Επειδή
βεβαίως δεν είναι διόλου αφελής πολιτικά, ούτε
αθεράπευτα αιθεροβάμων –ώστε να εκπονήσει
ιδεολόγημα εθνικιστικό–, προβάλλει την ευρύτερη
αντίληψη μιας ευρωπαϊκής «στρατηγικής
αυτονομίας» έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η έξοδος
της Βρετανίας από την Ε.Ε. –σύμφωνη πάντα με την
πάγια πολιτική της μη συμμετοχής σε μόνιμες
συμμαχίες– ανέδειξε τη Γαλλία στη μείζονα
στρατιωτική και πυρηνική δύναμη της Ενώσεως.
Παράλληλα, η αποχώρηση της Αγκελα Μέρκελ από την
πολιτική σκηνή της Γερμανίας ενίσχυσε τις
φιλοδοξίες του κ. Μακρόν για την ανάληψη
ηγεμονικού ρόλου στην Ευρώπη.
Μια
πρώτη διαφοροποίηση –ήπιας ασφαλώς μορφής– από
την πολιτική του Αμερικανού προέδρου Τζο
Μπάιντεν έναντι της Ρωσίας εκδηλώθηκε στην πρώτη
φάση του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, όταν ο
πρόεδρος Μακρόν αποφάσισε να διατηρήσει ανοικτή
γραμμή τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον πρόεδρο
Πούτιν. Και αυτό αφού ήδη από καιρό οι άλλοι
ηγέτες της Ευρώπης –εκόντες άκοντες–, με πρώτη
την οικονομικώς αδιαμφισβητήτως ισχυρότερη
Γερμανία, συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις της
Ουάσιγκτον.
Ως καλός
τακτικιστής που είναι, ο Γάλλος πρόεδρος ανέμενε
μια δεύτερη ευκαιρία. Και αυτή ενεφανίσθη όταν
στις αρχές του μηνός επισκέφθηκε την Κίνα. Σε
συνέντευξή του στην ηλεκτρονική εφημερίδα
Politico Europe αναφέρθηκε στην ανάγκη των
Ευρωπαίων να παύσουν να είναι «συνοδοιπόροι της
Αμερικής», εμπλεκόμενοι σε κρίσεις που δεν
δημιούργησαν οι ίδιοι.
ADVERTISEMENT
Κατά τον
κ. Μακρόν αυτό περιλαμβάνει και την Ταϊβάν,
διότι κατά την άποψή του είναι θέμα μη
σχετιζόμενο με τα ζωτικά προβλήματα ασφαλείας
της Ευρώπης, αλλά άμεσα σχετιζόμενο με την
εχθρική στάση των ΗΠΑ έναντι της Κίνας. Γεγονός
που αυξάνει τον κίνδυνο εσφαλμένων εκτιμήσεων
και υπεραντιδράσεως.
Επίσημη
αντίδραση φυσικά από την Ουάσιγκτον δεν υπήρξε.
Αλλά εξέχοντα στελέχη των Ρεπουμπλικανών στη
Βουλή των Αντιπροσώπων καταδίκασαν την
«προδοσία» της Ταϊβάν από τον Γάλλο πρόεδρο, ενώ
ο Ρεπουμπλικανός πρόεδρος της ειδικής επιτροπής
σχέσεων με την Κίνα έφτασε στο σημείο να
χαρακτηρίσει την τοποθέτηση του κ. Μακρόν
«ντροπιαστική, αισχρή και γεωπολιτικά αφελή».
Μετά την
επιστροφή του κ. Μακρόν από την επίσημη επίσκεψή
του στο Πεκίνο, γνωστοποιήθηκε προ τριημέρου ότι
ο Γάλλος πρόεδρος ζήτησε από τον σύμβουλό του
επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής Emmanuel Bonne
να εργασθεί με Κινέζους διπλωμάτες για τη
διοργάνωση μιας συνόδου κορυφής το καλοκαίρι, με
στόχο την επίτευξη μιας συμφωνίας ειρηνεύσεως
Ρωσίας και Ουκρανίας με τη βοήθεια του Πεκίνου.
Μια
έμμεση απάντηση στη νέα πρωτοβουλία του κ.
Μακρόν δόθηκε από τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ
Γενς Στόλτενμπεργκ στο Κίεβο προ τριημέρου, όταν
διακήρυξε ότι η θέση της Ουκρανίας είναι στο
ΝΑΤΟ και προσεκάλεσε τον κ. Ζελένσκι να
συμμετάσχει στη σύνοδο κορυφής της Συμμαχίας τον
Ιούλιο. Θα αναμείνουμε με ενδιαφέρον τη στάση
του ευρωπαϊστή Μακρόν το καλοκαίρι.
Κώστας
Ιορδανίδης (Καθημερινή) |