Μετά από
εφτά μήνες, η σύρραξη δεν αφορά μόνο
το Ισραήλ και τη Χαμάς, αλλά έχει επεκταθεί σε
μια σύγκρουση με περιφερειακές διαστάσεις, με
μια απευθείας αντιπαράθεση του Ισραήλ με το
Ιράν.
Το
ισραηλινό χτύπημα της 1ης Απριλίου στο ιρανικό
προξενείο στη Δαμασκό άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και
πλέον το χειρότερο σενάριο είναι πιθανό. Η φωτιά
που άναψε δεν καίει μόνο τη Λωρίδα της Γάζας,
αλλά αναζωπύρωσε μέτωπα που σιγοκαίνε εδώ και
καιρό και που απειλούν να ενωθούν σε ένα μεγάλο
πόλεμο από τον οποίο καμιά πλευρά δεν θα βγει
ανέπαφη.
Το
να μην υπάρξει περαιτέρω κλιμάκωση είναι κάτι
που επιδιώκει και το Ιράν, καθώς ολοκληρώθηκε η
«απάντησή» του για την επίθεση στο ιρανικό
προξενείο στη Δαμασκό. Διαμήνυσε
ότι θα προχωρήσει σε νέα αντίποινα, μόνο εάν
δεχθεί νέα επίθεση.
Το
μπαλάκι, επομένως, σε μεγάλο βαθμό βρίσκεται
στην πλευρά του Ισραήλ. Τις τελευταίες
ώρες ο Αμερικανός πρόεδρος, προσπαθεί
απεγνωσμένα να πείσει τον Μπενιαμίν Νετανιάχου
και την κυβέρνησή του να μην προχωρήσει σε νέα
αντίποινα και να αρκεστεί στην νίκη που όπως
υποστηρίζει πέτυχε.
Ο Τζο
Μπάιντεν επιδιώκει αποκλιμάκωση, αφενός
γνωρίζοντας πολύ καλά πως στην αντίθετη
περίπτωση οι συνέπειες μπορεί να είναι
καταστρεπτικές και αφετέρου γιατί το τελευταίο
πράγμα που θέλει σε μια εκλογική χρονιά είναι
ένας πόλεμος στη Μέση Ανατολή. Είναι απολύτως
απαραίτητο, επομένως για την αμερικανική
ηγεσία να εξασφαλίσει πως ο σημαντικότερος
γεωστρατηγικός της εταίρος στην περιοχή δεν θα
τινάξει τα πάντα στον αέρα.
Όμως,
μέχρι σήμερα σπάνια οι αμερικανικές απαιτήσεις
για τη Λωρίδα της Γάζας γίνονται αποδεκτές από
την ισραηλινή πλευρά. Ο
Μπενιαμίν Νετανιάχου κάνει του κεφαλιού του,
ακολουθώντας κυρίως τις υποδείξεις των ακραίων
κυβερνητικών συμμάχων του. Θα έχει, λοιπόν,
αποτέλεσμα η αμερικανική παρέμβαση τώρα, που η
απειλή για τους Ισραηλινούς είναι υπαρξιακή;
Η
ισραηλινή ηγεσία δείχνει να πιστεύει πως είναι η
κατάλληλη ευκαιρία για μια μαζική επίθεση κατά
του Ιράν, που θα δώσει ένα καλό μάθημα στο
καθεστώς και που θα καταστρέψει μεγάλο μέρος των
στρατιωτικών υποδομών της χώρας. Μια επιδίωξη
που δεν είναι καινούρια και που σχετίζεται με
τις πάγιες ισραηλινές θέσεις πως το Ιράν πρέπει
να πάψει να αποτελεί περιφερειακή δύναμη.
Δρώντας
τυχοδιωκτικά το Ισραήλ μπορεί να θελήσει να
εκμεταλλευτεί την ευκαιρία για να δώσει ένα γερό
μάθημα στον αντίπαλό του.
Και αυτό είναι ένα ενδεχόμενο που πρέπει να
αποφευχθεί.
Ξένια
Τούρκη (philenews.com) |