|
Την ίδια
στιγμή τα συστήματα δικαίου που λειτουργούν στη
Δύση και ειδικά στην Ευρώπη, είναι ανοικτά,
ανεκτικά και ευαίσθητα σε ανθρώπους που
διώκονται για πολιτικούς λόγους στις αυταρχικές
χώρες του πλανήτη. Υπό αυτές τις συνθήκες, η
Δύση είναι ευάλωτη στην παράνομη μετανάστευση.
Όμως, η τελευταία είναι μια δραστηριότητα η
οποία αποτελεί «δώρο» για χώρες που τον άνθρωπο
τον έχουν γραμμένο στα παλαιότερα των υποδημάτων
τους.
Υπό
αυτές τις συνθήκες η παράνομη μετανάστευση
αποτελεί σημαντικό όπλο για διεφθαρμένες χώρες
της Αφρικής, της Λατινικής Αμερικής, της Μέσης
Ανατολής και της Ασίας.
Τα τρία
τελευταία χρόνια έτσι, πάνω από 10 εκατομμύρια
νόμιμοι και παράνομοι μετανάστες μετακινήθηκαν
από χώρες όπως το Πακιστάν, η Ινδία, το
Αφγανιστάν, η Υποσαχάρια Αφρική, η Συρία και η
Ουκρανία, προς τη Δύση, με τους μισούς να
πηγαίνουν στην Αμερική, τον Καναδά, το Ην.
Βασίλειο, τη Γερμανία, την Ιταλία και τη Γαλλία.
Την ίδια περίοδο χώρες όπως η Τουρκία, η Λιβύη,
το Μαρόκο, η Νιγηρία κ.α. ενθυλάκωσαν περί τα 4
δις δολάρια, για να περιορίσουν το
μεταναστευτικό ρεύμα, το οποίο ο ΟΗΕ είχε
εκτιμήσει πριν μία τριετία σε 100 εκατομμύρια
ανθρώπους έως το 2035.
Η
προοπτική αυτή, όπως ήδη γράψαμε, αποτελεί
σημαντικό «όπλο» για ορισμένα καθεστώτα, που
στόχο έχουν την αποσταθεροποίηση συγκεκριμένων
χωρών. Ιράν, Τουρκία, Σουδάν, Συρία, Αφγανιστάν,
Λιβύη, Αλγερία, Βενεζουέλα κ.α. είναι χώρες που
προωθούν προς την Δύση κακοποιούς, ψυχοπαθείς,
και ακτιβιστές τους με σκοπό την προώθηση της
εμπορίας ναρκωτικών και την υπονόμευση του
«Κράτους Δικαίου», προς όφελος ακραίων πολιτικών
παρατάξεων.
Στο
πλαίσιο αυτό, σε χώρες όπως η Γαλλία, η Σουηδία,
η Ολλανδία κ.α. η εγκληματικότητα καλπάζει και
τα πολιτικά άκρα κόβουν εισιτήρια. Σπουδαίο ρόλο
από την άποψη αυτή παίζει πλέον και η έκρηξη στη
Μέση Ανατολή, η οποία έφερε στο προσκήνιο και
τον «προοδευτικό» αντισημιτισμό.
Πρόκειται για την συνταύτιση της άκρας αριστεράς
με την παραδοσιακή αντισημιτική ακροδεξιά, στο
όνομα των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων, τα οποία
αυτοί που τα εκπροσωπούν τα χλευάζουν κάθε μέρα.
Με τη
βοήθεια της Τουρκίας, του Ιράν και του Κατάρ,
από τα μέσα του 2022, καλά εκπαιδευμένοι
πράκτορες και ακτιβιστές που δρουν σε μεγάλες
πόλεις της Γαλλίας, του Βελγίου, της Ολλανδίας
και της Ιταλίας, με βασικό στόχο τη διάδοση του
αντισημιτισμού, των ναρκωτικών και του φόβου,
έχουν πετύχει «λαμπρά» αποτελέσματα.
Στη
Γαλλία και στο Βέλγιο για παράδειγμα, από την
αρχή του 2024 έως και τα τέλη Ιουλίου, έχουν
γίνει 3.600 επιθέσεις με μαχαίρι, από νεαρούς
ισλαμιστές, οι οποίοι όμως πολύ ευγενικά
χαρακτηρίζονται ψυχοπαθείς. Από τις επιθέσεις
αυτές, υπήρξαν 14 νεκροί και 365 τραυματίες που
νοσηλεύτηκαν και άλλοι 165 που τη γλύτωσαν με
πολύ ελαφρά τραύματα.
Στο
Παρίσι και τις Βρυξέλλες έκλεισαν συνολικά 1265
καταστήματα και εστιατόρια που είχαν εβραϊκής
καταγωγής ιδιοκτήτες και στο Λονδίνο
ανακοινώθηκαν ειδικά λεωφορεία για Εβραίους.
Ελάχιστος λόγος έχει γίνει επίσης για τα
εργοστάσιο όπλων, ναρκωτικών και αερίων που
βρήκαν οι Ισραηλινοί στις «κατακόμβες» της
Γάζας, για την προστασία των οποίων χιλιάδες
ταλαιπωρημένοι Παλαιστίνιοι, χρησιμοποιούνται ως
ανθρώπινες ασπίδες.
Από την
άλλη πλευρά, εντυπωσιάζει η ευρωπαϊκή και
γενικότερα η δυτική τύφλωση μπροστά στην
πραγματικότητα.
Ο
Ερντογάν έχει 2 εκατομμύρια ομήρους στην
Τουρκία, συριακής κυρίως προελεύσεως και τους
χρησιμοποιεί για να αντλεί περί τα 2-3 δις ευρώ
έσοδα από την τσέπη του Ευρωπαίου
φορολογούμενου. Το Ιράν χρηματοδοτεί δύο ισχυρές
μαφιόζικες ισλαμικές ομάδες, οι οποίες στο
Λίβανο και στη Γάζα, επιδίδονται στο πιο
αποδοτικό εμπόριο όπλων και ναρκωτικών που
υπάρχει σήμερα στον κόσμο. Οι καταθέσεις των
ανθρώπων της Χαμάς και της Χεζμπολάχ σε Τουρκία
και Λίβανο ξεπερνούν τα 3 δις δολλάρια, μέρος
των οποίων διεκδικείται από τους γιους του
δολοφονηθέντος από το Ισραήλ εσχάτως στο Ιράν
Ισμαήλ Χανίγια ,στρατιωτικού εγκεφάλου των
γεγονότων που οδήγησαν στην τραγωδία της Γάζας
τον Οκτώβριο 2023.
Στην
Αφρική, Κατάρ και Τουρκία, πέρα από ιδιωτικούς
στρατούς και τζαμιά, έχουν υπό τον έλεγχό τους
και τους περισσότερους διακινητές παράνομων
μεταναστών και αποστολής στη Δυτική Ευρώπη
ισλαμιστών ακτιβιστών δηλαδή δυνητικών
δολοφόνων.
Είναι
φανερό έτσι, ότι στη σημερινή πραγματικότητα, ο
άτυπος τρίτος παγκόσμιος πόλεμος έχει ποικίλες
πτυχές και βεβαίως διεξάγεται σε ποικίλα πεδία
μαχών.
Από την
άποψη αυτή, η Ευρωπαϊκή Ένωση τα τελευταία
χρόνια έκανε τραγικά λάθη, το κόστος των οποίων
σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο είναι ακόμη
αδιευκρίνιστο. Πλην όμως συγκεκριμένα γεγονότα
είναι ορατά και κρίσιμα. Και σε κάποια στιγμή
υπεύθυνοι και ανεύθυνοι θα κληθούν να πληρώσουν
το κόστος.
European
Business Review |
