|
Την ίδια
στιγμή, οι πολιτικές ηγεσίες στην Κύπρο (αλλά
και στην Ελλάδα) έχουν εκτροχιάσει το Κυπριακό,
σε «δικοινοτική διαφορά» και όχι σε πρόβλημα
εισβολής και κατοχής. Δεν πιστεύω ότι ο
Πρόεδρος Νίκος
Χριστοδουλίδης μπορεί να αλλάξει αυτή
τη δυσάρεστη κατάσταση. Διότι, πρώτα και πάνω
απ’ όλα, θα βρεθεί ενώπιον της αντίστασης των
δύο μεγάλων κομμάτων της νήσου: του δεξιού ΔΗΣΥ
και του κομμουνιστικού ΑΚΕΛ.
Ντροπιαστικές καταστάσεις. Και θα αντισταθούν
διότι οι δικές τους κυβερνήσεις έχουν ευθύνη για
την υποβάθμιση του προβλήματος σε θέμα μεταξύ
δύο κοινοτήτων. Αυτή η πολιτική έχει καταστρέψει
τις ελπίδες για απελευθέρωση και επανένωση.
Υπό
αυτές τις συνθήκες πως θα παίξει το διπλωματικό
παιγνίδι ο κ. Χριστοδουλίδης, αλλά και ο
Πρωθυπουργός της Ελλάδας που συμπαρίσταται,
επειδή αυτό ζητά η Λευκωσία. Φοβάται από τη μία
ότι αν επιχειρήσει να αλλάξει τα τετριμμένα θα
κατηγορηθεί ότι σαμποτάρει τη βάση της λύσης,
που είναι -αν είναι δυνατόν- η διχοτομική και
φιλοτουρκική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία
(ΔΔΟ).
Και από
την άλλη, τρέμει με τη σκέψη ότι η αποστολή της
νέας απεσταλμένης του Γ.Γ. του ΟΗΕ θα
πιστοποιήσει ότι η σημερινή κατάσταση επί του
εδάφους είναι η σκληρή πραγματικότητα. Πως το
λένε οι Τούρκοι; Ομιλούν για τις «νέες
πραγματικότητες», εννοώντας τα αποτελέσματα της
παράνομης κατοχής.
Η κ.
Μαρία Άνχελα Oλγκίν Κουεγιάρ, εκ Κολομβίας
ορμώμενη, με το …γλυκό χαμόγελο και τις
υποσχέσεις στους Έλληνες συνομιλητές της ότι
είναι μία ανεξάρτητη απεσταλμένη, μπορεί να
είναι αυτή που θα θέσει την ταφόπετρα του
Κυπριακού. Εκτός εάν προκρίνει ή εάν υποστηρίξει
να γίνει ακόμα μία προσπάθεια, όπως ζητά ο
Πρόεδρος Χριστοδουλίδης και υποστηρίζει ο
Κυριάκος Μητσοτάκης.
Αν
συμβεί το δεύτερο, έχουν καταλάβει στη Λευκωσία
και την Αθήνα ότι θα κληθούν να λάβουν
αποφάσεις; Πως την έχουν δει τη δουλειά; Σε μία
τέτοια περίπτωση θα πρέπει να γίνει το τελευταίο
«πάρε-δώσε»… Οι άνθρωποι στην Κύπρο, αλλά και η
συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών στην Ελλάδα,
αναμένουν κάποια κέρδη από αυτή τη διαδικασία.
Όχι νέες υποχωρήσεις.
Για να
επιστρέψω στο νόημα της πρώτης παραγράφου: Θα
επιτρέψει ο Ερντογάν μία λύση εκτός της
διχοτομικής διευθέτησης των δύο κρατών; Η
απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι. Και επειδή θα
είναι όχι, δεν νομίζουν οι πολιτικές ηγεσίες της
Κύπρου και της Ελλάδας, πως πρέπει να επιλέξουν
ένα άλλο, διαφορετικό, δρόμο για την Κύπρο; Δεν
βαρέθηκαν τα ίδια και τα ίδια; Οι ξένοι τους
κοροϊδεύουν…
Ελπίδες
πολλές, για αλλαγή πορείας, δεν έχουμε. Αλλά
πρέπει να ξέρουν οι πολιτικοί μας, ότι η επιμονή
στην παλιά, φθαρμένη, επικίνδυνη συνταγή της ΔΔΟ
εξυπηρετεί μόνο τα στρατηγικά σχέδια της
Τουρκίας. Οι Τούρκοι έχουν «διαβάσει» καλά το
πολιτικό προσωπικό. Γνωρίζουν, λοιπόν, ότι οι
υποχωρήσεις είναι μέσα στο DNA τους…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Το πρωτοσημείωσα εδώ και μερικούς
μήνες: ότι η προεδρική «περιπέτεια» της κ.
Αννίας Δημητρίου στην ηγεσία του Δημοκρατικού
Συναγερμού είχε ημερομηνία λήξης. Γιατί; Διότι
οι άνδρες του κόμματος δεν ανέχθηκαν ποτέ ότι
ανέλαβε τα ηνία του κόμματος μία γυναίκα. Ο
«σχεδιασμός» του αόρατου βαθέως «κράτους» του
ΔΗΣΥ, λόγω της κρίσης που ακολούθησε την ήττα
του κ. Αβέρωφ Νεοφύτου, έψαχνε μία μεταβατική
λύση. Και αυτή -όπως και με την προεδρία της
Βουλής- ήταν η κ. Δημητρίου. Οι άνδρες του ΔΗΣΥ
έβαλαν τεράστιο βάρος στους ώμους της σημερινής
προέδρου, που ήταν αδύνατο να σηκώσει. Λυπάμαι
που το αναφέρω τόσο ωμά, αλλά δεν έχει τις
ικανότητες για να αντεπεξέλθει στους ρόλους, που
της ζήτησαν να παίξει. Όπως είπαμε ήταν από την
αρχή μία μεταβατική λύση και θα την αναγκάσουν
να αποχωρήσει. Άλλωστε, γι’ αυτό δημιουργήθηκε η
τελευταία κρίση. Εκτός, αν αποφασίσει με τη
βοήθεια άλλων νέων ανθρώπων του κόμματος, να
πετάξουν έξω τους παλιούς. Δεν είναι εύκολο,
αλλά θα μπορούσε να συμβεί. Είναι έτοιμη να τα
σπάσει με τους λεγόμενους μέντορες της, που σε
μία νύχτα την εξέλεξαν βουλευτή, πρόεδρο της
Βουλής και πρόεδρο του κόμματος;
Ένα άλλο
σοβαρό πρόβλημα του ΔΗΣΥ, είναι το μωσαϊκό των
οπαδών του. Καλύπτουν από την άκρα Δεξιά μέχρι
δηλωμένους φανατικούς οπαδούς του φιλοτουρκικού
σχεδίου Ανάν. Ανθρώπους που εκτέθηκαν, και οι
οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με την
«εθνικόφρονα» βάση του ΔΗΣΥ. Μερικοί γνώστες των
τεκταινόμενων στο κόμμα της Δεξιάς, με τους
οποίους μίλησα, πιστεύουν ότι η κρίση οφείλεται
και στο ξεκαθάρισμα μεταξύ των διάφορων φραξιών.
Η άρνηση της κ. Δημητρίου να πάει στο μνημόσυνο
του Γεωργίου Γρίβα -συμφωνώ, γιατί έπρεπε να
πάει;- ξύπνησε τους λεγόμενους «εθνικόφρονες»
που δηλώνουν «προδομένοι» από την πρόεδρο του
ΔΗΣΥ.
Εάν δεν
ξεκαθαρίσει η ταυτότητα του κόμματος, πολλοί εκ
των λεγόμενων «εθνικοφρόνων» θα πάνε στο
ακροδεξιό ΕΛΑΜ. Και αυτή η εξέλιξη δεν είναι
καλή. Το εν λόγω κόμμα, αναμένεται να αναδειχθεί
σίγουρα τρίτη πολιτική δύναμη στις ευρωεκλογές.
Και την ευθύνη έχει η ηγετική ομάδα του ΔΗΣΥ,
αλλά και του ΔΗΚΟ που δεν έχει ξεκάθαρη θέση
απέναντι στη φιλοτουρκική Διζωνική Δικοινοτική
Ομοσπονδία.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Πότε λέει την αλήθεια ο Αβέρωφ
Νεοφύτου για το Κραν Μοντανά, όπου -ως γνωστό- η
Τουρκία τα τίναξε όλα στον αέρα; Πριν μερικά
χρόνια ή τώρα; Στις 19 Νοεμβρίου 2021, σύμφωνα
με το ΚΥΠΕ, έλεγε: Στο Κραν Μοντανά υπήρξε μια
μεγάλη επιτυχία του Προέδρου Αναστασιάδη, αφού
για πρώτη φορά τέθηκε ένα σωστό πλαίσιο που
μιλούσε για ένα κανονικό κράτος, χωρίς ξένους
εγγυητές και κατοχικά στρατεύματα, δήλωσε ο
Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, προσθέτοντας ότι για τα
απόρρητα έγγραφα των Ηνωμένων Εθνών, που
αποκάλυψε η εφημερίδα «Φιλελεύθερος», δεν
χρειάζονται οποιοδήποτε σχόλιο.
Την 31η
Ιανουαρίου 2024, λέει άλλα σύμφωνα με την
Καθημερινή: Ο κ. Νεοφύτου «κατηγορήθηκε» από
χρήστη της πλατφόρμας X ότι «σιώπησε στο θάψιμο
του Κυπριακού στο Κραν Μοντανά», με τον βουλευτή
του ΔΗΣΥ να απαντάει «ίσως να σας έχει διαφύγει
ότι μετά το Κραν Μοντανά, μίλησα για το τσουνάμι
που ερχόταν και ότι αμφισβητώντας την πολιτική
ισότητα, θα βρεθούμε μπροστά στην κυριαρχική
ισότητα. Όπως και τις δηλώσεις μου στο πρώτο
Εθνικό συμβούλιο μετά το ΚΜ που δήλωσα ότι και
μονομερώς έπρεπε να είχαμε υπογράψει το πλαίσιο
και μάλιστα με βουλοτζαιρην».
Πότε
έλεγε αλήθεια; Προφανώς πριν δύο χρόνια…
Μιχάλης
Ιγνατίου (philenews.com) |
