|
Τα
προβλήματα στην εποχή μας είναι μεγάλα και εν
πολλοίς ανυπέρβλητα, οι συγκυρίες ανεξέλεγκτες
και οι προβλέψεις με πάμπολλα σενάρια υποθέσεων,
που τις περισσότερες φορές δεν βγαίνουν, όπως:
διευρυνόμενη φτώχεια, ανισότητες, κατασπατάληση
πόρων, κλιματικές αναταράξεις, ξηρασία,
πλημμύρες, ανορθολογικός τρόπος διαχείρισης
κ.ά., προβλήματα όμως που αιτούνται την
αναγκαιότητα παρεμβάσεων και δυναμικών αλλαγών
με συμμετέχοντες την πολιτεία, την κοινωνία των
πολιτών και τις επιχειρήσεις. Στόχος να
συνδιαμορφώσουν πλαίσιο εποικοδομητικής
συνεργασίας και συμφωνίας για την εφαρμογή
ριζοσπαστικών μεταρρυθμιστικών πολιτικών και
αλλαγών, αν βεβαίως επιθυμία τους είναι η
διασφάλιση μιας επόμενης, βιώσιμης ημέρας!
Προς
τούτο προϋπόθεση, ωστόσο, είναι η βαθύτερη
κατανόηση αυτών των προβλημάτων και των
επιπτώσεών τους στην καθημερινότητα όλων μας,
αλλά και των αλλαγών που πιθανότατα θα είναι
επώδυνες και κοστοβόρες. Οσον αφορά τώρα την
υιοθέτηση τολμηρών πολιτικών, αυτές αφορούν για
μεν την πολιτική δυσάρεστες και αντιδημοφιλείς
αποφάσεις, για δε τις επιχειρήσεις αυξημένο
κόστος που σχετίζεται με την αλλαγή κυρίως της
νοοτροπίας και του τρόπου λειτουργίας τους – για
παράδειγμα, για την παραγωγή προϊόντων φιλικών
προς το περιβάλλον άμεση αντικατάσταση και
εκσυγχρονισμός του μηχανολογικού εξοπλισμού τους
και σοβαρή επένδυση στην εκπαίδευση βελτίωσης
δεξιοτήτων του προσωπικού.
Η
πρόκληση όμως της βιώσιμης επιχειρηματικότητας
παραμένει ισχυρή και υπηρετεί την ευημερία και
την κοινωνική υπευθυνότητα και αυτό για το καλό
όλων: των ίδιων των επιχειρήσεων, των
εργαζομένων σε αυτές και των καταναλωτών που
είναι αποδέκτες και αγοράζουν τα προϊόντα τους.
Το όραμα των SDGs (Sustainable Development
Goals), όπως πανηγυρικά διακηρύχθηκαν στο
πλαίσιο του ΟΗΕ, παραμένει διαχρονικό,
ελπιδοφόρο και μεγαλεπήβολο, με τη βιώσιμη
ανάπτυξη στην πρώτη γραμμή ενδιαφέροντος και
στοχοθέτησης.
Αυτό
όμως είναι το μέλλον και στη λογική αυτή θα
πρέπει να υποστεί βελτιώσεις και το υπάρχον
μοντέλο ανάπτυξης στην οικονομία, στο οποίο
σήμερα δυσανάλογα συμμετέχουν με υψηλά ποσοστά
το εμπόριο και ο τουρισμός. Η αναγκαιότητα,
ωστόσο, δομικής αναδιάρθρωσης της οικονομίας
απαιτεί τη μεγαλύτερη συμβολή της παραγωγής και
της μεταποίησης, με έμφαση στα υψηλής
τεχνολογίας και εξειδίκευσης προϊόντα. Γιατί
μόνο έτσι θα αγγίξουμε το εθνικό όνειρο των νέων
παιδιών και θα προκαλέσουμε φραγή στη φυγή τους
στο εξωτερικό.
Προφανώς
τα όνειρα δεν στήνονται στην επιχειρηματικότητα
ευκολίας, αλλά στη δημιουργική, ανταγωνιστική
επιχειρηματικότητα που πρέπει να αποκτήσει
χαρακτηριστικά βιωσιμότητας και υπό αυτό το
πρίσμα η συστράτευση όλων των εμπλεκομένων είναι
αναγκαία. Στην κατεύθυνση αυτή, η ανάδειξη της
Παιδείας, η καλλιέργεια νέας κουλτούρας και η
έμφαση στις δημιουργικές δεξιότητες συνθέτουν το
μείγμα επιτυχίας για την επόμενη ημέρα.
*
Ο κ. Αντώνης Ζαΐρης είναι επικ. καθηγητής
Πανεπιστημίου Πάφου, συγγραφέας του βιβλίου
«Βιώσιμη Επιχειρηματικότητα» που έχει συγγράψει
με τους Ν. Αποστολόπουλο, Τ. Λιαργκόβα και Γ.
Σταμάτη.
** Το
άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στην Καθημερινή της
Κυριακής. |
