Όπως ήταν αναμενόμενο ο επικείμενος τρόμος διαχύθηκε και τα μεγάλα funds αντέδρασαν περιορίζοντας την έκθεσή τους στη Τράπεζα αλλά και με αναλήψεις μεγάλων ποσών σε μετρητά. Η ψυχραιμία που επικαλέστηκε ο CEO της SVB δεν εισακούστηκε, η μετοχή κατακρημνίστηκε και οι ηλεκτρονικές συναλλαγές μάζεψαν μεγάλες απώλειες. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι οι μεγάλες αυξήσεις των επιτοκίων της FED προκειμένου να τιθασευτεί ο πληθωρισμός έπληξαν ανεπανόρθωτα της εταιρίες υψηλής τεχνολογίας που ήταν και η κρίσιμη μάζα πελατών της SVB ,όπου εξαιτίας έλλειψης κεφαλαίων αναγκάστηκαν να αποσύρουν καταθέσεις και να κάνουν χρήση μετρητών.

Σημειωτέων το άνοιγμα της τράπεζας είναι στα 2 δις ευρώ ενώ οι καταθέσεις της περίπου ένα ελληνικό ΑΕΠ δηλ. γύρω στα 175 δις δολάρια. Η πώληση περιουσιακών στοιχείων που αναφέραμε προηγουμένως για κάλυψη του κενού προκάλεσε ζημιές καθώς η πώληση ομολόγων με υψηλά επιτόκια σημαίνει ζημιά αν αυτό το είχες αγοράσει με χαμηλά επιτόκια.

Παρόλο ότι δεν πρόκειται για συστημική Τράπεζα η FED επαγρυπνά και παρακολουθεί την εξέλιξη του φαινομένου με μεγάλη προσοχή καθώς οι απώλειες τίτλων και από μεγάλη προσοχή καθώς οι απώλειες τίτλων και από μεγάλες Τράπεζες των ΗΠΑ όπως της Βank of America, JP Morgan κ.α έφτασαν στο 5%.

Ωστόσο, το ότι οι περισσότερες τράπεζες στερούνται του μεγάλου ποσοστού επιχειρηματικών καταθέσεων, όπως η SVB , καθιστά το κόστος χρηματοδότησης ελεγχόμενο και ως εκ τούτου αποτρέπεται και ό κίνδυνος ενός νέου «ντόμινο», παρόμοιου με αυτό της πρότερης χρηματοπιστωτικής κρίσης.

Ο Αντώνης Ζαΐρης, είναι Αναπλ. Αντιπρόεδρος ΣΕΛΠΕ και επικ. Καθηγητής Διοίκησης Επιχειρήσεων Πανεπιστημίου Πάφου.

Πρώτη δημοσίευση στον Οικονομικό Ταχυδρόμο