Δευτέρα, 00:01 - 01/04/2024

Τους κεντρικούς τραπεζίτες τούς έχουμε συνηθίσει να αυξάνουν τη συχνότητα των δημοσίων παρεμβάσεών τους όταν θέλουν να επικοινωνήσουν ένα σημαντικό μήνυμα. Στην περίπτωση της Ελλάδας, έχει μείνει στην ιστορία η δήλωση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιώργου Προβόπουλου, στις νεραντζιές, έξω από το Μέγαρο Μαξίμου το 2009, όταν μετά τη συνάντησή του με τον νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, έριξε τη «βόμβα» σε δημόσια θέα, ότι το έλλειμμα θα ξεπεράσει το 10%. Τα όσα ακολούθησαν είναι γνωστά.

Μετά την ανάληψη της ηγεσίας της ΤτΕ από τον Γιάννη Στουρνάρα συνεχίστηκε η τακτική των κατά κανόνα ήπιων ή αφανών παρεμβάσεων και μόνο σε κάποιες συγκεκριμένες περιπτώσεις μεγάλου κινδύνου ή μεγάλου εφησυχασμού οι παρεμβάσεις αποκτούσαν δημόσια χαρακτηριστικά. Ο ρόλος του στον μεγάλο κίνδυνο της εξόδου της χώρας από το ευρώ το 2015 έχει ήδη γραφτεί στην ιστορία. Αποτέλεσε τον βασικότερο ίσως παράγοντα που κράτησε εκείνη την περίοδο τη χώρα στην ευρωζώνη και τις ζωές μας σε κανονικότητα. Μάλιστα ακόμα και όταν ηρέμησαν τα πράγματα, έναν χρόνο μετά το 2016 απέδωσε ονομαστικά και ποσοτικοποιημένα τις ευθύνες όσων έγιναν, αναφέροντας ως βασικό υπεύθυνο τον Γιάνη Βαρουφάκη και το κόστος των χειρισμών του στα 86 δισ. ευρώ. Αυτά έγιναν τότε. Αλλά ο ρόλος του προσαρμόστηκε στα νέα, λιγότερο επικίνδυνα, δεδομένα.

Τις τελευταίες εβδομάδες ο Γιάννης Στουρνάρας φαίνεται να έχει «πάρει πάλι το όπλο του». Οχι αυτή τη φορά γιατί έρχεται κάποια καταστροφή. Αλλά με τόσα καμπανάκια που χτυπάει σε συνεχή άρθρα του, δηλώσεις, ομιλίες αλλά και νέα κείμενα, όπως αυτό το «σημείωμα για την ελληνική οικονομία» ή το άλλο το «inflation monitor», δείχνουν ότι έναν εφησυχασμό τον βλέπει.

Στις παρεμβάσεις του, οι συστάσεις για αναθέρμανση του μεταρρυθμιστικού προγράμματος της κυβέρνησης πυκνώνουν. Δεν μπορεί να κρυφτεί ότι ανησυχεί. Επίσης, αναγνωρίζει ότι μεγάλο μέρος των οικονομικών επιτευγμάτων της τελευταίας τετραετίας αποδίδεται στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, αλλά ένα εξίσου μεγάλο μέρος οφείλεται στις ευρωπαϊκές ρυθμίσεις για το χρέος που έγιναν την προηγούμενη δεκαετία.

Και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Μεγάλο μέρος ωστόσο των παρεμβάσεών του καταλαμβάνουν οι επίμονες συστάσεις του για να γίνουν γρήγορα οι μετακλήσεις των δεκάδων χιλιάδων ξένων εργαζομένων που έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία, αλλά και οι μεγάλες αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην παιδεία, αν θέλουμε να πετύχουμε υψηλούς ρυθμούς βιώσιμης ανάπτυξης για πολλά χρόνια. Περισσότερα επί της οθόνης από τον διοικητή τις επόμενες μέρες, με αποκορύφωμα τη γενική συνέλευση της ΤτΕ στις 8 Απριλίου.

Νίκος Φιλιππίδης (Το Βήμα)

Greek Finance Forum Team

Σχόλια Αναγνωστών