Οι ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου θα αποδειχθούν κρίσιμες όχι μόνο για τον έλεγχο του Κογκρέσου για τα επόμενα δύο χρόνια, αλλά και για τις προεδρικές εκλογές του 2024. Διότι σε πολιτείες όπως η Αριζόνα, το Μίσιγκαν και η Πενσιλβάνια, όπου ο πρόεδρος Μπάιντεν είχε οριακές νίκες στις εκλογές του 2020, η πίεση που ασκήθηκε σε εκλογικούς αξιωματούχους να ανατρέψουν το αποτέλεσμα των εκλογών θα μπορούσε να επαναληφθεί.

Στη Νεβάδα, για παράδειγμα, την κρίσιμη θέση του υπουργού Εσωτερικών, ο οποίος είναι ο υπεύθυνος για τις εκλογικές διαδικασίες, θα διεκδικήσει ο Ρεπουμπλικανός Τζιμ Μάρτσαρντ, ο οποίος το 2020 είχε δηλώσει πως αν περνούσε από το χέρι του δεν θα πιστοποιούσε τη νίκη του Τζο Μπάιντεν. Τώρα ηγείται μιας πρωτοβουλίας για την ανάδειξη Ρεπουμπλικανών πολιτειακών υπουργών Εσωτερικών, μεταξύ άλλων στην Τζόρτζια και στην Αριζόνα, με στόχο «να ανατρέψουν την εκλογική απάτη» κατά του Ντόναλντ Τραμπ.

Ωστόσο, η επιρροή του τέως προέδρου στους ψηφοφόρους του κόμματος δεν είναι απόλυτη, καθώς εξαρτάται και από τους υποψηφίους που υποστηρίζει. Στη Νότια Καρολίνα, o Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Τιμ Ράις, που τάχθηκε δημοσίως εναντίον των ισχυρισμών περί κλεμμένων εκλογών, είδε συναδέλφους του να συσπειρώνονται εναντίον του και έχασε την υποψηφιότητα του κόμματός του από τον ευνοούμενο του Τραμπ Ράσελ Φράι. Την ίδια στιγμή, όμως, η βουλευτής Νάνσι Μέις, που έκανε το ίδιο, κέρδισε το χρίσμα των ψηφοφόρων, υπερισχύοντας υποψηφίας που υποστηρίζεται από τον Τραμπ.

Το διακύβευμα για τους Αμερικανούς ψηφοφόρους επεκτείνεται και σε ζητήματα ατομικών ελευθεριών όπως οι αμβλώσεις και η κατοχή όπλων. Καθώς το Ανώτατο Δικαστήριο με την παρούσα σύνθεσή του τείνει να μεταθέτει αυτές τις αποφάσεις σε πολιτειακό επίπεδο, οι επόμενες μάχες για την ιδεολογική κατεύθυνση της χώρας θα δοθούν εκεί.

Στις πολιτείες ίσως να δοκιμαστεί εκ νέου και η αμερικανική δημοκρατία, καθώς ο τ. πρόεδρος Τραμπ έχει καταφέρει να πείσει μεγάλο μέρος των Ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων ότι οι Δημοκρατικοί τού έκλεψαν τις προηγούμενες εκλογές. Η παρουσίαση των επιχειρημάτων της επιτροπής της 6ης Ιανουαρίου με νέο υλικό και στοιχεία για τον ρόλο του ίδιου του Τραμπ στην εξέγερση εναντίον του Κογκρέσου μπορεί να συνεχίζεται στην Ουάσιγκτον, αλλά το «μεγάλο ψέμα» εξακολουθεί να πουλάει σε συντηρητικές και αμφίρροπες πολιτείες – ή, για την ακρίβεια, να συγκεντρώνει χρήματα και υποστηρικτές για λογαριασμό του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος εμφανίζεται αμετανόητος να ετοιμάζεται για τη ρεβάνς στις επόμενες προεδρικές εκλογές.

* Η κ. Κατερίνα Σώκου είναι Nonresident Senior Fellow, Atlantic Council.

Πρώτη δημοσίευση στην Καθημερινή