Οι εκλογές στις ΗΠΑ έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον,
όχι μόνον γιατί πρόκειται για κοσμοκράτειρα
δύναμη, αλλά και γιατί οι υποψήφιοι για τη θέση
του Προέδρου, ενώ έχουν ορισμένα κοινά
χαρακτηριστικά, ως προσωπικότητες είναι εκ
διαμέτρου αντίθετες, με εντελώς διαφορετική
πορεία στη σταδιοδρομία τους. Ο Τραμπ διετέλεσε
Πρόεδρος των ΗΠΑ και η Κάμαλα Αντιπρόεδρος. Ο
πρώτος, όμως, βαρύνεται με καταδίκη, και η
δεύτερη εξ επαγγέλματος… δικάζει. |
Η
Κάμαλα, ως Αντιπρόεδρος του Μπάιντεν, έδωσε
δείγματα της αξίας της. Εντυπωσιακό, εξάλλου,
είναι το βιβλίο της για την Δημοκρατία με τίτλο
«Οι αλήθειες μου», το οποίο κυκλοφόρησε το 2019,
πριν ανακοινώσει επίσημα την υποψηφιότητά της,
και το οποίο εκδόθηκε και στην Ελλάδα. Μέσα από
τις σελίδες του αναδεικνύεται η προσωπικότητά
της, η οποία εγγυάται πολλά για την Αμερική. «Οι
αλήθειες» της μοιάζουν με έναν προεκλογικό λόγο,
που προδιαγράφει την πορεία, που θα ακολουθήσει.
Η ίδια επισημαίνει ότι ένας από τους ήρωες και
πρότυπό της είναι ο Θέργκουντ Μάρσαλ, και
αναφέρει το εξής απόσπασμα ενός λόγου του: «Η
Δημοκρατία δεν μπορεί να ανασάνει μέσα στον
φόβο. Η ελευθερία δεν μπορεί να ανθίσει μέσα στο
μίσος, η δικαιοσύνη δεν μπορεί να ριζώσει μέσα
στην οργή. Η Αμερική πρέπει να ανασκουμπωθεί,
πρέπει να αποκλίνει από την αδιαφορία, την
απάθεια, τον φόβο, το μίσος. την δυσπιστία». Το
συγκεκριμένο βιβλίο –σημειώνει η συγγραφέας–
προέκυψε από αυτό ακριβώς το κάλεσμα για δράση,
αλλά και την πεποίθησή μου ότι ο αγώνας μας
πρέπει να αρχίσει και να τελειώσει λέγοντας την
αλήθεια.
Η
προσωπικότητα, η πορεία της στην επιστήμη και
την πολιτική, αλλά και το κάλεσμα της Κάμαλα για
έναν αγώνα με τέτοιους στόχους, μαρτυρούν πολλά.
Η διαδρομή της από μια γειτονιά μεταναστών στο
δυτικό Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια, οι λαμπρές
σπουδές της, η θητεία της ως Γενικής Εισαγγελέως
–πρώτης γυναίκας και ινδικής καταγωγής– και
αργότερα ως γερουσιαστού των ΗΠΑ από την
Καλιφόρνια μέχρι τον Λευκό Οίκο, αναδεικνύουν
μια σοβαρή και υπεύθυνη προσωπικότητα. Η θητεία
της σε όλες τις παραπάνω θέσεις, έδωσε δείγματα
της αφοσίωσής της στη Δικαιοσύνη και της
ικανότητάς της στην προώθηση σημαντικών
μεταρρυθμίσεων, που αφορούσαν κοινωνικά θέματα.
Ανέπτυξε, εξάλλου, στενούς δεσμούς με την
κυβέρνηση Ομπάμα, που την βοήθησαν να ανέλθει
στην εθνική πολιτική σκηνή, και κέρδισε με την
προσωπικότητά της την εξαιρετική και σταθερή
εκτίμηση του Προέδρου Μπάιντεν.
Ο
συνυποψήφιος της Κάμαλα, ο Τραμπ, επιχειρηματίας
και πολιτικός, έχει δώσει δείγματα εξουσίας, και
ίσως να μην έχει ποτέ ασκηθεί χειρότερη πολιτική
από Πρόεδρο των ΗΠΑ. Εγινε ο πρώτος πρώην
Αμερικανός Πρόεδρος, εναντίον του οποίου
ασκήθηκε ποινική δίωξη, η οποία κατέληξε
πρωτόδικα σε ομόφωνη καταδίκη για κακουργήματα.
Ο Τραμπ ως υποψήφιος και τώρα, επιδιώκει συνεχώς
τα φώτα της δημοσιότητας, επεχείρησε μάλιστα να
ηρωοποιηθεί εξαιτίας της απόπειρας δολοφονίας
εναντίον του, αλλά δεν φαίνεται να το πέτυχε.
Επικρίνει διαρκώς χυδαία την αντίπαλό του και
απειλεί ότι η χώρα θα βρεθεί σε θανατηφόρο
κίνδυνο, αν ο ίδιος δεν κερδίσει τις εκλογές. Θα
αντιμετωπίσει, δηλαδή, μια οικονομική καταστροφή
παρόμοια με τη Μεγάλη Υφεση της δεκαετίας του
1930.
Κατά τον
Φουκουγιάμα ο Τραμπ δεν εκπροσωπεί γενικά έναν
αναπτυσσόμενο παγκοσμίως λαϊκισμό, αλλά έναν
εθνικιστικό λαϊκισμό. Ο Γιώργος Σιακαντάρης στο
τελευταίο βιβλίο του με τίτλο «Τι Δημοκρατίες θα
υπάρχουν το 2050;» αφιερώνει σημαντικές σελίδες
στην ανάλυση του «τραμπισμού». Αναφερόμενος στην
Αμερική επί Μπάιντεν επισημαίνει χαρακτηριστικά
: «Η Ευρώπη πρέπει να αντιμετωπίζει την Αμερική
ως μια κυρίαρχη δύναμη και όχι ως μια
αυτοκρατορία. Η Αμερική του Μπάιντεν φαίνεται να
κατανοεί πως είναι προς το συμφέρον της να
εγκαταλείψει την πολιτική μονομέρειας στις
διεθνείς της σχέσεις. Πόσο όμως η Αμερική θα
είναι του Μπάιντεν και δεν θα ξαναγίνει Αμερική
του Τραμπ ή κάποιου άλλου σαν αυτόν;».
Είναι,
πιστεύω, φανερό ότι η Κάμαλα υπερέχει του Τραμπ
όχι μόνον ως προς τα προσόντα και τη συμπεριφορά
προς τον συνυποψήφιό της, όσο και ως προς την
ιδεολογία και την πολιτική της. Ελπίζω οι
σκεπτόμενοι Αμερικανοί φίλοι μας να μη διστάσουν
να την ακολουθήσουν στον ωραίο αγώνα της,
πιστεύω ότι δεν θα χάσουν.
Η κυρία
Στέλλα Πριόβολου είναι ομότιμη καθηγήτρια,
πρόεδρος Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών ΕΚΠΑ,
κοσμήτορας Δημοτικού Λαϊκού Πανεπιστημίου Αγίας
Παρασκευής.
Πρώτη
δημοσίευση στο Βήμα |