Ετσι εξηγείται ίσως και η άμεση αντίδρασή του στην ατυχή δήλωση του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν ότι αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί να παραμείνει στην εξουσία. «Δεν θα χρησιμοποιούσα αυτή την επιλογή λέξεων», είπε. «Αν θέλουμε να επιτύχουμε, δεν πρέπει να αυξάνουμε την ένταση, σε λόγια ή πράξεις».

Ούτε βέβαια να διακόψουμε τις διπλωματικές προσπάθειες τη στιγμή που ο κίνδυνος για τον άμαχο πληθυσμό της Ουκρανίας κορυφώνεται, όταν η Μαριούπολη κινδυνεύει να πέσει εξαντλημένη από μια στυγνή πολιορκία και το Κίεβο εξακολουθεί να σφυροκοπείται από τους βομβαρδισμούς.

Κι ας γράφουν οι New York Times ότι αν η επιτυχής διπλωματία μετριέται σε αποτελεσματικό ρεαλισμό, οι επιδόσεις του Μακρόν δεν είναι τόσο εντυπωσιακές – κρίνοντας πάντα εκ του αποτελέσματος της εξέλιξης του πολέμου. Αν και του αποδίδουν εύσημα για την επιμονή του, τον χαρακτηρίζουν ρομαντικό και ιδεολόγο στην πεποίθησή του ότι η Ευρώπη δεν θα είναι ασφαλής αν η Ρωσία δεν ενταχθεί κάπως στην ευρωπαϊκή στρατηγική ασφάλειας. Και τον επικρίνουν, εμμέσως πλην σαφώς, ότι υπερεκτίμησε την ικανότητά του να γοητεύει τους συνομιλητές του απέναντι στον επαγγελματία (ως πρώην πράκτορα της KGB) του είδους Πούτιν.

Είναι αλήθεια ότι o Γάλλος πρόεδρος δεν κατάφερε να αποτρέψει τον πόλεμο, όπως ήλπιζε στην αρχή της διπλωματικής του εμπλοκής. Αλλά για τη Γαλλία, η προσπάθεια συνεννόησης με τη Ρωσία πηγάζει από την εκτίμηση ότι η Ευρώπη δεν θα είναι ασφαλής σε έναν νέο ψυχρό πόλεμο με τη Ρωσία. Γι’ αυτό και πιέζει την Ευρωπαϊκή Ενωση να χαράξει η ίδια μια νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας για την περιοχή της.

Αυτό που παραγνωρίζουν οι επικριτές του είναι ότι ο πρόεδρος Μακρόν βρίσκεται σε στενό συντονισμό με τον Αμερικανό πρόεδρο για όλες του τις διπλωματικές προσπάθειες, αλλά και ευρύτερα, στην προσπάθειά του για την ανάδειξη της Ευρώπης ως μιας δύναμης ισχύος – με στρατηγική αυτονομία και τον δικό της στρατό, αλλά και με μεγαλύτερη ευθύνη και ρόλο στο ΝΑΤΟ για την περιοχή της. Η αμερικανική κυβέρνηση στηρίζει αυτές τις προσπάθειες με γνώμονα τα δικά της εθνικά συμφέροντα και στο πλαίσιο της στροφής της στην Ασία.

Αυτή την ώρα, όλες οι προσπάθειες πρέπει να εστιάζουν στο να τερματιστεί όσο γίνεται πιο σύντομα ο πόλεμος στην Ουκρανία. Διότι κάθε ημέρα που περνάει η προοπτική ενός νέου ψυχρού πολέμου μεγαλώνει.

* Η κ. κατερίνα Σώκου είναι Nonresident Senior Fellow, Atlantic Council.

Κατερίνα Σώκου (Καθημερινή)