Μπορεί η δέσµευση του πρωθυπουργού για εξάντληση
της τετραετίας να επαναφέρει µια κάποια ηρεµία
στο πολιτικό σκηνικό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι
δεν είμαστε ήδη σε προεκλογική τροχιά. Η
επιστροφή στη θεσμική τάξη ταιριάζει απολύτως
στην ιδιοσυγκρασία του Κυριάκου Μητσοτάκη που
θέλει να δώσει χρόνο στο… χρόνο με την ελπίδα η
κατάσταση στην οικονομία να βελτιωθεί αφού πρώτα,
όπως όλα δείχνουν, θα επιδεινωθεί περαιτέρω. Η
αλήθεια είναι πως ο ίδιος ποτέ δεν είπε ευθέως
ότι θα πάμε σε εκλογές το φθινόπωρο, αλλά κάποια
μισόλογα σε δημόσιες δηλώσεις του και ενδείξεις
από τη στάση υπουργών και στελεχών πιστοποιούσαν
ότι όλοι κινούνται με ορίζοντα μια αναμέτρηση
μετά το τέλος των διακοπών. Προφανώς η επιλογή
της συνέπειας για τήρηση της θεσμικής τάξης
υπερίσχυσε της πολιτικής σκοπιμότητας που θέλει
να γίνονται πρόωρες εκλογές τη στιγμή που εκτιμά
κανείς ότι θα τις κερδίσει. Ολα αυτά βεβαίως
ισχύουν μέχρι να εκτιμηθεί ότι οι συνθήκες
αλλάζουν και θα απαιτηθεί νωπή λαϊκή εντολή
οπότε πάνε περίπατο οι δεσμεύσεις. Αλλωστε, από
τη στιγμή που θα προκηρυχθούν εκλογές η συζήτηση
περί των λόγων που τις προκάλεσαν διαρκεί το
πολύ ένα εικοσιτετράωρο.
Το γεγονός ότι η χώρα
επανέρχεται σε έναν
καθαρό πολιτικό ορίζοντα,
κοντά δέκα μηνών, δίνει
μια άνεση κινήσεων σε
όλους. Η κυβέρνηση
μπορεί να ξαναρχίσει να
δουλεύει αλλά και η
αντιπολίτευση να πάρει
τον χρόνο της και να
σχεδιάσει με άνεση τις
επόμενες κινήσεις της.
Οι προσεκτικοί
παρατηρητές πάντως
διέκριναν μεγάλη
ανακούφιση στο βλέμμα
του Αλέξη Τσίπρα μετά
τις διαβεβαιώσεις για
ολοκλήρωση της
τετραετίας καθώς μπορεί
να ελπίζει σε φθορά της
κυβέρνησης. Τα ίδια
ισχύουν ασφαλώς και για
τα άλλα κόμματα της
αντιπολίτευσης που δεν
ήθελαν να τρέχουν
κατακαλόκαιρο σε
προεκλογικές εκδηλώσεις.
Βεβαίως δεν σημαίνει ότι
μετά τις διακοπές οι
συνθήκες στη χώρα θα
γίνουν ιδανικές και θα
έχουμε ένα ήρεμο
πολιτικό κλίμα. Κάθε
άλλο, αφού έτσι και
αλλιώς οι συνέπειες από
τον πόλεμο στην Ουκρανία
και τη ρωσική
βαρβαρότητα που
επιδεινώνουν δραματικά
τις οικονομικές
εξελίξεις είναι μπροστά
μας και ουδείς μπορεί
ακόμη να προσδιορίσει
πότε θα επανέλθει η
ηρεμία.
Εν τω μεταξύ,
επανέρχεται η φημολογία
περί αλλαγής του
εκλογικού νόμου ώστε να
καθίσταται ευκολότερη η
αυτοδυναμία του πρώτου
κόμματος στις δεύτερες
εκλογές. Φαίνεται όμως
ότι δεν έχουν καμιά βάση
καθώς ο πρωθυπουργός από
καιρό είχε στα χέρια του
ανάλογες εισηγήσεις τις
οποίες και απέρριψε
κατηγορηματικά. Αλλωστε,
δεν θα είχε κανένα νόημα
μια αλλαγή στο παρά
πέντε για μικροδιαφορές
στην επίτευξη της
περιζήτητης αυτοδυναμίας.
Με τον ισχύοντα νόμο που
ψήφισε η παρούσα
κοινοβουλευτική
πλειοψηφία, η
αυτοδυναμία του πρώτου
κόμματος εξασφαλίζεται
με ένα ποσοστό ελάχιστα
πάνω από το 38% και με
άθροισμα των μικρών
κομμάτων που θα μείνουν
εκτός Βουλής κοντά στο
8% με 9%, ενώ με τον
προηγούμενο νόμο της
ενισχυμένης αναλογικής,
τον οποίο ορισμένοι
προτείνουν να επανέλθει,
απαιτείται περίπου μια
ποσοστιαία μονάδα
λιγότερη δηλαδή περίπου
στο 37%! Τα δεδομένα της
εποχής, όπως προκύπτουν
από την ανάλυση των
δημοσκοπήσεων, δείχνουν
ότι όποιος μπορεί να
πάρει το 37% «και κάτι»
δεν θα δυσκολευθεί να
φθάσει και στο 38% στις
δεύτερες εκλογές όταν θα
έχουν τεθεί τα διλήμματα
της επομένης μέρας.
