|
Η
αλαζονεία εδώ πληρώνεται. Το
σύνθημα «να γίνουν και οι 13 περιφέρειες
γαλάζιες» ήταν ατυχές καθότι πολιτικοποιούσαν
υπέρμετρα τις τοπικές εκλογές, πράγμα που δεν
είναι ούτε πολιτικά ορθό αλλά ούτε φιλελεύθερο.
Και να άξιζαν όλοι οι υποψήφιοι, να πεις χαλάλι!
Η δήλωση του κ. Αυγενάκη για τις εκλογές στη
Θεσσαλία ότι «το αποτέλεσμα της κάλπης είναι
άρρηκτα συνδεδεμένο με την ταχύτητα και την
τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων που εξαγγέλθηκαν»
ήταν τουλάχιστον αμφίσημη και έδινε λαβή στους
αντιπάλους του να μιλήσουν για εκβιασμό, μιας
και τα χρήματα θα τα διαθέσει η κεντρική
κυβέρνηση και δεν θα τα βγάλει ο περιφερειάρχης
από την τσέπη του. Η κομματικοποίηση δεν
συνέφερε το κυβερνόν κόμμα, αφού ήταν προφανές
ότι στο β΄ γύρο η αντιπολίτευση θα συσπειρωθεί
εναντίον των γαλάζιων υποψηφίων. Και όχι μόνο η
αριστερή. Η ακροδεξιά μισεί τη ΝΔ πολύ
περισσότερο.
Ωστόσο
οι Μπακογιάννης και Ζέρβας δεν έχασαν μόνο
επειδή οι πολιτικοί αντίπαλοι του κόμματός τους
συνασπίστηκαν εναντίον τους. Στις
δημοτικές εκλογές έχει μεγάλη βαρύτητα και το
έργο των υποψηφίων. Ο απερχόμενος δήμαρχος
πρέπει να έχει ισχυρά χαρτιά για να επανεκλεγεί.
Να έχει έργο «ατράνταχτο». Καθότι είναι πια
γνωστό ότι το καινούργιο στην πολιτική μάς
αρέσει ιδιαίτερα. Και στις τοπικές εκλογές του
δίνουμε ευκολότερα την ευκαιρία. Ούτως ή άλλως
τι θα πάθουμε; Το χειρότερο είναι να μη μαζεύει
ο νέος δήμαρχος τα σκουπίδια. Σάμπως ο παλιός τα
μάζευε; Ο πολίτης είναι πια πολύπειρος, τα μέσα
κοινωνικής δικτύωσης και το διαδίκτυο τον έχουν
ξυπνήσει. Έχει πάψει να κολλάει με κόμματα και
πρόσωπα, τη δουλειά του θέλει να κάνει, πληρώνει
τέλη και ΕΝΦΙΑ, έχει απαιτήσεις. Καλά κάνει και
δίνει ευκαιρίες, κάποια στιγμή μπορεί και να του
κάτσει η κέντα στον άσο.
Ο κ.
Ζέρβας χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως ένας κακός
δήμαρχος. Μαθαίνω
ότι δεν τον ψήφισαν ούτε οι «δεξιοί». Ήταν
φανερό ότι δεν θα είχε τύχη και ειδικά απέναντι
στην υποψηφιότητα του Στ. Αγγελλούδη που δεν
ήταν στενά κομματική. Αλλά
και η υποψηφιότητα του κ. Μπακογιάννη δεν
προκάλεσε ενθουσιασμό. Όχι μόνο διότι η
αντιπολίτευση συνασπίστηκε εναντίον του, αλλά
και γιατί δικοί του ψηφοφόροι δεν πήγαν στον β’
γύρο να ψηφίσουν. Βαρέθηκαν, αδιαφόρησαν ή
σκέφτηκαν να στείλουν το μήνυμα; Ο Μεγάλος
Περίπατος αποδείχτηκε το Βατερλώ του. Ό,τι καλό
και να έχεις κάνει αλλού, που δεν είναι και
συνταρακτικά σπουδαίο, όταν έχεις τον πιο
εμβληματικό δρόμο της Αθήνας γιαπί για 3 χρόνια
δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις. Χώρια τα
χρήματα που σπαταλήθηκαν για ένα έργο που, όταν
ολοκληρώθηκε, αποδείχτηκε ανάξιο των αρχικών
προσδοκιών.
Συνεπώς
δεν μπορούμε να μιλάμε για καμία αλλαγή γενικού
πολιτικού κλίματος, όπως έσπευσαν να δηλώσουν οι
κ.κ. Σ. Κασσελάκης και Ν. Ανδρουλάκης. Στον
α’ γύρο όλοι μίλησαν για κυριαρχία της ΝΔ. Στον
β’ γύρο, με τη μεγάλη αποχή και τις συμμαχίες
της αντιπολίτευσης, το κυβερνητικό κόμμα είχε
απώλειες, πάντοτε εκεί που υπήρχε αιτία, που η
υποψηφιότητα ήταν ασθενής και το συνολικό κλίμα
δεν ευνοούσε. Στις 4 περιφέρειες που ο εκλεκτός
του κόμματος έχασε από «αντάρτη», ας φρόντιζε η
ΝΔ να βρει μια συμβιβαστική λύση μαζί τους. Η
αλαζονεία, που λέγαμε, δεν της επέτρεψε να
παζαρέψει. Υπέθετε ότι το brand name του
κόμματος θα καθαρίσει.
Στην
Αθήνα είναι σαφές ότι σύσσωμη η αντιπολίτευση
αναζητούσε μια ήττα του Μητσοτάκη και την είδε
στην υποψηφιότητα του κ. Μπακογιάννη και
του μεγάλου δικού του περίπατου. Εξάλλου το
κόμμα του δεν τον υποστήριξε επαρκώς απέναντι
στον κ. Δούκα που ήρθε με αέρα γνώστη και
τεχνοκράτη. Δεν προσπάθησε να προβάλει το έργο
του ή να απαξιώσει τα σχέδια του αντιπάλου του.
Δεν εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι ο κ. Δούκας
ποντάροντας στη στήριξη της Αριστεράς ήταν
ιδιαίτερα αμήχανος σε θέματα που αυτή
αντιτίθεται (σταθμός Εξαρχείων, ανάπλαση Στρέφη,
κάμερες στους δρόμους).
Οι δύο
γύροι των αυτοδιοικητικών εκλογών δεν άλλαξαν
τους κεντρικούς πολιτικούς συσχετισμούς, τα
πρόσωπα παίζουν πάντοτε σημαντικό ρόλο. Ωστόσο
συχνά εξισορροπούν κάποιο προηγούμενο μεγάλο
σκορ, όπως αυτό που πέτυχε η ΝΔ στις εθνικές
εκλογές. Ειδικά όταν το εκλογικό σώμα
διαπιστώνει τάσεις αλαζονείας και υπάρχουν
ακίδες από τις οποίες μπορεί να πιαστεί και να
στείλει το κατάλληλο, πλην ανώδυνο μήνυμα. Είτε
με την ψήφο στον light αντίπαλο, είτε με την
αποχή. Υπάρχουν
ζητήματα για τα οποία η ΝΔ δεν πλήρωσε το
αντίτιμο στις εθνικές εκλογές, όταν το
διακύβευμα ήταν σημαντικό και τα ξεπερνούσε.
Αλλά και θέματα πρόσφατα που αναδύθηκαν στο
δύσκολο και καυτό καλοκαίρι που μόλις πέρασε.
Σταχυολογώντας θα θυμηθούμε τα Τέμπη,
τις πυρκαγιές,
τη φωτιά
στην 111 Πτέρυγα Μάχης, τις πλημμύρες,
την ασφάλεια,
το μεταναστευτικό,
την ακρίβεια και
φυσικά το rotation,
την αναγκαιότητα του οποίου πολλοί δεν
κατάλαβαν. Την έλλειψη κάποιων σχεδίων ή έστω
εξαγγελιών για μεταρρυθμίσεις ανά υπουργείο. Όλα
αυτά τα χρεώνεται η κυβέρνηση. Και στα
περισσότερα έχει την ευθύνη. Μετά και
τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ και την αποδόμηση του
κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης η
επίκληση στο αντισύριζα μέτωπο είναι ασθενής
και δεν μπορεί να καλύψει αδυναμίες ή ολιγωρίες.
Όταν μάλιστα ο κ. Ανδρουλάκης φρόντισε να
αποστασιοποιηθεί από ένα ενδεχόμενο κοινού
μετώπου με το κόμμα της αξιωματικής
αντιπολίτευσης. Και έπραξε σωστά μπροστά στο
ενδεχόμενο να πάρει στην πράξη το ΠΑΣΟΚ τη θέση
του δεύτερου κόμματος. Παρόλο που κάποια στελέχη
του ονειρεύονται ένα «Επινέ αλά Γκρεκ» μαζί με
στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία είναι άγνωστο που
θα βρίσκονται την επόμενη μέρα.
Ελπίζουμε ότι τα στελέχη της κυβέρνησης θα
πάρουν τα μηνύματα του εκλογικού σώματος, θα τα
διαβάσουν προσεκτικά και κυρίως θα κατανοήσουν
το πνεύμα τους. Ο
καιρός των δραστικών αλλαγών που υποσχέθηκε ο
πρωθυπουργός είναι ήδη εδώ. Οι πολίτες που
στηρίζουν τον Κ. Μητσοτάκη από το 2016, απαιτούν
δραστικές τομές από έναν πανίσχυρο πρωθυπουργό
που έχει νωπή την εντολή του εκλογικού σώματος
για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Ο στόχος της
εποχής εκείνης για απαλλαγή από το πνεύμα και
την πολιτική κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ έχει
επιτευχθεί. Το θέμα είναι τώρα τι λες και κυρίως
τι κάνεις.
Λεωνίδας
Καστανάς(Athens Voice) |
