|
Πάμε
τώρα να δούμε γιατί μας αφορά. Εν μέσω του
πρώτου lockdown, το 2020, ξεκίνησε η εφαρμογή
ενός πρώτου πλαφόν στο περιθώριο κέρδους βασικών
καταναλωτικών αγαθών, προκειμένου να μην
υπερ-κερδίζει κάποιος από την ανάγκη των
αποκλεισμένων στα σπίτια τους πολιτών να
ψωνίσουν βασικά είδη.
Η
ρύθμιση αυτή επανήλθε για περισσότερα προϊόντα
το 2021, για να διευρυνθεί με ακόμη περισσότερα
προϊόντα το 2022 και το 2023, χρονιές έξαρσης
του πληθωρισμού. Η τελευταία παράταση εφαρμογής
του μέτρου που έχει δοθεί φτάνει ως τις 30
Ιουνίου του 2024. Στην τελευταία της εκδοχή η
συγκεκριμένη ρύθμιση λέει το εξής απλό: δεν
μπορούν οι παραγωγοί-προμηθευτές συγκεκριμένων
προϊόντων να πωλούν με περιθώριο κέρδους
μεγαλύτερο από αυτό με το οποίο πωλούσαν τα
προϊόντα τους την 1η Σεπτεμβρίου 2021. Η
συγκεκριμένη ημερομηνία θεωρήθηκε ως η αρχή του
πληθωριστικού φαινομένου στη χώρα.
Προσοχή,
δεν μπήκε πλαφόν στην τιμή, αυτή μπορούσε να
αυξάνει ή να μειώνεται ανάλογα με τα κόστη
παραγωγής, αλλά μπήκε πλαφόν στο ποσοστό του
κέρδους που περιλαμβάνεται στην τιμή και είναι
τα χρήματα που μένουν στο ταμείο της επιχείρησης
και καταλήγει στις τσέπες των μετόχων. Αν δηλαδή
το περιθώριο κέρδους έφτανε για παράδειγμα το
35% την 1η Σεπτεμβρίου του 2021, δεν μπορεί η
ίδια εταιρεία το ίδιο προϊόν να το πουλάει
σήμερα με μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους. Προφανώς
μπορεί να το πουλάει με μικρότερο περιθώριο
κέρδους εφόσον επιθυμεί.
Η
υπέρβαση αυτού του πλαφόν είναι το παράπτωμα που
διαπιστώθηκε από τις αρμόδιες υπηρεσίες σε
εταιρεία κατεψυγμένων λαχανικών πριν από μερικές
μέρες και για αυτό κλήθηκε να πληρώσει πρόστιμο,
το οποίο, όπως έχει νόμιμο δικαίωμα, το
αμφισβητεί στις αρμόδιες Αρχές. Αρα οι αιτιάσεις
που κυκλοφορούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
ότι υπάρχουν άλλες εταιρείες που
δραστηριοποιούνται σε ομοειδές αντικείμενο και
πωλούν παρόμοια προϊόντα σε υψηλότερες τιμές
είναι άσχετες με τη συζήτηση. Εν προκειμένω, το
πρόστιμο δεν αφορούσε το ύψος της τιμής, αλλά το
περιθώριο κέρδους.
Μαζί με
άλλους αστήριχτους συλλογισμούς εκφράζονται και
υπόνοιες για την εταιρεία που πουλάει
ακριβότερα, αλλά παραγνωρίζουν το γεγονός ότι η
άλλη που πουλάει φτηνότερα επιλέγει (σύμφωνα με
τα αποτελέσματα των κρατικών ελέγχων) μέσα στη
δυσκολία των πολιτών, μέσα στην ακρίβεια, να
αυξήσει το κέρδος της. Το παράδοξο είναι ότι από
τους δημοσιολογούντες, οι περισσότεροι οπαδοί
της λαϊκής Αριστεράς, αποθεώνεται η δεύτερη, που
κερδίζει (πάντα σύμφωνα με τους ελέγχους)
παραπάνω στη δυσκολία των πολιτών και
καταδικάζεται η πρώτη η οποία συνεχίζει να πουλά
με ποσοστιαίο όφελος όχι μεγαλύτερο αυτού που
είχε τον Σεπτέμβριο του 2021. Παράδοξο προφανώς
για αυτούς που συνεχίζουν να εκπλήσσονται με τον
τρόπο που αντιλαμβάνονται πολλοί έλληνες
βασικούς οικονομικούς όρους…
Νίκος
Φιλιππίδης (Οικονομικός Ταχυδρόμος) |
