρξαν διαρροές, που άφηναν να
αιωρείται πως πρόκειται για δολοφονία,
προτάσσοντας το επιχείρημα πως τα άλλα δύο
ελικόπτερα που μετέφεραν άλλους αξιωματούχους
προσγειώθηκαν με ασφάλεια ή ότι τάχα ο θάνατός
του ευνοεί τον Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Σύμφωνα
με το ιρανικό σύνταγμα καθήκοντα θα αναλάβει ο
νυν αντιπρόεδρος, Μοχάμεντ Μοκμπέρ. Στη συνέχεια
εντός 50 ημέρων πρέπει να προκηρυχθούν και να
διεξαχθούν νέες εκλογές. Το καθεστώς θα ήθελε να
δει ένα άλλο σαν τον Ραϊσί να κερδίζει. Υπό
κανονικές συνθήκες αυτό θα συμβεί, για αυτό και
δεν πρέπει να περιμένουμε καμιά θεαματική
αλλαγή.
Εκτός
και αν οι αντίπαλοι του ιρανικού καθεστώτος, που
δεν είναι και λίγοι, αποφασίσουν πως τους
δίνεται η ευκαιρία για να κάνουν κίνηση εναντίον
του. Το προηγούμενο διάστημα είδαμε χιλιάδες
διαδηλωτές, ειδικά νέους ανθρώπους, να
ξεσηκώνονται και με αφορμή τη γυναικεία μαντίλα
να ζητούν μεταρρυθμίσεις.
Θα
μπορούσε, λοιπόν ο θάνατος του Ιρανού προέδρου
να αποτελέσει την σπίθα που θα ξεσηκώσει ακόμη
περισσότερο τους συμπατριώτες του. Η χώρα
βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο και αυτό μπορεί να
δοκιμάσουν να το εκμεταλλευτούν οι αντίπαλοι του
καθεστώτος και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Ξένια
Τούρκη (Φιλελεύθερος της Κύπρου) |