|
Οι
διαφωνίες είναι τόσης έντασης που αποφεύγεται
ακόμα και να συζητηθεί σε επίσημα όργανα της
Ε.Ε., όπως το Eurogroup.
Συζητείται ωστόσο στα παρασκήνια, όπου
καταγράφονται οι ισχυρές διαφωνίες Βορρά και
Νότου. Η Γερμανία και άλλες δέκα χώρες του Βορρά
επιδιώκουν όπως οι υπερχρεωμένες χώρες της Ε.Ε.
υποχρεωθούν να μειώνουν τα χρέη τους, σε μόνιμη
και τακτική βάση.
Γάλλοι
και Ιταλοί διαφωνούν και επιχειρούν να
χαλαρώσουν το νέο Σύμφωνο που θέλουν να
επιβάλουν οι «11».
Όπως
υποστηρίζουν, ακόμα και πριν από την πανδημία, η
οικονομική πολιτική στην Ευρώπη ήταν μερικές
φορές πολύ επεκτατική, κάτι που τώρα πρέπει να
σταματήσει.
Παράλληλα θεωρούν ότι επιστροφή στο παλιό
Σύμφωνο Σταθερότητας θα ήταν αποτυχία, γιατί δεν
είναι αποτελεσματικό.
Έτσι,
θέλουν να επιβάλουν ότι για κάθε κράτος-μέλος με
δημόσιο έλλειμμα άνω του 3% του ΑΕΠ ή δημόσιο
χρέος άνω του 60% του ΑΕΠ, η Επιτροπή θα εκδίδει
μια σύσταση κομμένη και ραμμένη στα
δημοσιονομικά μέτρα κάθε χώρας.
Συγχρόνως, επιδιώκουν κανόνες συγκεκριμένους οι
οποίοι δεν θα παρέχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης
μεταξύ της Κομισιόν και του κράτους-μέλους,
γιατί προφανώς φοβούνται «πολιτικές» λύσεις και
όχι τεχνοκρατικές.
Έτσι, αν
μια υπερχρεωμένη χώρα έχει πλεονάσματα και
υπερέσοδα δεν θα χρηματοδοτεί, για παράδειγμα,
market pass, fuel pass ή κοινωνικό μέρισμα κ.λπ.
με αποδέκτες πολίτες με χαμηλά εισοδήματα, αλλά
και πολίτες που αποκρύπτουν τα πραγματικά τους
εισοδήματα. Θα υποχρεωθεί να διαθέτει τα
υπερέσοδα για τη μείωση του δημοσίου χρέους.
Όλη αυτή
τη ζωηρή συζήτηση στο προσκήνιο και στα
παρασκήνια για το νέο δημοσιονομικό Σύμφωνο
αφορά πρωτίστως την Ελλάδα, που είναι η πλέον
υπερχρεωμένη χώρα της Ε.Ε., με το υψηλότερο,
αλλά βιώσιμο, χρέος.
Η χώρα
μας απλώς παρακολουθεί τη διελκυστίνδα και
περιμένει πού θα κλείσει ο συμβιβασμός Βορείων
και Νοτίων και πόσο επώδυνος θα είναι για εμάς.
Πάνος
Κακούρης (Ναυτεμπορική) |
