Αυτό που
προκάλεσε σοκ στις Ηνωμένες Πολιτείες, πάντως,
ήταν η τραγωδία στη Λαχέινα, έναν παραδοσιακό
οικισμό στον τουριστικό παράδεισο του νησιού
Μάουι της Χαβάης. Το γραφικό ψαροχώρι
εξαφανίστηκε από τον χάρτη από μια φωτιά που
ξεκίνησε από χαμηλή βλάστηση και εξελίχθηκε στην
πλέον φονική των τελευταίων εκατό ετών στις ΗΠΑ.
Η ταχύτητα με την oποία εξαπλώθηκε η πυρκαγιά
και η κατάρρευση των συστημάτων έγκαιρης
προειδοποίησης για εκκένωση είχαν συνέπεια 114
επισήμως επιβεβαιωμένους νεκρούς και
περισσότερους από 800 αγνοουμένους, προκαλώντας
οργή και καταγγελίες για ελλιπείς υποδομές
πυρόσβεσης και προετοιμασία.
Ο
Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν βρέθηκε χθες
ανάμεσα στα αποκαΐδια, από όπου προσπάθησε να
ανακουφίσει τους πληγέντες. Πέρα από το εθνικό
πένθος και τις προσωπικές ιστορίες απώλειας που
μοιράστηκε, υποσχέθηκε τη βοήθεια του
αμερικανικού ομοσπονδιακού κράτους για την
ανοικοδόμηση, που υπολογίζεται να κοστίσει πέντε
δισεκατομμύρια δολάρια – και χειροκροτήθηκε πιο
δυνατά, όταν τόνισε ότι αυτό θα γίνει με τον
τρόπο που επιθυμούν οι κάτοικοι. Σε έναν ακριβό
τουριστικό προορισμό όπως το Μάουι, η ζωή και
ιδιαίτερα η εύρεση στέγης είναι ήδη δύσκολη για
τους μόνιμους κατοίκους και η Λαχέινα ήταν ίσως
ο μοναδικός οικισμός που διατηρούσε τον
παραδοσιακό χαρακτήρα του και μια αίσθηση στενά
δεμένης κοινότητας.
Καθώς
όμως οι καταστροφές λόγω καιρικών συνθηκών
πολλαπλασιάζονται σε όλη τη χώρα, κάποιοι
Δημοκρατικοί βουλευτές και κλιματικές οργανώσεις
πιέζουν τον πρόεδρο Μπάιντεν να κηρύξει όλη την
χώρα σε έκτακτη κλιματική ανάγκη. Πέρα από τον
συμβολισμό της, η ανακήρυξη μιας κλιματικής
κρίσης θα μπορούσε να απελευθερώσει ομοσπονδιακά
κονδύλια για εργασίες πρόληψης των φυσικών
καταστροφών, που γίνονται ολοένα και
μεγαλύτερες. Θα επέτρεπε επίσης στον πρόεδρο
Μπάιντεν να λάβει μέτρα για τον δραστικό
περιορισμό των αερίων του θερμοκηπίου, τη
μετάβαση σε καθαρές λύσεις μεταφορών και τη
χρηματοδότηση περιφερειακών δικτύων ηλεκτρισμού
που βασίζονται σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Μετά την
καταστροφή της Λαχάινα, η αίσθηση του επείγοντος
μεταξύ των ακτιβιστών έχει αλλάξει. Οπως
σημειώνει χαρακτηριστικά στο Politico η Χαβανέζα
διευθύντρια της οργάνωσης Green New Deal
Network, μέχρι τώρα υποστήριζε ότι η ανακήρυξη
μιας κλιματικής κρίσης θα βοηθούσε τα παιδιά της
να έχουν καθαρό αέρα και νερό, να έχουν έναν
πλανήτη στον οποίο θα μπορούν να ζουν όταν
φτάσουν στην ηλικία της. Πλέον, βλέπει τον
κίνδυνο πιο κοντά: «Αύριο, μπορεί να ξυπνήσεις
και ολόκληρη η κοινότητά σου να είναι στάχτες».
Κατερίνα
Σώκου (Καθημερινή)
* Η κ.
Κατερίνα Σώκου είναι Nonresident Senior Fellow
στο Atlantic Council και ερευνήτρια εξωτερικού
στο ΕΛΙΑΜΕΠ, Εδρα Θεοδώρου Κουλουμπή για τις
Ελληνοαμερικανικές Σχέσεις. |